عیادت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[عیادت]] به معنای دیدار و [[سرکشی]] به [[بیماران]]، یکی از ضرورتهای [[معاشرت]] [[اجتماعی]] و از [[حقوق]] و [[تکالیف]] متقابل گروههای مختلف [[جامعه]] نسبت به یکدیگر است. در سخنان [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[اهلبیت]] گرامی آن حضرت {{ع}} سفارشات اکیدی درباره [[عیادت بیماران]] صورت گرفته است. | [[عیادت]] به معنای دیدار و [[سرکشی]] به [[بیماران]]، یکی از ضرورتهای [[معاشرت]] [[اجتماعی]] و از [[حقوق]] و [[تکالیف]] متقابل گروههای مختلف [[جامعه]] نسبت به یکدیگر است. در سخنان [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[اهلبیت]] گرامی آن حضرت {{ع}} سفارشات اکیدی درباره [[عیادت بیماران]] صورت گرفته است<ref>[[علی باقریفر|باقریفر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عیادت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۹.</ref>. | ||
[[ | [[عیادت]] از [[بیماران]] در واقع نوعی [[عبادت]] است که تأثیر بهسزایی در [[روابط اجتماعی]] دارد و موجب ازدیاد [[محبت]] و از بین رفتن کینهها میشود. [[دوست]] واقعی کسی است که دست دوست خود را در پریشانحالی و [[درماندگی]] بگیرد. وقتی کسی [[بیمار]] میشود [[انتظار]] دارد دیگران به عیادتش بروند، احوال او را جویا شوند و در حقش [[دعا]] کنند<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۲۱۳.</ref>. | ||
به | == عیادت در سیره پیامبر{{صل}} == | ||
در [[سیره پیامبر]] {{صل}} آمده است: هرگاه حضرت یکی از [[برادران دینی]] خود را به مدت سه [[روز]] نمیدید، از احوال او میپرسید. آنگاه اگر به [[مسافرت]] رفته بود، برایش دعا میکرد، چنانچه حاضر بود، به دیدنش میرفت و اگر مریض بود، از وی عیادت میکرد: {{متن حدیث|كَانَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} إِذَا فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ إِخْوَانِهِ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ سَأَلَ عَنْهُ فَإِنْ كَانَ غَائِباً دَعَا لَهُ وَ إِنْ كَانَ شَاهِداً زَارَهُ وَ إِنْ كَانَ مَرِيضاً عَادَهُ}}<ref>بحارالانوار، ج۱۶، ص۲۳۳.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۲۱۳.</ref> | |||
[[پیامبر اکرم]] {{صل}} در زمینه عبادت بیمار فرمود: «به عیادت بیمار بروید و در تشییع جنازه شرکت کنید که شما را به یاد آخرت میاندازد»<ref>{{متن حدیث|عُودُوا الْمَرِيضَ وَ أَتْبِعُوا الْجَنَازةَ يُذَکِّرْکُم الْآخِرَةِ}}؛ میزان الحکمه، ج۱۱، ص۵۵۳.</ref> و حضرت عیادتکننده را در [[رحمت الهی]] غوطهور میبیند و میفرماید: «عیادتکننده از بیمار در رحمت الهی غوطهور میشود»<ref>{{متن حدیث|عَائِدُ الْمَرِيضِ يَخُوضُ فِي الرَّحْمَةِ}}؛ میزان الحکمه، ج۱۱، ص۵۵۳.</ref>. ایشان از بیمار در دورترین بخش [[شهر]] عیادت میکرد، حتی اگر بیماریاش چشمدرد بود<ref>فیض القدیر، ج۵، ص۱۴۳.</ref>. | |||
در روایتی آمده است: «[[آفریدگار]] در [[روز رستاخیز]] میفرماید: آدمیزاد! بیمار شدم، مرا عیادت نکردی. [[آدمی]] گوید: خدایا، چگونه تو را که [[پروردگار]] جهانیانی، عیادت کنم؟ [[خداوند]] پاسخ میدهد: مگر نمیدانستی که فلان بندهام بیمار بود و او را عیادت نکردی؟ مگر نمیدانستی که اگر او را عیادت میکردی، مرا نزد او مییافتی»<ref>بحارالانوار، ج۶۴، ص۱۵۶.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۵۹؛ [[اقبال حسینینیا|حسینینیا، اقبال]]، [[زمزم هدایت (کتاب)|زمزم هدایت]]، ص ۴۹.</ref> | |||
== آداب عیادت == | |||
در اسلام برای عیادت [[آداب]] و هنجارهایی بیان شده است که در ذیل به برخی از آنها اشاره میشود: | |||
# '''بردن [[هدیه]]''': در اسلام توصیه شده که وقتی انسان به عیادت [[بیماری]] میرود، [[مستحب]] است همراه خود چیزی که مورد علاقه و نیاز بیمار است به عنوان هدیه ببرد. در روایتی از [[پیامبر اسلام]] آمده است که فرمود: کسی که به بیمار از آنچه دوست میدارد غذا دهد، [[خداوند]] از میوههای بهشتی به او [[اطعام]] خواهد کرد: {{متن حدیث| مَنْ أَطْعَمَ مَرِيضاً شَهْوَتَهُ أَطْعَمَهُ اللَّهُ مِنْ ثِمَارِ الْجَنَّةِ}}<ref>بحارالانوار، ج۸۱، باب ۴، ح۳۲.</ref>. | |||
# '''طول ندادن عیادت''': از آنجا که بیمار معمولا در [[ناراحتی]] و درد به سر میبرد، شایسته است حال بیمار را رعات کنیم و در کنار او زیاد ننشینیم. در [[حدیثی]] از پیامبر اسلام آمده است: از همه عیادتها بهتر و پر اجرتر آن است که از پیش مریض زودتر برخیزی: {{متن حدیث|أفضل العيادة أجرا سرعة القيام من عند المريض}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۴۱۲.</ref>. طول دادن [[عیادت]] در صورتی مطلوب است که مریض [[راضی]] باشد یا از طرف بخواهد در کنارش باشد<ref>میزان الحکمه، حدیث ۱۸۸۱۲.</ref>. | |||
# '''پرسیدن حال [[بیمار]]''': وقتی [[انسان]] به عیادت بیمار میرود خوب است از حال او سؤال کند. در روایتی از پیامبر آمده است که فرمود: همه عیادت بیمار به این است که یکی از شما دست خودش را بر پیشانیاش بگذارد و از احوال او بپرسد<ref>{{متن حدیث|تَمَامُ عِيَادَةِ الْمَرِيضِ أَنْ يَضَعَ أَحَدُكُمْ يَدَهُ عَلَيْهِ وَ يَسْأَلَهُ كَيْفَ هُوَ كَيْفَ أَصْبَحْتَ وَ كَيْفَ أَمْسَيْتَ؟}}؛ بحارالانوار، ج۸۱، باب ۴، ح۳۷.</ref>. | |||
# '''[[دعا]] برای بهبودی بیمار''': [[پیامبر اسلام]] فرمود: از [[بیماران]] عیادت کنید... و برای بیمار دعا نمایید و بگویید: خدایا! او را به شفایت [[شفا]] بده و با دوای خود مداوایش کن و از گرفتاریهایت [[نجات]] عنایت فرما: {{متن حدیث|عُودُوا الْمَرْضَى... وَ تَدْعُو لِلْمَرِيضِ فَتَقُولُ: اللَّهُمَّ اشْفِهِ بِشِفَائِكَ وَ دَاوِهِ بِدَوَائِكَ وَ عَافِهِ مِنْ بَلَائِكَ}}<ref>بحارالانوار، ج۸۱، باب ۴، ح۳۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۲۱۳؛ [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص ۵۹.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[علی باقریفر|باقریفر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عیادت»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[علی باقریفر|باقریفر، علی]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عیادت»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']] | |||
# [[پرونده:1379753.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|'''کانون محبت''']] | |||
# [[پرونده:1379757.jpg|22px]] [[اقبال حسینینیا|حسینینیا، اقبال]]، [[زمزم هدایت (کتاب)|'''زمزم هدایت''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||