ابوالهیثم بن تیهان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوالهیثم بن تیهان]] از [[یاران]] برجسته [[امام علی]] {{ع}} بود. نام‌های مختلفی برای او [[ثبت]] شده که معروف‌ترین آن «مالک» است<ref>ر.ک: [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۷۸.</ref>؛ مالک بن تَیهان بن مالک که به کنیه‌اش (ابوهَیثم) مشهور است<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۲۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۴.</ref>. از نخستین افراد گروه [[انصار]] بود که پیش از [[هجرت پیامبر]] {{صل}} در [[مکه]] [[ایمان]] آوردند<ref>ر.ک: [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۷۸.</ref>. وی قبل از [[اسلام]] هم [[موحد]] بود و از [[پرستش]] [[بت]]، دوری می‌‌کرد<ref[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۲۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۴.</ref>. او در [[بیعت عقبه]] با [[پیامبر]] شرکت داشت و از جمله [[نقبای دوازده‌گانه]] است که در [[بیعت]] عقبۀ دوم برای نشر [[اسلام]] برگزیده شدند<ref>ر.ک: [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۷۸.</ref>.  

[[ابوالهیثم]] پس از کشته شدن [[عثمان بن عفان]] [[تمایل]] به [[خلافت امام علی]] {{ع}} داشت <ref>ر.ک: [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۷۸.</ref>. لذا از آغاز شکل‌گیری [[حکومت]] آن حضرت با ایشان همراه شد و همراه با [[عمار بن یاسر]]، مسؤول [[بیعت گرفتن]] از [[مردم]] شد. [[امام]]، [[ابو هیثم]] را به همراه [[عمار بن یاسر]]، [[مسئول]] [[بیت المال]] کرد که بیانگر [[سلامت]] نفس اوست. [[علی]] {{ع}} در اوج تنهایی و در تنگنای [[سستی]] همراهانش، زمانی که با سوز و گداز، [[یاران]] [[استوار]] گامِ از دست رفته‌اش را یاد کرده است، از مالک بن تیهان نیز نام برده و بر نبودش [[تأسف]] خورده است: «کجایند برادرانم که در خطّ [[خدا]] حرکت کردند و تا آخرین لحظۀ [[حیات]]، مسیر [[حق]] را رها نکردند. کجاست [[عمار]]، کجاست [[ابن تیهان]]، کجاست [[ذو الشّهادتین]]»<ref>{{متن حدیث|أَیْنَ إِخْوَانِیَ الَّذِینَ رَکِبُوا الطَّرِیقَ وَ مَضَوْا عَلَی الْحَقِّ أَیْنَ عَمَّارٌ وَ أَیْنَ ابْنُ التَّیِّهَانِ وَ أَیْنَ ذُو الشَّهَادَتَیْنِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ١٨٢.</ref><ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۲۸؛ [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۷۸.</ref>

مؤرخان در زمان درگذشت [[ابو هیثم]]، [[اختلاف]] دارند؛ ولی آنچه از مجموعه اقوال [[تاریخی]]<ref>شرح نهج البلاغة، ج ۱۰، ص ۱۰۸؛ قاموس الرجال، ج ۷، ص ۴۶۲.</ref> به دست می‌آید، این است که او در [[جنگ صفین]] جزء [[یاران امام علی]] {{ع}} بود و در آن [[جنگ]] به [[شهادت]] رسید<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۲۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۴؛ [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۷۸.</ref>.