علم معصوم به گذشته و حال و آینده: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
خبر از حوادث و رخدادهای آینده را میتوان از مصادیق علوم غیبی دانست که [[خداوند]] به آن حضرت عطا کرده است. هیچ استبعادی ندارد که خداوند برگزیدگان خود را از اخبار گذشته یا آینده آگاه سازد. خبردادن از حوادث آینده، زمان مرگ افراد و عاقبت آنان از خبرهایی است که از [[رسول اکرم]] {{صل}} نقل شده و از [[علم]] آن حضرت به این مصادیق از حقایق پنهان حکایت میکند. | خبر از حوادث و رخدادهای آینده را میتوان از مصادیق علوم غیبی دانست که [[خداوند]] به آن حضرت عطا کرده است. هیچ استبعادی ندارد که خداوند برگزیدگان خود را از اخبار گذشته یا آینده آگاه سازد. خبردادن از حوادث آینده، زمان مرگ افراد و عاقبت آنان از خبرهایی است که از [[رسول اکرم]] {{صل}} نقل شده و از [[علم]] آن حضرت به این مصادیق از حقایق پنهان حکایت میکند. | ||
در اغلب منابع حدیثی مورد بررسی، کتاب یا باب مستقلی درباره خبرهای آن حضرت درباره فتنهها و حوادث آینده [[مسلمانان]] آمده است که روایات متعددی را درباره مصیبتهای پیشروی مسلمان دربر دارد. مهمترین این عناوین عبارتاند از: {{عربی|کتاب الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۹، ص۴۶؛ ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۲، ص ۱۲۹۴.</ref>، {{عربی|کتاب الْفتَنِ و أشْرَاط الساعة}}<ref>نیسابوری، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۰۷.</ref>، {{عربی|کتَاب الْفتَنِ و الْملَاحمِ}}<ref>ابوداوود، بیتا، ج۴، ص۹۴.</ref>، {{عربی|أَبواب الْفتَنِ}}<ref>ترمذی، سنن الترمذی، ج۴، ص۴۶۰.</ref>، {{عربی|باب ما یکونُ منَ الْفتَنِ}}<ref>ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۰۳.</ref>، {{عربی|باب اقْترَابِ الْفتَنِ و فَتْحِ ردمِ یأْجوج و مأْجوج}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۲۰۷.</ref>، {{عربی|باب نُزُولِ الْفتَنِ کمواقعِ الْقَطْرِ}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۲۲۱۱.</ref>، {{عربی|باب ذکرِ الْفتَنِ و دلَائلها}}<ref>ابو داوود، سنن ابی داوود، ج۴، ص۹۴.</ref>، {{عربی|باب التعوذ من الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۱، ص۱۳؛ نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۲۰۷۸.</ref>، {{عربی|باب من الدین الفرار من الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۸، ص۷۷؛ نسائی، السنن الکبری، ج۸، ص۱۲۳.</ref>، {{عربی|باب ظهور الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۹، ص۴۸.</ref>، {{عربی|باب الْحثِّ علَی الْمبادرةِ بِالْأَعمالِ قَبلَ تَظَاهرِ الْفتَنِ}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۱۱۰.</ref>، {{عربی|باب الْأَمرِ بِلُزُومِ | در اغلب منابع حدیثی مورد بررسی، کتاب یا باب مستقلی درباره خبرهای آن حضرت درباره فتنهها و حوادث آینده [[مسلمانان]] آمده است که روایات متعددی را درباره مصیبتهای پیشروی مسلمان دربر دارد. مهمترین این عناوین عبارتاند از: {{عربی|کتاب الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۹، ص۴۶؛ ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۲، ص ۱۲۹۴.</ref>، {{عربی|کتاب الْفتَنِ و أشْرَاط الساعة}}<ref>نیسابوری، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۰۷.</ref>، {{عربی|کتَاب الْفتَنِ و الْملَاحمِ}}<ref>ابوداوود، بیتا، ج۴، ص۹۴.</ref>، {{عربی|أَبواب الْفتَنِ}}<ref>ترمذی، سنن الترمذی، ج۴، ص۴۶۰.