شهادت امام رضا: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
آن حضرت [[غمگین]] و محزون، ردایشان را بر سر خویش کشیدند و از خانه مأمون بیرون آمدند. من به دستور امام، با ایشان سخن نگفتم تا به خانه وارد شدند و فرمودند: {{متن حدیث|یا اَباصَلْتِ! قَدْفَعَلُوها}}؛ اباصلت! آنها کار خود را انجام دادند و در این هنگام، زبان آن حضرت به ذکر [[توحید]] و [[شکر]] و [[حمد]] [[خدا]]، گویا بود<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۷۷؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۵.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]]، ص ۴۴۴.</ref> | آن حضرت [[غمگین]] و محزون، ردایشان را بر سر خویش کشیدند و از خانه مأمون بیرون آمدند. من به دستور امام، با ایشان سخن نگفتم تا به خانه وارد شدند و فرمودند: {{متن حدیث|یا اَباصَلْتِ! قَدْفَعَلُوها}}؛ اباصلت! آنها کار خود را انجام دادند و در این هنگام، زبان آن حضرت به ذکر [[توحید]] و [[شکر]] و [[حمد]] [[خدا]]، گویا بود<ref>مقاتل الطالبیین، ص۳۷۷؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۴۲-۲۴۵.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]]، ص ۴۴۴.</ref> | ||
== بازتاب شهادت امام رضا == | |||
با [[شهادت امام رضا]] {{ع}} به دست [[مأمون]]، [[مردم]] به این فاجعه بزرگ [[اعتراض]] کردند و مأمون را عامل این [[جنایت]] بزرگ دانستند؛ به‌طوری که مأمون خود شکوه از این [[اتهام]] می‌کرد که چرا مردم او را عامل [[مسموم]] کردن [[امام]] {{ع}} می‌پندارند! در [[روایت]] آمده که هنگام شهادت امام رضا {{ع}}، مردم با اعتراضی پر سر و صدا، مقابل [[کاخ]] مأمون [[اجتماع]] کرده و پیوسته می‌گفتند که این [[مرد]]- یعنی مأمون - عامل [[قتل]] امام {{ع}} است؛ این [[اعتراضات]] با سخنان عموی امام -[[محمد بن جعفر]] - خوابید<ref>مسند الامام الرضا {{ع}}، ج۱، ص۱۳۰؛ بحار الانوار، ج۴۹، ص۲۹۹؛ عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۴۲.</ref>. | |||
هم‌چنین بعد از این که خبر شهادت امام رضا {{ع}} به [[بغداد]] و [[مدینه]] رسید، جمع کثیری از [[برادران]] و [[علویان]] به [[نشانه]] اعتراض و به [[خون‌خواهی]] [[خون]] امام و [[سرور]] خویش از مدینه به سوی [[خراسان]] رهسپار شدند. [[ابن خلدون]] علت [[قیام]] «[[ابراهیم بن موسی]] {{ع}}» را آن دانسته که وی مأمون را متهم به قتل برادرش می‌نمود<ref>تاریخ ابن خلدون، ج۳، ص۱۱۵.</ref>. حرکت کاروان علویان به [[رهبری]] «[[احمد بن موسی]] {{ع}}» و «[[محمد عابد بن موسی]] {{ع}}»، به خاطر [[آگاهی]] از [[حیله]] مأمون و کمک به [[برادر]] و امامشان بود که به دست عوامل مأمون به [[شهادت]] رسیدند<ref>قیام سادات علوی، ص۱۶۹؛ اعیان الشیعه، ج۱۱، ص۲۸۶ و ۲۸۷ به نقل از کتاب الانساب محمد بن هارون موسوی نیشابوری، ج۲، ص۹۱؛ بحار الانوار، ج۸، ص۳۰۸؛ حیاة الامام موسی بن جعفر {{ع}}، ج۲، ص۴۱۳؛ فرق الشیعة، ص۹۷ به نقل از بحر الأنساب (چاپ بمبئی).</ref>. | |||
با توجه به این وقایع، در می‌یابیم که مسأله شهادت امام رضا {{ع}} به دست مأمون، در همان ایام با عکس‌العمل‌های شدیدی از طرف مردم و [[خانواده]] بزرگ ایشان و هم‌چنین دیگر علویان گشت<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۴۴.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||