وظیفه امام: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''تشکیل حکومت''': تشکیل حکومت، چنان‌که برای [[پیامبر]] یک [[وظیفه]] و [[تکلیف]] است برای [[امام]] نیز چنین است. بر خلاف آنچه در نظام‌های [[سیاسی]] [[بشر]] مشاهده می‌شود، پذیرفتن [[حکومت]] برای [[امام]] یک [[حق]] و امتیاز و وسیله‌ای برای کسب قدرت و [[ثروت]] و... نیست، بلکه یک [[فریضه]] و یک [[تکلیف]] است؛ بنابراین از نظر [[اسلام]]، این موضوع مطرح نیست که [[امام]] می‌تواند و خوب است که [[حکومت]] را به دست گیرد یا خیر؟ بلکه برای [[امام]] [[واجب]] است که اگر شرایط فراهم شود و [[مردم]] در صحنه باشند [[حکومت]] تشکیل دهد. روشن است بدون وجود [[حکومت الهی]] بسیاری از [[احکام]] و تعالیم [[الهی]] قابل اجرا نیست؛ به همین [[دلیل]] [[امامان شیعه]] {{عم}} همواره درصدد تشکیل حکومت بوده‌اند، هر چند به سبب کوتاهی [[مردم]] و تخلف از [[وظایف]] خود و [[غفلت]] از اهمیّت مطلب به جز مدّت محدودی، آن حضرات موفق نشدند [[حکومت الهی]] در [[جامعه]] تأسیس کنند و [[مردم]] را از مواهب فراوان آن برخوردار نمایند؛ یعنی تنها کمتر از پنج سال [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و کمتر از شش ماه [[امام حسن مجتبی]] {{ع}}، [[حکومت الهی]] تأسیس کردند و [[مردم]] از [[حکومت الهی]] در بقیه دوران [[امامت]] [[محروم]] بودند<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص۸۶-۸۷.</ref>.