ویژگی علم معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

در سخن متکلمان امامیه به ضرورت عقلی و [[لزوم]] [[علم امام]] به عنوان ابزار انجام وظیفه [[امامت]] توجه شده است و گفته‌اند: از [[ویژگی‌های امام]] آن است که از میان [[امت]] داناترین افراد نسبت به [[احکام شرع]] و جنبه‌های [[سیاسی]] و [[مدیریت]] [[اجتماعی]] باشد<ref>ر. ک: الذخیرة فی علم الکلام، ص ۴۲۹ و الاقتصاد فی مایتلق بالاعتماد، ص ۳۱۰ و تخلیص المحصل المعروف بنقد المحصل، ص ۴۳۰.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ}}<ref>«آیا آنکه به حقّ رهنمون می‌‌گردد سزاوارتر است که پیروی شود یا آنکه راه نمی‌یابد مگر آنکه راه برده شود؟ پس چه بر سرتان آمده است؟ چگونه داوری می‌‌کنید؟» سوره یونس، آیه ۳۵.</ref>. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} می‌‌فرمایند: {{متن حدیث|أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِهَذَا الْأَمْرِ أَقْوَاهُمْ عَلَيْهِ وَ أَعْلَمُهُمْ بِأَمْرِ اللَّهِ فِيهِ}}<ref>نهج البلاغة- خطبه ۱۷۳.</ref>.