</ref>، {{عربی|باب ما یکونُ منَ الْفتَنِ}}<ref>ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۰۳.</ref>، {{عربی|باب اقْترَابِ الْفتَنِ و فَتْحِ ردمِ یأْجوج و مأْجوج}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۲۰۷.</ref>، {{عربی|باب نُزُولِ الْفتَنِ کمواقعِ الْقَطْرِ}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۲۲۱۱.</ref>، {{عربی|باب ذکرِ الْفتَنِ و دلَائلها}}<ref>ابو داوود، سنن ابی داوود، ج۴، ص۹۴.</ref>، {{عربی|باب التعوذ من الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۱، ص۱۳؛ نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۲۰۷۸.</ref>، {{عربی|باب من الدین الفرار من الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۸، ص۷۷؛ نسائی، السنن الکبری، ج۸، ص۱۲۳.</ref>، {{عربی|باب ظهور الفتن}}<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۹، ص۴۸.</ref>، {{عربی|باب الْحثِّ علَی الْمبادرةِ بِالْأَعمالِ قَبلَ تَظَاهرِ الْفتَنِ}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۱۱۰.</ref>، {{عربی|باب الْأَمرِ بِلُزُومِ الْجماعة عنْد ظُهورِ الْفتَنِ و تحذیر الدعاة إلی الکفر}}<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴۷۵.</ref> و {{عربی|باب منْ تُرْجی لَه السلَامة منَ الْفتَنِ}}<ref>ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۲۰.</ref>. | ||
در یکی از این [[روایات]] آمده است که [[پیامبر اکرم]] به یکی از بلندیهای [[مدینه]] گام نهادند. سپس فرمودند: «آیا شما آنچه را من میبینم، میبینید؟ من جایگاههای [[فتنه]] را میان خانههایتان همانند جایگاه قطرات باران میبینم»<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۳، صص۲۱، ۱۳۳ و ۱۹۸؛ ج۹، ص۴۸.</ref>. در نقلی آمده است: [[حذیفه بن یمان]] به [[رسول خدا]] {{صل}} گفت: ای رسول خدا! ما در شرّ و بدی به سر میبردیم. خداوند [[خیر]] را با [[بعثت]] شما آورد و ما اکنون در آن هستیم. آیا پس از این خیر، شرّی هست؟ حضرت فرمود: بله! حذیفه گفت: آیا پس از آن شرّ، خیری هست؟ فرمود: بله! گفت: آیا پس از آن خیر، شرّی هست؟ فرمود: آری! حذیفه ادامه داد: چگونه؟ فرمود: بعد از من پیشوایانی خواهند بود که به [[هدایت]] من هدایت نمیکنند و به [[سنّت]] من رفتار نمیکنند. در میان آنان مردانی به پا میخیزند که قلبهای آنان قلبهای [[شیاطین]] در بدنهای انسانی است<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴۷۶.</ref>. | در یکی از این [[روایات]] آمده است که [[پیامبر اکرم]] به یکی از بلندیهای [[مدینه]] گام نهادند. سپس فرمودند: «آیا شما آنچه را من میبینم، میبینید؟ من جایگاههای [[فتنه]] را میان خانههایتان همانند جایگاه قطرات باران میبینم»<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۳، صص۲۱، ۱۳۳ و ۱۹۸؛ ج۹، ص۴۸.</ref>. در نقلی آمده است: [[حذیفه بن یمان]] به [[رسول خدا]] {{صل}} گفت: ای رسول خدا! ما در شرّ و بدی به سر میبردیم. خداوند [[خیر]] را با [[بعثت]] شما آورد و ما اکنون در آن هستیم. آیا پس از این خیر، شرّی هست؟ حضرت فرمود: بله! حذیفه گفت: آیا پس از آن شرّ، خیری هست؟ فرمود: بله! گفت: آیا پس از آن خیر، شرّی هست؟ فرمود: آری! حذیفه ادامه داد: چگونه؟ فرمود: بعد از من پیشوایانی خواهند بود که به [[هدایت]] من هدایت نمیکنند و به [[سنّت]] من رفتار نمیکنند. در میان آنان مردانی به پا میخیزند که قلبهای آنان قلبهای [[شیاطین]] در بدنهای انسانی است<ref>نیسابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۴۷۶.</ref>. |