بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ref>[[دانشنامه نهج البلاغه' به 'ref>دین‌پرور، سید حسین، [[دانشنامه نهج البلاغه') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = نهج البلاغه | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[امام]] {{ع}} در واپسین لحظات [[عمر]] می‌خواهد چکیده [[کلام]] و تجربیات سترگ خویش را در مسیر [[زندگی]] [[الهی]] بیان کند. [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} در کنارش حضور دارند. [[امام]] در آغاز [[کلام]] سفارش به رعایت [[تقوای الهی]] و دست شستن از [[دنیا]] دارد. ایشان به [[حق‌طلبی]] و [[دشمنی]] با [[ستمگر]] و باری ستم‌دیده، [[نظم در امور]] و برقرار کردن آشتی میان [[مردمان]] سفارش می‌کند. سراسر این [[وصیت]] گشاینده راه [[سعادت]] به روی [[مردمان]] است<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۷۹۳.</ref>. | |||
== مطالب مهم [[نامه]] == | == مطالب مهم [[نامه]] == | ||
# سفارش به [[تقوای الهی]]؛ | # سفارش به [[تقوای الهی]]؛ | ||
| خط ۱۵: | خط ۲۳: | ||
# سفارش درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]] با [[مال]] و [[جان]] و زبان؛ | # سفارش درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]] با [[مال]] و [[جان]] و زبان؛ | ||
# سفارش درباره [[امر به معروف و نهی از منکر]]؛ | # سفارش درباره [[امر به معروف و نهی از منکر]]؛ | ||
# سفارش درباره [[قاتل]] خویش و پرهیز از [[خون‌ریزی]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، | # سفارش درباره [[قاتل]] خویش و پرهیز از [[خون‌ریزی]]<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۷۹۳-۷۹۴.</ref>. | ||
== فرازی از [[نامه]] == | == فرازی از [[نامه]] == | ||
شما هر دو، و دیگر اعضای [[خانواده]] و تمام کسانی را که این وصیت‌نامه مرا دریافت خواهند کرد، به [[تقوای الهی]]، [[نظم]] در جریان [[کارها]] و ایجاد [[صلح]] و [[وحدت]] در میان صفوف خود، توصیه می‌کنم، چه از جدتان شنیدم که می‌فرمود: "آشتی میان دو تن از هر [[نماز]] و روزه‌ای ارزشمندتر است". | |||
خدای را، خدای را، درباره خانه پروردگارتان، تا هستید خلوتش مگذارید، که اگر آن خانه را وانهید، [[جایگاه]] چشمگیری در [[جهان]] نیابید | خدای را، خدای را، درباره همسایگانتان، که مورد [[وصیت]] [[پیامبر]] شمایند، همواره درباره آنان سفارش می‌کرد، چنان که پنداشتیم دیری نپاید که در ردیف میراث‌برانشان نشاند. خدای را، خدای را، درباره [[قرآن]]، مباد که در عمل بدان، بیگانگان بر شما پیشی گیرند. خدای را، خدای را، درباره [[نماز]]، که ستون و پایه [[دین]] شماست. خدای را، خدای را، درباره خانه پروردگارتان، تا هستید خلوتش مگذارید، که اگر آن خانه را وانهید، [[جایگاه]] چشمگیری در [[جهان]] نیابید. | ||
خدای را، خدای را، درباره [[جهاد]] در [[راه خدا]]، با خواسته و [[جان]] و زبان‌هاتان و بر شما باد [[هم‌بستگی]] و [[فداکاری]] متقابل و زنهار از گسستگی و پشت کردن به همدیگر. هرگز از [[امر به معروف و نهی از منکر]] دست برمدارید، که در آن صورت، [[سلطه]] بدان بر شما شکل گیرد و از آن پس، هیچ دعایتان [[مستجاب]] نشود<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۷۹۴.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||