پرش به محتوا

آیه انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۷: خط ۲۷:


== معناشناسی ==
== معناشناسی ==
[[انذار]] از ریشه [[نذر]] به معانی [[آگاه]] ساختن، [[بیم]] دادن و [[ترسانیدن]] است. البته برای این واژه معنی [[ابلاغ]] را نیز گفته‌اند که فقط برای [[ترساندن]] به کار می‌رود و در این معنی با واژه نُذُر به یک معناست، [[خداوند متعال]] فرموده: {{متن قرآن|فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ}}<ref>«و (بنگر) عذاب و بیم دادن من چگونه بود؟» سوره قمر، آیه ۱۶.</ref>. در این [[آیه]] "نُذُر" به معنای "انذاری" به کار رفته است.
[[انذار]] از ریشه [[نذر]] به معانی [[آگاه]] ساختن، [[بیم]] دادن و ترسانیدن است. البته برای این واژه معنی [[ابلاغ]] را نیز گفته‌اند که فقط برای ترساندن به کار می‌رود و در این معنی با واژه نُذُر به یک معناست، [[خداوند متعال]] فرموده: {{متن قرآن|فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ}}<ref>«و (بنگر) عذاب و بیم دادن من چگونه بود؟» سوره قمر، آیه ۱۶.</ref>. در این [[آیه]] "نُذُر" به معنای "انذاری" به کار رفته است.


[[طبرسی]] درباره عشیره می‌گوید: [[عشیره]] شخص، یعنی [[فامیل]] نزدیک او و به آن سبب آن را [[عشیره]] گفته‌اند که وی و ایشان با یکدیگر [[معاشرت]] می‌کنند<ref>مجمع البیان، ج۷، ص۲۰۶.</ref>.<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه انذار (مقاله)|مقاله «آیه انذار»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۷۸-۸۰.</ref>
[[طبرسی]] درباره عشیره می‌گوید: [[عشیره]] شخص، یعنی [[فامیل]] نزدیک او و به آن سبب آن را [[عشیره]] گفته‌اند که وی و ایشان با یکدیگر [[معاشرت]] می‌کنند<ref>مجمع البیان، ج۷، ص۲۰۶.</ref>.<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه انذار (مقاله)|مقاله «آیه انذار»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۷۸-۸۰.</ref>
۱۱۱٬۹۱۱

ویرایش