آیه امانت در حدیث: تفاوت میان نسخهها
←مصادیق امانت
(←پانویس) |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در این سیاق است که [[خداوند]] در [[آیه]] بعد، درباره عظمت این مقام میفرماید: {{متن قرآن|إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ...}}، {{متن حدیث|عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا {{ع}} عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا}}<ref>«ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم، از برداشتن آن سر برتافتند و از آن هراسیدند و آدمی آن را برداشت؛ بیگمان او ستمکارهای نادان است» سوره احزاب، آیه ۷۲.</ref> فَقَالَ الْأَمَانَةُ الْوَلَايَةُ مَنِ ادَّعَاهَا بِغَيْرِ حَقٍّ فَقَدْ كَفَرَ}}<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}} (ط. جهان، ۱۳۷۸ﻫ.ق)، ج۱، ص۳۰۶.</ref>. | در این سیاق است که [[خداوند]] در [[آیه]] بعد، درباره عظمت این مقام میفرماید: {{متن قرآن|إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ...}}، {{متن حدیث|عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا {{ع}} عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا}}<ref>«ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم، از برداشتن آن سر برتافتند و از آن هراسیدند و آدمی آن را برداشت؛ بیگمان او ستمکارهای نادان است» سوره احزاب، آیه ۷۲.</ref> فَقَالَ الْأَمَانَةُ الْوَلَايَةُ مَنِ ادَّعَاهَا بِغَيْرِ حَقٍّ فَقَدْ كَفَرَ}}<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}} (ط. جهان، ۱۳۷۸ﻫ.ق)، ج۱، ص۳۰۶.</ref>. | ||
توضیح: [[ولایت]] در کلام امام {{ع}} به معنای ادّعای [[امامت]] بر [[مسلمین]] و [[جانشینی پیامبر اکرم]] {{صل}} است. [[کفر]] نیز در بیان | توضیح: [[ولایت]] در کلام امام {{ع}} به معنای ادّعای [[امامت]] بر [[مسلمین]] و [[جانشینی پیامبر اکرم]] {{صل}} است. [[کفر]] نیز در بیان حضرت {{ع}} جامع [[شرک]] و نفاقی است که خداوند در آیه به آن اشاره مینماید<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۵ (کتاب)| ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۵]]، ص ۴۵۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |