هوای نفس: تفاوت میان نسخهها
←هوای نفس از آسیبهای معرفت دینی
(←مقدمه) |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بیگمان، هواهای نفسانی اصلیترین و عمدهترین آسیب معرفت دینی است. {{متن حدیث|إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ [اثْنَتَانِ] اثْنَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ}}<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی الصالح، خطبه ۴۲، ص۸۲؛ همچنین شیخ صدوق این روایت را در الخصال، ج۱، ص۵۹ از پیامبر اعظم{{صل}} نقل میکند.</ref> و این عمدهترین خطر برای تحقق [[اهداف]] [[اسلامی]] و معرفت دینی است و چون در درون [[آدمی]] است، بالاترین خطر و بزرگترین [[دشمن]] و اصلیترین مانع [[معرفت]] است: {{متن حدیث|أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ}}<ref>بحارالانوار، ج۶۷، ص۶۴.</ref> از همه دشمنها دشمنتر، نفس، یعنی همان «من» و خودی است که در وجود ماست؛ و آن عبارت است از منیتی که همه چیز را برای خود میخواهد. بنابراین «[[پیروی از هوای نفس]]، [[انسان]] را از [[راه خدا]] [[گمراه]] میکند، و در مقابل برای خود هزار رقم توجیه درست میکند و به همین دلیل [[گمراه کننده]] است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات، ۱۲/۹/۱۳۷۹ و ۲۵/۵/۱۳۷۰ و ۱۲/۱۲/۱۳۸۰.</ref> و انسان از معرفت درست بازمیماند. | بیگمان، هواهای نفسانی اصلیترین و عمدهترین آسیب معرفت دینی است. {{متن حدیث|إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ [اثْنَتَانِ] اثْنَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ}}<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی الصالح، خطبه ۴۲، ص۸۲؛ همچنین شیخ صدوق این روایت را در الخصال، ج۱، ص۵۹ از پیامبر اعظم{{صل}} نقل میکند.</ref> و این عمدهترین خطر برای تحقق [[اهداف]] [[اسلامی]] و معرفت دینی است و چون در درون [[آدمی]] است، بالاترین خطر و بزرگترین [[دشمن]] و اصلیترین مانع [[معرفت]] است: {{متن حدیث|أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ}}<ref>بحارالانوار، ج۶۷، ص۶۴.</ref> از همه دشمنها دشمنتر، نفس، یعنی همان «من» و خودی است که در وجود ماست؛ و آن عبارت است از منیتی که همه چیز را برای خود میخواهد. بنابراین «[[پیروی از هوای نفس]]، [[انسان]] را از [[راه خدا]] [[گمراه]] میکند، و در مقابل برای خود هزار رقم توجیه درست میکند و به همین دلیل [[گمراه کننده]] است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات، ۱۲/۹/۱۳۷۹ و ۲۵/۵/۱۳۷۰ و ۱۲/۱۲/۱۳۸۰.</ref> و انسان از معرفت درست بازمیماند. | ||
تفاوت معرفت دینی با معرفت غیردینی در همین نکته است که نفس [[آلوده]] توان بهرهگیری از | تفاوت معرفت دینی با معرفت غیردینی در همین نکته است که نفس [[آلوده]] توان بهرهگیری از منابع دینی را ندارد. بله یک نفر غیر [[مسلمان]] میتواند فلسفه اسلامی یا [[عرفان]] یا [[فقه]] را بیاموزد. اما این معرفت دینی نیست؛ زیرا «معرفت دینی، [[معرفتی]] است که از [[انسان]] موجودی [[دینی]] و [[الهی]] میسازد»<ref>مقام معظم رهبری درباره اصالت فلسفه صدرایی به مثابه معرفت دینی میفرمایند: فلسفه دینی و اسلامی؛ فلسفهای است که فیلسوف را مجبور میکند هفت بار پای پیاده به مکه مشرف شود.</ref> و چنین معرفتی با [[هواهای نفسانی]] حاصل نمیشود. شاید محفوظاتی حاصل شود که خود [[حجاب]] اکبر است، اما معرفت دینی نیست. راه برون رفت از آن هم [[تقوا]] یعنی [[مراقبت]] و [[اصلاح]] دائمی و مستمر درونی و [[جهاد اکبر]] همیشگی است. «این آسیب نخست و مهمترین آسیب معرفت دینی است»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات، ۱۳/۱۲/۱۳۷۲.</ref>.<ref>[[سید سعید لواسانی|لواسانی، سید سعید]]، [[منطق فهم اسلام - لواسانی (مقاله)|مقاله «منطق فهم اسلام»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۱]]، ص ۱۰۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |