مشعرالحرام: تفاوت میان نسخه‌ها

مشعرالحرام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۳

۸٬۱۰۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۵٬۸۷۱

ویرایش

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 در [[قرآن]] نیز از این مکان یاد شده و [[خداوند]] توصیه فرموده که در مشعر الحرام [[خدا]] را یاد کنید{{متن قرآن|فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ}}<ref>پس چون از عرفات رهسپار شدید در مشعر الحرام خداوند را یاد کنید؛ سوره بقره، آیه ۱۹۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۰۶.</ref>
+==مشعر الحرام==
+{{متن قرآن|فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ}}<ref>«بر شما گناهی نیست که (در ایام حج) بخششی از پروردگار خود بخواهید پس چون از عرفات رهسپار شدید در مشعر الحرام خداوند را یاد کنید و او را همان‌گونه که رهنمودتان داده است فرا یاد آورید و بی‌گمان پیش از آن از گمراهان بودید» سوره بقره، آیه ۱۹۸.</ref>.
+«مشعر الحرام» یا «[[مزدلفه]]» محلی است میان «[[عرفات]]» و «[[منی]]» که پس از [[وادی]] یا دره «مأذمین» قرار دارد و حجاج باید بعد از غروب [[شرعی]] [[روز عرفه]] یعنی پس از پایان وقوف اختیاری در عرفات به این سمت [[حرکت]] کنند تا از آن هنگام تا [[طلوع]] [[آفتاب]] [[روز دهم ذی‌حجه]] همان [[روز]]، [[اعمال]] مخصوص این مکان را انجام دهند. وقوف در این مدت از ارکان [[حج]] است. در وجه [[تسمیه]] «مشعر» مطالب فراوانی گفته شده است از جمله اینکه: مَشْعَر اسم مکان «[[شعور]]» است و در این [[سرزمین]] باید پس از [[شناخت]] در عرفات به شعور و [[آگاهی]] رسید. «مزدلفه» که نام دیگر یا نام اعم آن است اسم فاعل از «ازدلاف» به معنای تقدم یا نزدیکی و برگرفته شده از «زُلف» است به معنای نزدیک شدن؛ برای این معانی تعابیر مختلفی ذکر شده است از جمله: چون [[مردم]] در این مکان به [[خدا]] [[تقرب]] پیدا می‌کنند لذا آن را مزدلفه گفته‌اند. بعضی نیز ازدلاف را به معنی [[اجتماع]] دانسته‌اند؛ زیرا حجاج در این مکان اجتماع کرده و به هم نزدیک می‌شوند. از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده است: [[جبرئیل]]، پس از پایان وقوف در عرفات به ابراهیم{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|يَا إِبْرَاهِيمُ ازْدَلِفْ إِلَى الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ‌}} و به همین علت این مکان را مزدلفه نامیدند<ref>علل الشرایع، صدوق، ج۲، ص۴۳۶.</ref>.
+مشعر در محدوده [[حرم]] واقع شده و به همین علت آن را «مشعر الحرام» می‌گویند. طول آن را بعضی حدود چهار هزار متر و برخی نیز بیشتر از آن ذکر کرده‌اند. برای مشعر الحرام و [[مزدلفه]] محدوده‌ای مشخص کرده‌اند در [[حقیقت]] مشعر به [[سرزمین]] مشخص در انتهای مزدلفه گفته می‌شود و نام کوهی است که به [[وادی]] یا دره «محسر» امتداد می‌یابد<ref>تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، مشعر، ص۱۸۲.</ref>.
+'''اسرار مشعر الحرام''':
+# بهره‌مندی از فیوضات فراوان؛ [[پیامبر]]{{صل}} فرموده است: «هر کس در شب‌های چهارگانه شب‌زنده داری کند ([[احیا]] بدارد) [[بهشت]] بر او [[واجب]] می‌شود: شب هشتم، شب نهم، شب دهم [[ذی الحجه]] و شب [[عید فطر]] شب دهم [[ذی‌الحجه]] همان شبی است که [[حاجیان]] کوی [[دوست]] در سرزمین مشعر به سر می‌برند و یاد او را تا صبح زنده نگه می‌دارند.
+# منزلگاهی برای رفع حجاب‌ها؛ از [[امام]] علیه سوال شد چرا مشعر الحرام در [[حرم]] قرار گرفته حضرت فرمود: زیرا هنگامی که بر حاجیان [[رخصت]] ورود به [[مکه]] داده شد، آنها را در [[حجاب]] دوم متوقف کردند. پس از آنکه [[زاری]] آنها در مشعر زیاد شد، به آنها رخصت داده شد تا [[قربانی]] کنند»<ref>کافی، ج۱، ص۲۲۴.</ref>.
+# جلب [[آمرزش]] و [[رحمت الهی]]؛ پیامبر{{صل}} در بامداد مشعر به [[بلال]] گفت: [[مردم]] را ساکت کن، سپس فرمود: «[[خداوند]] در این مشعر به شما [[نعمت]] بخشید، و گناهکارانتان را به خاطر نیکوکاران‌تان بخشود و به نیکوکارانتان هر چه‌طلبیدند، بخشید [[به نام خدا]] [[حرکت]] کنید»<ref>سنن ابن ماجه، ح۳۰۲۴.</ref>.
+[[سید]] عبدالله شبّر می‌نویسد: «پس از [[عرفه]] باید یک شب را در مشعر بمانی تا در آنجا، برای مبارزه‌ای که فردا با [[دشمنان خدا]] داری، خود را آماده کنی»
+# ذکر و یاد [[الهی]]؛ [[وظیفه]] حج‌گزاران در مشعر یاد الهی است. [[یاد خدا]] گاهی در [[دل]] [[خانه]] می‌کند و گاهی بر زبان جاری می‌گردد و گاهی در عمل ظاهر می‌شود.
+# [[تقوا]] و [[پرهیزگاری]]؛ [[آیة الله جوادی آملی]] در اسرار مشعر می‌نویسد:
+[[راز]] وقوف و بیتوته در مشعر الحرام، این است که [[حج]] گزار [[قلب]] خود را با [[شعار]] تقوا [[آگاه]] کرده، پرهیزگاری و [[خوف از خداوند]] را شعار دل خود قرار دهد تا [[قلب]] او با [[تقوی]] شناخته شود که [[شعار]] هر قومی معرف آن [[قوم]] است».
+'''دعای مشعر الحرام''': {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ‌}}... و نیز می‌گوید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ فُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلَالِ الطَّيِّبِ‌...}}<ref>مناسک حج، آیت‌الله گلپایگانی، ص۱۷۲، نسخه عربی.</ref>.
+خلاصه در این موقف باید حجاج، شب [[عید قربان]] را بیتوته نمایند و از [[اذان]] صبح تا [[طلوع]] [[آفتاب]] «وقوف» نمایند و این وقوف رکن است و [[مستحب]] است که سنگ‌ریزه‌های جمره را (حدود هفتاد سنگ) از این موقف جمع‌آوری نموده تمام شب را با [[ذکر و دعا]] و [[استغفار]] به سر آورند.
+[[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: حشرات و جانوران [[مزدلفه]] از همه بیابان‌ها و بلاد بیشتر است، لکن چون شب ترویه فرا می‌رسد منادی [[الهی]] فریاد می‌زند: ای گروه حشرات و جانوران از میهمانان و [[زائران]] [[خانه خدا]] دور شوید. آنها پنهان می‌شوند، وقتی که حجاج برگردند آنها هم به جای خود برمی‌گردند<ref>قبل از حج بخوانید، ص۱۳۱.</ref>. پس این [[وادی]] ([[مشعرالحرام]]) به جهاتی به نام‌هایی معروف است:
+# [[قزح]]
+#مشعر
+# مشعر الحرام
+#جمع
+# مزدلفه.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۹۵۲.</ref>.
 == منابع ==
 {{منابع}}
 # [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
+# [[پرونده:IM010703.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|'''محمدنامه''']]
 {{پایان منابع}}