حب امام علی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←پانویس) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
بنابراین، [[ولایت]]، در [[حقیقت]]، گونه‌ای پیوستگی و ارتباط تنگاتنگ و جدا نشدنی است و [[رسول خدا]]{{صل}} در [[ماجرای غدیر]] با جمله {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ}} ولایت و پیوستگی و ارتباط خود را با [[امت]] به علی{{ع}} واگذاشت و امت باید همان ارتباط همه جانبه و تنگاتنگ را با علی{{ع}} برقرار می‌ساخت و در بعد [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] و...، همان‌گونه که با [[پیامبر]] در ارتباط بود، با علی{{ع}} نیز مرتبط می‌گشت<ref>[[سید محمود طباطبایی نژاد|طباطبایی نژاد، سید محمود]]، [[حب امام علی (مقاله)| مقاله «حب امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۳ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۳]]، ص ۲۵۳.</ref>. | بنابراین، [[ولایت]]، در [[حقیقت]]، گونه‌ای پیوستگی و ارتباط تنگاتنگ و جدا نشدنی است و [[رسول خدا]]{{صل}} در [[ماجرای غدیر]] با جمله {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ}} ولایت و پیوستگی و ارتباط خود را با [[امت]] به علی{{ع}} واگذاشت و امت باید همان ارتباط همه جانبه و تنگاتنگ را با علی{{ع}} برقرار می‌ساخت و در بعد [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] و...، همان‌گونه که با [[پیامبر]] در ارتباط بود، با علی{{ع}} نیز مرتبط می‌گشت<ref>[[سید محمود طباطبایی نژاد|طباطبایی نژاد، سید محمود]]، [[حب امام علی (مقاله)| مقاله «حب امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۳ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۳]]، ص ۲۵۳.</ref>. | ||
==[[برکات دوست داشتن امام علی]]== | |||
# [[پیامبر خدا]]{{صل}}: کسی که علی را دوست داشت، [[هدایت]] شد و کسی که او را [[دشمن]] داشت، گم‌راه شد<ref>{{متن حدیث|رسول الله{{صل}}: مَن أحَب عَلِیاً فَقَدِ اهتَدی، ومَن أبغَضَهُ فَقَدِ اعتَدی}} (جامع الأخبار، ص۵۴، ح ۶۵).</ref>. | |||
# پیامبر خدا{{صل}}- خطاب به علی{{ع}}-: [[آگاه]] باش که هر کس تو را دوست بدارد، [[آرامش]] و ایمانْ او را فرا می‌گیرد و هر کس با تو [[دشمنی]] ورزد، خداوندْ او را به [[مرگ جاهلی]] می‌میراند و مؤاخذه خواهد شد، هر چند به [[آیین]] اسلامْ عمل کرده باشد<ref>{{متن حدیث|عنه{{صل}}- لِعَلِی{{ع}}-: ألا مَن أحَبک حَف بِالأَمنِ وَالإیمانِ، ومَن أبغَضَک أماتَهُ اللهُ میتَةَ الجاهِلِیةِ، وحوسِبَ بِعَمَلِهِ فِی الإِسلامِ}} (المعجم الکبیر، ج ۱۱، ص۶۳، ح ۱۱۰۹۲).</ref>. | |||
# [[پیامبر خدا]]{{صل}}: هر کس علی را [[دوست]] بدارد، [[خداوند]]، [[نماز]]، [[روزه]]، [[شب زنده‌داری]] او را می‌پذیرد و دعایش را [[مستجاب]] می‌گرداند<ref>{{متن حدیث|عنه{{صل}}: مَن أحَب عَلِیاً قَبِلَ اللهُ مِنهُ صَلاتَهُ وصِیامَهُ وقِیامَهُ، وَاستَجابَ دُعاءَهُ}} (المناقب، خوارزمی، ص۷۲، ح ۵۱).</ref>. | |||
# پیامبر خدا{{صل}}: ای علی! چنانچه فردی آن گونه نماز بگزارد و روزه بدارد که به سان مَشک کهنه [، چروکیده و نحیف] گردد، با این حال، نماز و روزه‌اش سودی نمی‌بخشد، مگر به واسطه دوست داشتنِ شما<ref>{{متن حدیث|عنه{{صل}}: یا عَلِی، وَاللهِ لَو أن رَجُلًا صَلی وصامَ حَتی یصیرَ کالشن البالی، إذاً ما نَفَعَ صَلاتُهُ وصَومُهُ إلابِحُبکم}} (کفایة الأثر، ص۷۱).