پرش به محتوا

بقیع: تفاوت میان نسخه‌ها

۵٬۴۵۸ بایت اضافه‌شده ،  ۱۲ ژوئن
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۱۶: خط ۱۱۶:
# [[عثمان بن عفان]].  
# [[عثمان بن عفان]].  
# [[عثمان بن مظعون]].<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، ص۳۵۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۷۴.</ref>
# [[عثمان بن مظعون]].<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، ص۳۵۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۷۴.</ref>
==تخریب [[بقیع]]==
برنامه [[بزرگداشت]] از بزرگان و [[پیشوایان دین]] از سوی [[مسلمانان]] مانند [[پیروان]] سایر [[مذاهب]] همچنان در طول [[تاریخ]] جریان داشت و کوچک‌ترین مخالفتی با این امر [[مشاهده]] نمی‌شد تا این آستانه [[قرن هشتم]] در [[شام]]، شخصی به نام «[[ابن تیمیه]]» پیدا شد و [[تجلیل]] و [[احترام]] از [[انبیاء]] و [[مدفن]] آنها را نه تنها غیر [[مشروع]] و [[حرام]] دانست، بلکه مرتکبین آنها را [[مشرک]] و [[مرتد]] خواند که در صورت عدم [[توبه]] باید به [[قتل]] برسند. وی همچنین بر [[وجوب]] تخریب این آثار [[فتوا]] صادر کرد.
این [[عقیده]] در آن [[زمان]] گرچه پیروان اندک یافت، اما پس از مدت کوتاهی متروک و به [[فراموشی]] سپرده شد تا این که در [[قرن یازدهم]] و پس از مدت چهارده [[قرن]]، با پیدایش وهابی‌گری در [[نجد]] [[حجاز]]، بار دیگر مطرح و به مرحله [[اجرا]] گذاشته شد و در نتیجه همین [[باور]] و [[اعتقاد]] بود که با [[تسلط]] [[وهابیان]] به [[مکه]] و [[مدینه]] در سال ۱۳۴۴ ه ق تمام [[حرم‌ها]] در این دو [[شهر]] و دیگر شهرهای حجاز که متعلق به [[اقوام]] و [[عشیره]] [[رسول خدا]]{{صل}} و [[صحابه]] آن حضرت و سایر شخصیت‌های مذهبی بود و همچنین [[مساجد]] موجود در کنار این اماکن منهدم گردید و امروز دیگر اثری از این بناها باقی نیست.
وهابیان به هر جا و به هر شهر و دیاری دست می‌یافتند، قبل از هر چیز به تخریب مشاهد و مزارات اقدام می‌کردند و با خاک یکسان می‌نمودند. آنها هنگام تسلط بر [[طائف]]، گنبد [[عبدالله بن عباس]] را خراب کردند، پس از آنکه به مکه وارد شدند، گنبدهای متعلق به جناب [[عبدالمطلب]] [[جد رسول خدا]]{{صل}} و [[ابی طالب]] عموی آن حضرت و [[خدیجه]] [[همسر]] آن [[بزرگوار]] و همچنین محل [[تولد پیامبر]]{{صل}} و [[حضرت زهرا]]{{س}} را ویران نمودند. در [[جده]]، گنبد و [[قبر]] [[حوا]] را از بین بردند و چون [[مدینه منوره]] را محاصره کردند قبل از ورود به شهر، [[حرم]] و [[مسجد]] [[حضرت حمزه]]{{ع}} را منهدم کردند و شایع است که از بیرون [[شهر]] به سوی گنبد [[پیامبر خدا]]{{صل}} [[تیراندازی]] کردند.
و چون وارد [[مدینه]] شدند، در [[ماه رمضان]] ۱۳۴۴ ه ق شیخ عبدالله بلیهد [[قاضی]] القضات‌شان را از [[مکه]] به مدینه اعزام کردند تا موضوع تخریب مزارات و مقابر موجود در مدینه را با [[علما]] و سران این شهر مطرح و موافقت آنها را ولو به صورت ظاهر جلب کند و بدین منظور جلسه‌ای تشکیل گردید. شیخ عبدالله از حاضران پرسید درباره تخریب این گنبد و بارگاه‌ها چه می‌گویید؟ بسیاری از آنها از [[ترس]] جانشان جواب ندادند و بعضی دیگر هم اظهار موافقت کردند.
پس از این سؤال و جواب، آن چه گنبد و [[ضریح]] در مدینه و بیرون آن بود ویران کردند؛ از جمله آنها گنبد و بارگاه [[ائمه]]{{عم}} در داخل [[بقیع]] بود که حتی دیوارها و صندوق و ضریحی که روی این [[قبور]] [[شریف]] بود به کلی منهدم گردید و از این [[حرم]] و قبور، به جز ف قطعه سنگ‌هایی که در اطراف قبور [[نصب]] کردند، اثر و علامتی باقی نماند و این اقدام دقیقاً در هشتم [[شوال]] ۱۳۴۴ ه ق انجام گرفت و به کارگرانی که این عمل ننگین را انجام دادند، مبلغ هزار ریال مجیدی دستمزد پرداخت شد. سپس گنبدهای متعلق به عبدالله و [[آمنه]] [[والدین]] [[رسول خدا]]{{صل}} و حرم [[همسران]] و [[دختران]] آن حضرت و حرم جناب [[ابراهیم فرزند پیامبر]]{{صل}} و گنبد متعلق به عثمان عفان بن اسماعیل فرزند امام صادق]]{{ع}} و گنبد [[امام]] مالک و سایر مقابر در بقیع و بیرون آن را منهدم و با خاک یکسان کردند. تنها [[حرم مطهر]] [[پیامبر]]{{صل}} آن هم در اثر ترس از [[قیام]] [[مسلمانان]] [[جهان]] از تعرض و تخریب مصون ماند<ref>تاریخ حرم ائمه بقیع، نجمی، ص۵۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۲۴۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۷۳٬۳۶۴

ویرایش