علم وراثتی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←روایات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
'''علم وراثتی''' عبارت از آن است که [[امام]] [[وارث]] [[علوم]] [[انبیاء]] و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است. تمام علوم | '''علم وراثتی''' عبارت از آن است که [[امام]] [[وارث]] [[علوم]] [[انبیاء]] و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است. تمام علوم انبیای گذشته به [[پیامبر اسلام]] {{صل}} به [[ارث]] رسیده و ایشان هم، همۀ معارف و علوم خود را به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و ایشان نیز به فرزندانش تا [[امام زمان]] {{ع}} منتقل کرد. حال این وراثت یا از راه عادی و تعلیم و تعلم بوده است و یا از راه القاء و عنایت خداوندی. | ||
== [[امام]] [[وارث]] [[علوم]] [[انبیاء]] == | == [[امام]] [[وارث]] [[علوم]] [[انبیاء]] == | ||
امام از نظر کمالات وجودی، [[تالی]] تلو [[نبی]] بوده و [[امامت]]، با [[نبوت]] اتصال و ارتباط بلافصل دارد لذا امام، وارث انبیاست و از [[منابع علم امامان]] {{ع}} [[وصایت]] و [[وراثت]] انبیاء و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است. در اصل تمام علوم | امام از نظر کمالات وجودی، [[تالی]] تلو [[نبی]] بوده و [[امامت]]، با [[نبوت]] اتصال و ارتباط بلافصل دارد لذا امام، وارث انبیاست و از [[منابع علم امامان]] {{ع}} [[وصایت]] و [[وراثت]] انبیاء و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است. در اصل تمام علوم انبیای گذشته به [[پیامبر اسلام]] {{صل}} به [[ارث]] رسیده و ایشان هم، همۀ معارف و علوم خود را به اولین [[وصی]] خود، [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[امام علی]] {{ع}} نیز به فرزندانش تا [[امام زمان]] {{ع}} منتقل کرد. | ||
یکی از [[دلایل]] به ارث رسیدن علوم این است که [[علم]] از طرف [[خداوند]] است و اگر به ارث نرسد [[مردم]] [[جاهل]] مانده، [[نظام]] [[خلق]] [[فاسد]] می‌گردد و خداوند نیز حجّتی بر مردم نخواهد داشت، بلکه برعکس خواهد بود، بنابراین چون [[خداوند حکیم]] است [[حکمت]] او اقتضای توارث علم و دوام [[عالم]] است تا [[حجت]] بر مردم تمام گردد. علم [[ائمه اطهار]] {{ع}} [[علوم الهی]] است که [[نسل]] به نسل از [[رسول خدا]] {{صل}} به ارث برده‌اند و علوم ایشان [[اجتهاد]] و [[استنباط]] مصطلح نیست؛ لذا می‌توان [[کلام]] یکی از آنها را به دیگری نسبت داد. اصولاً از آنجایی که امامت در راستای [[خاتمیت پیامبر]] اکرم {{صل}} قرار گرفته است، این وراثت معنای خاصی دارد که به معنای شرح آموزه‌های [[پیامبر]] در راستای نیاز مردم است<ref>ر.ک: [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام۲]]، ص۷۲؛ [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[امامت و رهبری (کتاب)|امامت و رهبری]]، ص۲۹؛ [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی(ع)؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج ۲، ص۳۹۱ و ۳۹۲؛ [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام]]، ص۳۴۸.</ref>. | یکی از [[دلایل]] به ارث رسیدن علوم این است که [[علم]] از طرف [[خداوند]] است و اگر به ارث نرسد [[مردم]] [[جاهل]] مانده، [[نظام]] [[خلق]] [[فاسد]] می‌گردد و خداوند نیز حجّتی بر مردم نخواهد داشت، بلکه برعکس خواهد بود، بنابراین چون [[خداوند حکیم]] است [[حکمت]] او اقتضای توارث علم و دوام [[عالم]] است تا [[حجت]] بر مردم تمام گردد. علم [[ائمه اطهار]] {{ع}} [[علوم الهی]] است که [[نسل]] به نسل از [[رسول خدا]] {{صل}} به ارث برده‌اند و علوم ایشان [[اجتهاد]] و [[استنباط]] مصطلح نیست؛ لذا می‌توان [[کلام]] یکی از آنها را به دیگری نسبت داد. اصولاً از آنجایی که امامت در راستای [[خاتمیت پیامبر]] اکرم {{صل}} قرار گرفته است، این وراثت معنای خاصی دارد که به معنای شرح آموزه‌های [[پیامبر]] در راستای نیاز مردم است<ref>ر.ک: [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام۲]]، ص۷۲؛ [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[امامت و رهبری (کتاب)|امامت و رهبری]]، ص۲۹؛ [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، علم موروثی، علم لدنی، پیشگویی‌های امام علی(ع)؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج ۲، ص۳۹۱ و ۳۹۲؛ [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام]]، ص۳۴۸.</ref>. | ||