پرش به محتوا

کعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۶۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ۹ ژوئن
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۶۹: خط ۶۹:
زمان طوفان، [[خانه]] به بالا برده شد. [[پیامبران]] [[خانه خدا]] را حج می‌کردند ولی جای آن را دقیقاً نمی‌دانستند، تا آن‌که خداوند جای آن را برای حضرت ابراهیم{{ع}} مشخص کرد. او هم [[خانه]] را از سنگ پنج [[کوه]] بنا کرد: کوه حرا، ثَبیر، لبنان، [[طور]] و حمر<ref>همان، ص۱۱۱.</ref>.
زمان طوفان، [[خانه]] به بالا برده شد. [[پیامبران]] [[خانه خدا]] را حج می‌کردند ولی جای آن را دقیقاً نمی‌دانستند، تا آن‌که خداوند جای آن را برای حضرت ابراهیم{{ع}} مشخص کرد. او هم [[خانه]] را از سنگ پنج [[کوه]] بنا کرد: کوه حرا، ثَبیر، لبنان، [[طور]] و حمر<ref>همان، ص۱۱۱.</ref>.
امیرالمؤمنین علی{{ع}} فرمود: دو هزار سال پیش از آدم‌{{ع}} خانهٔ [[کعبه]] [[حج]] می‌شده، [[ملائکه]] می‌آمدند و حج می‌کردند<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، ص۱۶۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۵۳.</ref>.
امیرالمؤمنین علی{{ع}} فرمود: دو هزار سال پیش از آدم‌{{ع}} خانهٔ [[کعبه]] [[حج]] می‌شده، [[ملائکه]] می‌آمدند و حج می‌کردند<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، ص۱۶۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۵۳.</ref>.
==ارکان [[کعبه]]==
چهار زاویه کعبه به چهار «رکن» مشهور است. رکن شرقی (رکن [[حجر الاسود]])، رکن شمالی (رکن عراقی)، رکن [[غربی]] (رکن [[مغربی]])، رکن جنوبی ([[رکن یمانی]]). هرگاه واژه رکن بدون پسوند به کار رود، مقصود از آن رکنی است که [[حجرالاسود]] در آن است.
مسیر [[طواف]]، از رکن حجر الاسود آغاز می‌شود، سپس به رکن عراقی می‌رسد، پس از آن به رکن شامی و سپس به رکن یمانی و آن‌گاه باز به رکن حجرالاسود می‌رسد و همین جا یک شوط پایان می‌یابد.
از میان این چهار رکن، [[فضیلت]] رکن یمانی و رکن [[اسود]] از دو رکن دیگر بیشتر است؛ چنان که [[روایات]] زیادی از [[شیعه]] و [[سنی]] درباره فضیلت و اهمیت این دو رکن نقل شده است. در روایتی از [[امام باقر]]{{ع}} نقل شده است که فرمود: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} لَا يَسْتَلِمُ إِلَّا الرُّكْنَ الْأَسْوَدَ وَ الْيَمَانِيَّ ثُمَّ يُقَبِّلُهُمَا وَ يَضَعُ خَدَّهُ عَلَيْهِمَا}}<ref>کافی، ج۴، ص۴۰۸، ش۸.</ref>؛ «[[رسول خدا]]{{صل}} دو رکن یمانی و اسود را استلام می‌کرد و آنها را می‌بوسید و صورتش را بر آنها می‌نهاد». [[ابو مریم]] نقل کرده است که همراه امام باقر{{ع}} طواف می‌کردم. در هر دوری که می‌زد، رکن یمانی را استلام می‌کرد و می‌فرمود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ تُبْ عَلَيَّ حَتَّى أَتُوبَ وَ اعْصِمْنِي حَتَّى لَا أَعُودَ}}<ref>کافی، ج۴، ص۴۰۹.</ref>.
در روایتی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که {{متن حدیث|الرُّكْنُ الْيَمَانِيُّ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ، لَمْ يُغْلِقْهُ اللَّهُ مُنْذُ فَتَحَهُ‌}}<ref>کافی، ج۴، ص۴۰۹.</ref>؛ «رکن یمانی دری از درهای [[بهشت]] است و از روزی که گشوده شده، بسته نشده است». همچنین رکن یمانی از جاهایی است که [[دعا]] در آنجا به [[اجابت]] می‌رسد. به نقل از رسول خدا{{صل}} آمده است که فرمود: {{متن حدیث|مسح الحجر و الركن اليماني يحط الخطايا حطا}}؛ «مسح حجرالاسود و رکن یمانی، [[گناهان]] [[انسان]] را [[پاک]] می‌کند».
بنا به مشهور، محلی که برای [[فاطمه بنت اسد]] شکافته شد تا به درون کعبه رود و فرزندش [[علی بن ابی طالب]] را به [[دنیا]] آورد، در کنار [[رکن یمانی]] بوده است، اما به دلیل بازسازی‌هایی که در [[دیوار کعبه]] صورت گرفته، هیچ اثری از محل ورود این بانوی [[بزرگوار]] بر [[کعبه]] دیده نمی‌شود<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، ص۹۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۹۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۳٬۳۵۲

ویرایش