پیروی از حق: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

پیروی از حق (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۱

۹ بایت حذف‌شده ، ۸ ژوئن

۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==همراهی دایمی با حق==
-[[انسان]] می‌‌بایست هماره با [[حق همراه]] باشد و هرگز به سمت باطل میل و [[گرایش]] پیدا نکند؛ زیرا [[سعادت دنیا]] و [[آخرت]] [[آدمی]] به همراه و [[همدلی]] با حق است.
+[[انسان]] می‌‌بایست هماره با حق همراه باشد و هرگز به سمت باطل میل و [[گرایش]] پیدا نکند؛ زیرا [[سعادت دنیا]] و [[آخرت]] [[آدمی]] به همراه و [[همدلی]] با حق است.
-البته [[اهل حق]] کم هستند و بسیاری به علل و اسباب و گرایش‌های باطل [[دنیوی]] از حق رو بر می‌‌گرداند و مثلا به علت [[خویشاوندی]] [[عدل]] و [[عدالت]] را زیر پا می‌‌گذارند. از این روست که هماره در [[جامعه]] اهل حق کم هستند و بیش‌تر [[مردم]] به سمت باطل می‌‌روند. به عنوان نمونه [[نمازگزار]] در برخی از محیط‌ها کم هستند و گاه [[آدم]] از تنها بودن در این محیط ناراحت و خسته می‌‌شود. اما انسان حق خواه و [[حق دوست]] هماره در هر حال با حق است و به سبب [[تنهایی]] دست از آن بر نمی‌دارد. امام علی{{ع}} با توجه به کم بودن اهل حق می‌‌فرماید: {{متن حدیث|لا يُؤنِسَنَّكَ اِلاَّ الْحَقُّ وَ لا يوحِشَنَّكَ اِلاَّ الْباطِلُ}}؛ مبادا جز حق، با تو اُنس بگیرد و جز باطل، از تو بهراسد<ref>نهج البلاغه، از خطبه ۱۳۰.</ref>.
+البته [[اهل حق]] کم هستند و بسیاری به علل و اسباب و گرایش‌های باطل دنیوی از حق رو بر می‌‌گرداند و مثلا به علت [[خویشاوندی]] [[عدل]] و [[عدالت]] را زیر پا می‌‌گذارند. از این روست که هماره در [[جامعه]] اهل حق کم هستند و بیش‌تر [[مردم]] به سمت باطل می‌‌روند. به عنوان نمونه [[نمازگزار]] در برخی از محیط‌ها کم هستند و گاه [[آدم]] از تنها بودن در این محیط ناراحت و خسته می‌‌شود. اما انسان حق خواه و [[حق دوست]] هماره در هر حال با حق است و به سبب [[تنهایی]] دست از آن بر نمی‌دارد. امام علی{{ع}} با توجه به کم بودن اهل حق می‌‌فرماید: {{متن حدیث|لا يُؤنِسَنَّكَ اِلاَّ الْحَقُّ وَ لا يوحِشَنَّكَ اِلاَّ الْباطِلُ}}؛ مبادا جز حق، با تو اُنس بگیرد و جز باطل، از تو بهراسد<ref>نهج البلاغه، از خطبه ۱۳۰.</ref>.
 پس انسان باید هماره همراه و همدل و همزبان با حق و اهل حق باشد. [[پیامبر]]{{صل}} می‌‌فرماید: {{متن حدیث|لا يُكْمِلُ الْمُؤمِنُ ايمانَهُ حَتّي يَحتَويَ عَلي مِائَةٍ وَ ثَلاثِ خِصالٍ:… لايَقْبَلُ الْباطِلَ مِن صَديقِهِ وَ لا يَرُدُّ الْحَقَّ مِنْ عَدُوِّهِ…}}؛ [[ایمان]] [[مؤمن کامل]] نمی‌شود، مگر آنکه ۱۰۳ صفت در او باشد:… باطل را از دوستش نمی‌پذیرد و در [[مقابله با دشمن]]، حق را پایمال نمی‌کند<ref>بحارالأنوار، ج ۶۷، ص۳۱۰.</ref>.
@@ خط ۳۶: / خط ۳۶: @@
 کسی که از شک و تردید گذشته و از جهت نظری به جزم [[اندیشه]] ای دست یافته و از جهت عملی به [[عزم]] رسیده [[حقیقت ایمان]] در جانش شد می‌‌کند و موجب می‌‌شود تا همراه [[گرایش]] به حق داشته باشد. [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: {{متن حدیث|اِنَّ مِنْ حَقيقَةِ الاْيمانِ اَنْ تُؤْثِرَ الْحَقَّ وَ اِنْ ضَرَّكَ عَلَي الْباطِلِ وَ اِنْنَفَعَكَ وَ اَنْ لا يَجوزَ مَنْطِقُكَ عِلْمَكَ}}؛ از حقیقت ایمان این است که حق را بر باطل مقدم داری، هر چند حق به ضرر تو وباطل به نفع تو باشد و نیز از [[حقیقت ایمان]] آن است که گفتار تو از دانشت بیشتر نباشد<ref>محاسن، ج ۱، ص۲۰۵.</ref>.
-در صورت [[همراهی]] با [[باطل]] [[انسان]] می‌‌بایست [[توبه]] کند. البته [[توبه واقعی]] نشانه‌هایی دارد. [[پیامبر]]{{صل}} در این باره می‌‌فرماید: {{متن حدیث|اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَرْبَعَةٌ: اَلنَّصيحَةُ لِلّهِ في عَمَلِهِ وَ تَرْكُ الْباطِلِ وَ لُزومُ الْحَقِّ وَ الْحِرْصُ عَلَي الْخَيْرِ}}؛ نشانه توبه کننده چهار است: عمل خالصانه برای [[خدا]]، رها کردن باطل، [[پایبندی]] به [[حق]] و [[حریص]] بودن بر [[کار خیر]]<ref>تحف العقول، ص۲۰.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[دولت حق و باطل (مقاله)|دولت حق و باطل]].</ref>.
+در صورت [[همراهی]] با [[باطل]] [[انسان]] می‌‌بایست [[توبه]] کند. البته [[توبه واقعی]] نشانه‌هایی دارد. [[پیامبر]]{{صل}} در این باره می‌‌فرماید: {{متن حدیث|اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَرْبَعَةٌ: اَلنَّصيحَةُ لِلّهِ في عَمَلِهِ وَ تَرْكُ الْباطِلِ وَ لُزومُ الْحَقِّ وَ الْحِرْصُ عَلَي الْخَيْرِ}}؛ نشانه توبه کننده چهار است: عمل خالصانه برای [[خدا]]، رها کردن باطل، [[پایبندی]] به [[حق]] و [[حریص]] بودن بر [[کار خیر]]<ref>تحف العقول، ص۲۰.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[دولت حق و باطل (مقاله)|دولت حق و باطل]].</ref>
 == منابع ==