نذر در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = نذر | | موضوع مرتبط = نذر | ||
| عنوان مدخل = نذر | | عنوان مدخل = نذر | ||
| مداخل مرتبط = [[نذر در لغت]] - [[نذر در قرآن | | مداخل مرتبط = [[نذر در لغت]] - [[نذر در قرآن]] - [[نذر در کلام اسلامی]] - [[نذر در معارف و سیره حسینی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==شبهه وهابیان در نذر برای غیر خداوند== | ==شبهه وهابیان در نذر برای غیر خداوند== | ||
وهابیان ادعا می‌کنند: شماری از [[مسلمانان]]، برای غیرخدا [[نذر]] می‌کنند. مثلاً گوسفندانی را برای [[پیامبر]]{{صل}} یا [[فرزندان]] آن حضرت نذر می‌کنند و آن را در همین راه [[قربانی]] می‌کنند، در صورتی که این همان عمل مشرکانه‌ای است که [[مشرکان]] در [[عصر جاهلیت]] برای بت‌هایشان انجام می‌دادند و [[خداوند]] از آن [[نهی]] کرده است. | وهابیان ادعا می‌کنند: شماری از [[مسلمانان]]، برای غیرخدا [[نذر]] می‌کنند. مثلاً گوسفندانی را برای [[پیامبر]]{{صل}} یا [[فرزندان]] آن حضرت نذر می‌کنند و آن را در همین راه [[قربانی]] می‌کنند، در صورتی که این همان عمل مشرکانه‌ای است که [[مشرکان]] در [[عصر جاهلیت]] برای بت‌هایشان انجام می‌دادند و [[خداوند]] از آن [[نهی]] کرده است. در [[قرآن]] آمده است که یکی از گوشت‌هایی که خوردن آن [[حرام]] است عبارت است از: {{متن قرآن|وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ... وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ}}<ref>«مردار و خون و گوشت خوک و آنچه جز به نام خداوند ذبح شده باشد و مرده با خفگی و مرده با ضربه و مرده با افتادن از بلندی و مرده از شاخ زدن حیوان دیگر و آنچه درندگان نیم‌خور کرده باشند- جز آن را که (تا زنده است) ذبح کرده‌اید- و آنچه بر روی سنگ‌های مقدّس (برای بت‌ها) قربانی شود و آنچه با تیرهای بخت‌آزمایی قسمت کنید (خوردن گوشت همه اینها) بر شما حرام و آنها (همه) گناه است؛ امروز کافران از دین شما نومید شدند پس، از ایشان مهراسید و از من بهراسید! امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم پس، هر که در قحطی و گرسنگی ناگزیر (از خوردن گوشت حرام) شود بی‌آنکه گراینده به گناه باشد بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره مائده، آیه ۳.</ref>. | ||
در [[قرآن]] آمده است که یکی از گوشت‌هایی که خوردن آن [[حرام]] است عبارت است از: {{متن قرآن|وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ... وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ}}<ref>«مردار و خون و گوشت خوک و آنچه جز به نام خداوند ذبح شده باشد و مرده با خفگی و مرده با ضربه و مرده با افتادن از بلندی و مرده از شاخ زدن حیوان دیگر و آنچه درندگان نیم‌خور کرده باشند- جز آن را که (تا زنده است) ذبح کرده‌اید- و آنچه بر روی سنگ‌های مقدّس (برای بت‌ها) قربانی شود و آنچه با تیرهای بخت‌آزمایی قسمت کنید (خوردن گوشت همه اینها) بر شما حرام و آنها (همه) گناه است؛ امروز کافران از دین شما نومید شدند پس، از ایشان مهراسید و از من بهراسید! امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم پس، هر که در قحطی و گرسنگی ناگزیر (از خوردن گوشت حرام) شود بی‌آنکه گراینده به گناه باشد بی‌گمان خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره مائده، آیه ۳.</ref>. | |||
[[ابن تیمیه]] می‌نویسد: | [[ابن تیمیه]] می‌نویسد: «هرکسی چیزی را برای [[پیامبری]] از [[پیامبران]] یا [[اولیای الهی]] از [[اهل قبور]] نذر کند یا برای او قربانی نماید همانند مشرکانی است که برای بت‌های خود قربانی می‌کردند و برای آن نذر می‌نمودند پس با این عمل [[کافر]] می‌شود»<ref>ر.ک: الغدیر، ج۵، ص۱۸۱.</ref>. | ||
«هرکسی چیزی را برای [[پیامبری]] از [[پیامبران]] یا [[اولیای الهی]] از [[اهل قبور]] نذر کند یا برای او قربانی نماید همانند مشرکانی است که برای بت‌های خود قربانی می‌کردند و برای آن نذر می‌نمودند پس با این عمل [[کافر]] می‌شود»<ref>ر.ک: الغدیر، ج۵، ص۱۸۱.</ref>. | |||
===پاسخ=== | ===پاسخ=== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۰: | ||
عزامی می‌نویسد: برخی از علمای متأخر، [[فریب]] سخنان [[ابن‌تیمیه]] و شاگردانش را خوردند! در [[حقیقت]] سخنان وی و شاگردانش نوعی [[فریب کاری]] در [[دین]] است. آنان مسائل [[دینی]] را به‌گونه‌ای معنا می‌کنند که هیچ [[مسلمانی]] آن را به زبان جاری نمی‌کند؛ از این رو، [[نذر]]، [[ذبح]] و غیره برای [[پیامبران]] و [[صالحان]]، امری [[مشروع]] و رایج است که از [[سیره مسلمانان]] سرچشمه می‌گیرد و اختصاص به فرقه‌ای خاص ندارد<ref>فرقان القرآن، ص۱۳۳.</ref>. | عزامی می‌نویسد: برخی از علمای متأخر، [[فریب]] سخنان [[ابن‌تیمیه]] و شاگردانش را خوردند! در [[حقیقت]] سخنان وی و شاگردانش نوعی [[فریب کاری]] در [[دین]] است. آنان مسائل [[دینی]] را به‌گونه‌ای معنا می‌کنند که هیچ [[مسلمانی]] آن را به زبان جاری نمی‌کند؛ از این رو، [[نذر]]، [[ذبح]] و غیره برای [[پیامبران]] و [[صالحان]]، امری [[مشروع]] و رایج است که از [[سیره مسلمانان]] سرچشمه می‌گیرد و اختصاص به فرقه‌ای خاص ندارد<ref>فرقان القرآن، ص۱۳۳.</ref>. | ||
نذر کردن برای [[اولیای الهی]] به معنی [[اهدای ثواب]] به آنان است و هیچ منع [[شرعی]] و [[عقلی]] بر آن مترتب نیست، بلکه از [[دلایل نقلی]] بسیاری، می‌توان جواز و صحّت آن را [[اثبات]] کرد | نذر کردن برای [[اولیای الهی]] به معنی [[اهدای ثواب]] به آنان است و هیچ منع [[شرعی]] و [[عقلی]] بر آن مترتب نیست، بلکه از [[دلایل نقلی]] بسیاری، می‌توان جواز و صحّت آن را [[اثبات]] کرد<ref>[[مهدی رستم‌نژاد|رستم‌نژاد، مهدی]]، [[پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه (کتاب)|پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه]] ص ۵۱۹</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
*[[آیا نذر کردن برای غیر خداوند لازمه‌اش شرک به خداوند است؟ (پرسش)]] | *[[آیا نذر کردن برای غیر خداوند لازمه‌اش شرک به خداوند است؟ (پرسش)]] | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نذر]] | |||