کعبه: تفاوت میان نسخه‌ها
←سنگ سرخ
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۲۰۸: | خط ۲۰۸: | ||
«رخامة الحمراء» سنگی است سرخ رنگ که در داخل [[کعبه]] و کف آن قرار دارد. [[پیامبر]] و امامانی که داخل کعبه شده‌اند بر روی آن سنگ [[نماز]] خوانده‌اند. در [[روایات]] نیز آمده است وقتی وارد کعبه شدید، بر روی سنگ سرخ دو رکعت نماز بخوانید. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هرگاه خواستی وارد کعبه شوی، پیش از ورود [[غسل]] کن و با [[کفش]] وارد نشو... سپس بین دو ستون بر روی سنگ سرخ، دو رکعت نماز بخوان، در رکعت اول [[سوره]] [[حم سجده]] و در رکعت دوم به تعداد آیه‌های آن از [[قرآن]] بخوان<ref>حج و عمره در قرآن حدیث، محمدی ری شهری، دارالحدیث، ص۱۰۱.</ref>. | «رخامة الحمراء» سنگی است سرخ رنگ که در داخل [[کعبه]] و کف آن قرار دارد. [[پیامبر]] و امامانی که داخل کعبه شده‌اند بر روی آن سنگ [[نماز]] خوانده‌اند. در [[روایات]] نیز آمده است وقتی وارد کعبه شدید، بر روی سنگ سرخ دو رکعت نماز بخوانید. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هرگاه خواستی وارد کعبه شوی، پیش از ورود [[غسل]] کن و با [[کفش]] وارد نشو... سپس بین دو ستون بر روی سنگ سرخ، دو رکعت نماز بخوان، در رکعت اول [[سوره]] [[حم سجده]] و در رکعت دوم به تعداد آیه‌های آن از [[قرآن]] بخوان<ref>حج و عمره در قرآن حدیث، محمدی ری شهری، دارالحدیث، ص۱۰۱.</ref>. | ||
[[معاویه بن عمار]] می‌گوید: [[امام کاظم]]{{ع}} را دیدم که وارد کعبه شد و بر سنگ سرخ دو رکعت نماز گزارد<ref>حج و عمره در قرآن حدیث، محمدی ری شهری، دارالحدیث، ص۱۰۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۵۷۹.</ref> | [[معاویه بن عمار]] می‌گوید: [[امام کاظم]]{{ع}} را دیدم که وارد کعبه شد و بر سنگ سرخ دو رکعت نماز گزارد<ref>حج و عمره در قرآن حدیث، محمدی ری شهری، دارالحدیث، ص۱۰۷.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۵۷۹.</ref> | ||
==[[فضیلت]] [[کعبه]]== | |||
کعبه، هسته مرکزی و اساس اصلی [[مراسم حج]] است. صاحب [[خانه]]، [[شرافت]] و فضیلت خانه‌اش را با [[آیات]] خود در [[قرآن کریم]] معرفی می‌کند. در [[سوره آل عمران]] می‌خوانیم: {{متن قرآن|إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ * فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا}}<ref>«بی‌گمان نخستین خانه‌ای که برای (عبادت) مردم (بنا) نهاده شد همان است که در مکّه است، خجسته و رهنمون برای جهانیان * در آن نشانه‌هایی روشن (چون) مقام ابراهیم وجود دارد و هر که در آن در آید در امان است» سوره آل عمران، آیه ۹۷-۹۶.</ref>. | |||
در این [[آیه شریفه]]، [[خداوند]] [[برتری]] کعبه را بر دیگر بقاع مقدسه از چند جهت معرفی فرموده است: | |||
#این خانه، نخستین ستایش‌گاه بوده است. | |||
#[[مبارک]] بودن این خانه؛ که هر کسی به جانب آن بشتابد، [[ثروت]] و [[زندگی]] او [[برکت]] می‌یابد. | |||
#کعبه موجب [[هدایت]] و [[راهنمایی]] جهانیان است؛ مهم این است که این صفت از صفات [[ذات اقدس]] [[خدای تعالی]]؛ و [[پیامبران]] او و [[قرآن مجید]] است. | |||
#نشانه‌های روشن این خانه است که همه آثار [[قدرت]] و [[توحید]] است. از آن نشانه‌های روشن، [[حجر الاسود]]، [[مقام ابراهیم]]، [[حجر اسماعیل]] است. | |||
#این خانه و [[حریم]] آن، [[پناهگاه]] محکم و محل امنی است، برای پناه‌آورندگان. | |||
#این خانه، خانه [[مردم]] است و تمام [[انسان‌ها]] از هر نژاد، رنگ، زبان را در [[سایه]] [[اسلام]] به صورت یک [[خانواده]] کنار هم جمع و [[متحد]] می‌گرداند: در [[سوره بقره]] [[آیه]] ۱۲۵ می‌خوانیم: {{متن قرآن|وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که خانه (کعبه) را برای مردم جای بازگشت و امن کردیم» سوره بقره، آیه ۱۲۵.</ref> یعنی [[خانه کعبه]]، محل بازگشت و [[اجتماع]] مردم و موضعی ایمن برای هر کس است. هر که به آن [[پناه]] برد، از [[سخط]] [[عذاب الهی]] ایمن می‌شود. | |||
در [[سوره مائده]] آیه ۹۷ آمده است {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ}}<ref>«خداوند، خانه محترم کعبه را (وسیله) برپایی (امور) مردم کرده است» سوره مائده، آیه ۹۷.</ref> [[کعبه]] موجب [[حیات]] [[مردم]] می‌شود، چنان که در [[روایات]] بسیاری رسیده است که مادامی که کعبه معمور و مردم به [[حج]] بروند، آنان را هلاکتی نیست و هرگاه کعبه از [[جمعیت]] خالی شود و مردم حج را ترک کنند، هلاک می‌گردند. | |||
در [[سوره حج]] [[آیه]] ۲۶ می‌خوانیم: {{متن قرآن|وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَنْ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که ابراهیم را در خانه (کعبه) مستقر ساختیم (و گفتیم) که هیچ چیز را شریک من قرار مده و خانه مرا برای طواف‌کنندگان و قیام‌کنندگان و رکوع‌کنندگان سجده‌گزار پاکیزه بدار!» سوره حج، آیه ۲۶.</ref> یعنی این که این مکان [[مقدس]]، پیوسته باید از لوث [[شرک]] و آلودگی‌های [[گناه]] و دیگر [[پلیدی‌ها]] مصون باشد تا بیشتر مورد [[رغبت]] قرار گیرد<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، ص۱۳۰.</ref>. | |||
[[فخر رازی]] در [[فضیلت]] کعبه می‌آورد: این [[خانه]] را چند فضیلت و نشانه‌های روشن باشد که آن را ممتاز ساخته است: | |||
#بنائی از آن شریف‌تر ساخته نشده است، چون صاحب آن حضرت جلیل، مهندساش [[جبرئیل]]، [[بانی]] حضرت [[خلیل]] و [[شاگرد]] [[حضرت اسماعیل]] است. | |||
#پرندگان تاکنون از بالای این خانه عبور نکرده و چون به آنجا می‌رسند، [[تغییر]] جهت می‌دهند. | |||
#کعبه دارای [[مقام ابراهیم]] است که قدم‌های او در سنگ فرو رفته و تا امروز باقی مانده‌ست و این از [[آیات]] عجیبه است. | |||
#وحوش مختلفه در حوالی [[حرم]] گردآمده و با هم مأنوس و تا آن [[زمان]] که در آن حدودند، به یکدیگر [[آزار]] نمی‌رسانند<ref>راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، پاورقی، ص۱۳۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۷۳۹.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||