فرزند در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رسول خدا]] به گروهی از بچه‌ها نگاه کرد و فرمود: وای بر فرزندانی که در [[آخرالزمان]] به [[دنیا]] می‌آیند، از دست پدران آنها. سؤال کردند: یا [[رسول الله]]، آیا منظورتان پدرانی است که [[مشرک]] هستند؟ فرمودند: خیر بلکه پدرانی که [[مؤمن]] هستند، اما به [[فرزندان]] خود از [[واجبات]] [[دینی]] چیزی یاد نمی‌دهند و اگر فرزندانشان هم یاد بگیرد، او را باز می‌دارند و با اندکی از [[مال]] [[دنیا]] [[راضی]] می‌شوند. من از ایشان بیزارم و ایشان نیز از من بیزارند<ref>جامع الاخبار، ص ۱۰۶ و یأتی، ص ۱۰۰.</ref>. در [[حدیث]] دیگری نیز فرمود: در [[آخرالزمان]] کسانی که دارای فرزند نیستند خوشحال خواهند بود و کسانی که فرزند دارند ناراحت‌اند<ref>یأتی، ص ۱۰۰. شاید بتوان گفت که در آخرالزمان به واسطة فتنه‌ها و شدت گرفتاری‌ها مردم از داشتن فرزند گریزانند. زیرا اگر آنان را به تربیتی وادار کنی سرپیچی می‌کنند و اگر رهایشان بگذاری گمراه می‌شوند و در نهایت پدر و مادر را مسئول کردار خود خواهند دانست.</ref>.  

[[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نماید [[مردم]] از عمرهایی هزار ساله برخوردار خواهند شد، تا جایی که هر شخص دارای هزار فرزند از خودش خواهد بود. [[لباس]] را که به تن فرزندانش می‌کند با رشد کودک بزرگ می‌شود و به هر رنگی که بخواهد در می‌آید<ref>غیبت طوسی، ص ۲۸۰ و دلائل الامامة، ص ۲۶۰.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۴۵۵.</ref>