←انصار و بیعت با امیرالمؤمنین {{ع}}
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== انصار و [[بیعت]] با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} == | == انصار و [[بیعت]] با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} == | ||
انصار در دوران [[حکومت امام علی]] {{ع}} از حامیان ایشان بودند و در حوادث [[سیاسی]] و نظامی آن دوران نقش داشتند. [[امام]] {{ع}} در [[احتجاج]] با [[معاویه]]، آنگاه که از نحوه [[بیعت]] و [[مشروعیت]] [[خلافت]] خویش [[دفاع]] میکند، | انصار در دوران [[حکومت امام علی]] {{ع}} از حامیان ایشان بودند و در حوادث [[سیاسی]] و نظامی آن دوران نقش داشتند. [[امام]] {{ع}} در [[احتجاج]] با [[معاویه]]، آنگاه که از نحوه [[بیعت]] و [[مشروعیت]] [[خلافت]] خویش [[دفاع]] میکند، رأی [[مهاجرین]] و انصار را [[حجت]] و مایه اقبال عمومی [[حکومت]] خویش برمیشمارد و میفرماید: [[شورا]] از آنِ [[مهاجران]] و انصار است. اگر آنان بر مردی همرأی شدند و او را [[امام]] خواندند، کارشان برای خشنودی [[خدا]] بوده است<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا الشُّورَى لِلْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ فَإِنِ اجْتَمَعُوا عَلَى رَجُلٍ وَ سَمَّوْهُ إِمَاماً كَانَ ذَلِكَ لِلَّهِ رِضًا}}؛ نهج البلاغه، نامه ۶.</ref>. و زمانی که میخواهد نداشتن پیشینه نیکویی [[معاویه]] و [[خاندان]] او را برشمرد، میفرماید: شما، نه از [[مهاجران]] بودید و نه از انصار و نه از آنانکه در [[مدینه]] جای داشتند و بر [[ایمان]] استوار بودند<ref>{{متن حدیث|"لَيْسُوا مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ لَا مِنَ الَّذِينَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإِيمانَ"}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۸.</ref>.<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۱]]، ص ۱۵۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |