مدینة النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

مدینة النبی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲

۴٬۹۷۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۴

←‏مدینه در عصر مهدوی

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۵٬۷۲۰

ویرایش

@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 == مدینه در عصر مهدوی ==
 [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم شؤون مردم و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، [[مکه]] را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای [[اداره امور]] را به [[قتل]] می‌رسانند. خبر این [[جنایت]] هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه [[شورش]] را [[سرکوب]] نموده و ریشه [[آشوب]] را از بین برمی‌کند و با [[نصب]] [[شخصیت]] دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این [[کارها]] این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به [[آتش]] می‌کشد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۶۷۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref>
+==[[حَرَم]]==
+از نام‌های [[مدینه]] و [[مکه]] است که دو بار در [[قرآن کریم]] آمده: {{متن قرآن|أَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَمًا آمِنًا}}<ref>«و گفتند: اگر این رهنمود را با تو پی بگیریم ما را از سرزمینمان می‌ربایند؛ آیا ما به آنان در حرمی امن جایگاه ندادیم که فرآورده‌های هر چیز را که رزقی از نزد ماست به سوی آن می‌آورند؟ اما بیشتر آنان نمی‌دانند» سوره قصص، آیه ۵۷.</ref> و {{متن قرآن|أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا}}<ref>«آیا ندیده‌اند که ما حرمی امن پدید آوردیم (که در آن هیچ چیز را در نمی‌برند) در حالی که (بیرون از شهر مکّه) مردم از پیرامونشان ربوده می‌شوند؟ پس آیا به باطل باور دارند و نعمت خداوند را انکار می‌کنند؟» سوره عنکبوت، آیه ۶۷.</ref>.
+«[[المنجد]]» می‌آورد: [[حرم]] آن چیزی است که مرد از آن [[حمایت]] کند و [[هتک حرمت]] آن سزاوار نیست. هر گاه الحَرَمان گفته شود، مراد مکه و مدینه است.
+[[امام ششم]]{{ع}} فرمود: [[مسجد]] اطراف [[خانه]] که [[محترم]] شده به خاطر [[کعبه]] است و این که حرم، حرم گفته شده و محترم گشته است به این جهت است که [[مسجد الحرام]] را در میان گرفته است و این [[واجب]] شده با [[احرام]] وارد آن شوند برای این است که این جا حرم است.
+کسانی که برای نخستین بار وارد مکه می‌شوند، برای وارد شدن به محدوده حرم باید احرام ببندند، در هر جهت از حدود حرم، دوستون در دو طرف جاده برپاست و عبارت {{عربی|بداية حد الحرم}} بر آن نقش بسته است.
+برای حرم، علامت‌هایی است که از شش جهت، حدود حرم را نشان می‌دهد:
+#دوستون در راه [[جده]] که به مکه می‌رود، در [[حدیبیه]] است و تا مسجد الحرام ۲۰ کیلومتر فاصله دارد.
+#دو ستون در راه مدینه که به مکه می‌رود، در [[تنعیم]] است و تا [[مسجدالحرام]] ۶ کیلومتر فاصله است.
+#دو ستون در راه [[جعرانه]] که به مکه می‌رود در بطن نمره است و تا مسجد الحرام ۱۵ کیلومتر فاصله است.
+#دو ستون در راه [[عراق]] که از ذات عراق به [[مکه]] می‌رود در [[وادی]] [[نخله]] است و تا [[مسجد الحرام]] ۱۹ کیلومتر است.
+#دوستون در راه [[عرفات]] بر سر راه [[طائف]] که به مکه می‌رود در [[مزدلفه]] است و تا مسجد الحرام ۲۱ کیلومتر است.
+#دو ستون در راه [[یمن]] که به مکه می‌رود در اضاءة است و تا [[مسجدالحرام]] ۱۲ کیلومتر است<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، اسوه، ج۱، ص۲۳۵.</ref>.
+بعضی [[روایات]] فرموده‌اند: از هر طرف، چهار فرسنگ محدوده [[حرم]] است.
+برخی روایات، [[تاریخ]] آن را از [[زمان]] [[حضرت آدم]]{{ع}} و [[فلسفه]] تفاوت حدود را چنین می‌گوید: [[امام هشتم]]{{ع}} فرمودند: چون [[آدم]]{{ع}} بر [[کوه]] [[ابوقبیس]] فرود آمد، از [[تنهایی]] به [[خداوند]] [[شکایت]] کرد. [[خدای تعالی]] یاقوتی سرخ برای او در جای [[کعبه]] گذاشت. آدم بر آن [[طواف]] می‌کرد که روشنی آن تا جای [[نشانه‌ها]] (اَعلام حرم) می‌رسید. سپس نشانه‌ها بر اثر [[روشنایی]] آن نشانه‌گذاری شده و [[خدا]] آن را بست و حرم قرار داد<ref>وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۳۴.</ref>.
+[[امام پنجم]]{{ع}} از [[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرماید: از هر سو از آنجا که روشنی [[عمود]] تابیده برای [[احترام]] آن خدای تعالی آن را حرم قرار داد و چون آن عمود و [[خیمه]] از [[بهشت]] بوده از این رو خدا [[ثواب]] و [[گناه]] را در حرم چند برابر قرار داده است<ref>وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۳۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۴۱۰.</ref>
 == جستارهای وابسته ==