</ref>. | |||
# پیامبر خدا{{صل}}: [[دوست داشتن]] [[علی بن ابی طالب]]، [[گناهان]] را از بین می‌برد، همان‌گونه که آتشْ هیزم را<ref>{{متن حدیث|رسول الله{{صل}}: حُب عَلِی بنِ أبی طالِبٍ یأکلُ السیئاتِ کما تَأکلُ النارُ الحَطَبَ}} (تاریخ بغداد، ج ۴، ص۱۹۵ ش ۱۸۸۵).</ref>. | |||
# پیامبر خدا{{صل}}- به علی{{ع}}-: همین [فضیلت] برای تو بس که [[دوستدار]] تو در لحظه مرگش افسوس، در قبرش [[وحشت]]، و در [[روز]] رستاخیزْ [[بیم]] نخواهد داشت<ref>{{متن حدیث|عنه{{صل}}- لِعَلِی{{ع}}-: حَسبُک، ما لِمُحِبک حَسرَةٌ عِندَ مَوتِهِ، ولا وَحشَةٌ فی قَبرِهِ، ولا فَزَعٌ یومَ القِیامَةِ}} (تاریخ بغداد، ج ۴، ص۱۰۲ ش ۱۷۵۶).</ref>. | |||
# [[امام صادق]]{{ع}}: به [[خدا]] [[سوگند]]، هیچ میرنده‌ای با مهر علی{{ع}} نمی‌میرد، مگر آنکه او را در خوشایندترین جایگاه‌ها می‌بیند و به خدا سوگند، هیچ میرنده‌ای با [[کینه]] علی{{ع}} نمی‌میرد، مگر آنکه او را در ناخوشایندترین موقعیت‌ها می‌بیند<ref>{{متن حدیث|الإمام الصادق{{ع}}: وَاللهِ لا یهلِک هالِک عَلی حُب عَلِی{{ع}} إلارَآهُ فی أحَب المَواطِنِ إلَیهِ، وَاللهِ لا یهلِک هالِک عَلی بُغضِ عَلِی{{ع}} إلارَآهُ فی أبغَضِ المَواطِنِ إلَیهِ}} (الأمالی، طوسی، ص۱۶۴، ح ۲۷۳).</ref>. | |||
# پیامبر خدا{{صل}}: هر کاری [در قیامت] اجازه‌ای نیاز دارد و [[اجازه]] عبور از صراط، دوست داشتن علی بن ابی طالب است<ref>{{متن حدیث|رسول الله{{صل}}: لِکل شَی‌ءٍ جَوازٌ، وجَوازٌ الصراطِ حُب عَلِی بنِ أبی طالِبٍ}} (المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج ۲، ص۱۵۶).</ref>. | |||
# پیامبر خدا{{صل}}: دوست داشتن علی، [[رهایی]] از [[آتش]] است<ref>{{متن حدیث|عنه{{صل}}: حُب عَلِی بَراءَةٌ مِنَ النارِ}} (الفردوس، ج ۲، ص۱۴۲، ح ۲۷۲۳).</ref>. | |||
# [[پیامبر خدا]]{{صل}}: به [[درستی]] که [[بهشت]]، [[مشتاق]] [[دوستداران]] علی است و پرتوهای بهشت برای آنان افزوده می‌شود، در حالی که آنان، هنوز در [[دنیا]] هستند و وارد بهشت نشده‌اند<ref>{{متن حدیث|عنه{{صل}}: إن الجَنةَ لَتَشتاقُ لِأَحِباءِ عَلِی{{ع}}، ویشتَد ضَوؤُها لِأَحِباءِ عَلِی{{ع}} وهُم فِی الدنیا قَبلَ أن یدخُلوها}} (ثواب الأعمال، ص۲۴۷، ح ۲).</ref>. | |||
# [[امام علی]]{{ع}}: پیامبر خدا، [[دست]] حسن و حسین{{عم}} را گرفت و فرمود: "کسی که من و این دو نفر و پدر و مادر این دو را [[دوست]] بدارد، در [[روز قیامت]] با من در یک جایگاه است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إن رَسولَ اللهِ{{صل}} أخَذَ بِیدِ حَسَنٍ وحُسَینٍ فَقالَ: مَن أحَبنی وأحَب هذَین وأباهُما وامهُما کانَ مَعی فی دَرَجَتی یومَ القِیامَةِ}} (سنن الترمذی، ج ۵، ص۶۴۱، ح ۳۷۳۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص۷۷۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368101.jpg|22px]] [[سید محمود طباطبایی نژاد|طباطبایی نژاد، سید محمود]]، [[حب امام علی (مقاله)| مقاله «حب امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۳ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۳''']] | # [[پرونده:1368101.jpg|22px]] [[سید محمود طباطبایی نژاد|طباطبایی نژاد، سید محمود]]، [[حب امام علی (مقاله)| مقاله «حب امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۳ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۳''']] | ||
# [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||