فضائل امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
در [[آیات]] و [[روایات]] فضایلی برای [[امام حسین]]{{ع}} بیان شده است که برخی از آنها مشترک میان آن حضرت و سایر [[ائمه]]{{عم}} است و برخی اختصاص به ایشان دارد. از فضایل مشترک می‌توان به روایاتی اشاره کرد که به وادار نمودن بر [[دوستی اهل بیت]]{{عم}} و اینکه دوستی اهل بیت{{عم}} [[دوستی]] [[رسول]] خداست؛ حب اهل بیت{{عم}} اساس [[ایمان]] است و... اشاره کرد و از فضایل اختصاصی به روایاتی اشاره می‌شود که در آن موضوعاتی همچون [[زیور]] [[آسمان‌ها]] و [[زمین]]، چراغ هدایت و کشتی نجات؛ حسین{{ع}} کشتی نجات؛ محبوب‌ترینِ [[مردم]] نزد آسمانیان؛ دعای پیامبر{{صل}} در [[حقّ]] دوستدارانش؛ [[پیامبر]]{{صل}} | در [[آیات]] و [[روایات]] فضایلی برای [[امام حسین]]{{ع}} بیان شده است که برخی از آنها مشترک میان آن حضرت و سایر [[ائمه]]{{عم}} است و برخی اختصاص به ایشان دارد. از فضایل مشترک می‌توان به روایاتی اشاره کرد که به وادار نمودن بر [[دوستی اهل بیت]]{{عم}} و اینکه دوستی اهل بیت{{عم}} [[دوستی]] [[رسول]] خداست؛ حب اهل بیت{{عم}} اساس [[ایمان]] است و... اشاره کرد و از فضایل اختصاصی به روایاتی اشاره می‌شود که در آن موضوعاتی همچون [[زیور]] [[آسمان‌ها]] و [[زمین]]، چراغ هدایت و کشتی نجات؛ حسین{{ع}} کشتی نجات؛ محبوب‌ترینِ [[مردم]] نزد آسمانیان؛ دعای پیامبر{{صل}} در [[حقّ]] دوستدارانش؛ [[پیامبر]]{{صل}} پیشانی و دهان امام حسین{{ع}} را می‌بوسید؛ [[شناخت]] نهانی [[مؤمن]] نسبت به امام حسین{{ع}}؛ غذا خوردن با بینوایان و... بیان شده است. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
# '''محبوب‌ترینِ [[مردم]] نزد [[آسمانیان]]:''' در کتاب [[المناقب (کتاب)|المناقب]] [[ابن شهرآشوب]] به نقل از [[امام رضا]] {{ع}}، از پدرانش {{عم}} آورده است: "هر کس [[دوست]] دارد به کسی بنگرد که محبوب‌ترینِ زمینیان نزد آسمانیان است، به حسین بنگرد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى أَحَبِّ أَهْلِ الْأَرْضِ إِلَى أَهْلِ السَّمَاءِ فَلْيَنْظُرْ إِلَى الْحُسَيْنِ}}؛ المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۷۳؛ بحارالأنوار، ج۴۳، ص۲۹۷، ح۵۹.</ref> | # '''محبوب‌ترینِ [[مردم]] نزد [[آسمانیان]]:''' در کتاب [[المناقب (کتاب)|المناقب]] [[ابن شهرآشوب]] به نقل از [[امام رضا]] {{ع}}، از پدرانش {{عم}} آورده است: "هر کس [[دوست]] دارد به کسی بنگرد که محبوب‌ترینِ زمینیان نزد آسمانیان است، به حسین بنگرد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى أَحَبِّ أَهْلِ الْأَرْضِ إِلَى أَهْلِ السَّمَاءِ فَلْيَنْظُرْ إِلَى الْحُسَيْنِ}}؛ المناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۷۳؛ بحارالأنوار، ج۴۳، ص۲۹۷، ح۵۹.</ref> | ||
# '''دعای پیامبر {{صل}} در [[حقّ]] دوستدارانش:''' در کتاب [[تاریخ دمشق (کتاب)|تاریخ دمشق]] به نقل از [[ابو هریره]] آمده است: با پیامبر خدا {{صل}} در بازاری از بازارهای [[مدینه]] بودم. ایشان، بازگشت و من نیز با ایشان بازگشتم. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: «[[حسین بن علی]] را فرا بخوان» و من، فرا خواندم. همین که حسین بن علی آمد، پیامبر {{صل}} دستش را دراز کرد و حسین {{ع}} همچنین کرد. آنگاه، پیامبر {{صل}} او را در آغوش گرفت و گفت: «خدایا! من، او را دوست دارم. تو نیز او و دوستدارش را دوست بدار»<ref>{{متن حدیث|كُنْتُ مَعَ رَسُولِ اللّهِ {{صل}} في سوقٍ مِنْ أسْواقِ المَدِينَةِ، فَانْصَرَفَ وَانْصَرَفتُ مَعَهُ، فَقَالَ: اُدعُ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ، فَجاءَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ {{ع}} يَمْشِي، فَقالَ النَّبِيُّ {{صل}} بِيَدِهِ هكَذَا، فَقَالَ الحُسَيْنُ بِيَدِهِ هكَذا، فَالتَزَمَهُ، فَقالَ: اللّهُمَّ إنّي اُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ، وأحِبَّ مَنْ يُحِبُّهُ}}؛ تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۱۵۴، ح۳۴۷۴.</ref> | # '''دعای پیامبر {{صل}} در [[حقّ]] دوستدارانش:''' در کتاب [[تاریخ دمشق (کتاب)|تاریخ دمشق]] به نقل از [[ابو هریره]] آمده است: با پیامبر خدا {{صل}} در بازاری از بازارهای [[مدینه]] بودم. ایشان، بازگشت و من نیز با ایشان بازگشتم. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: «[[حسین بن علی]] را فرا بخوان» و من، فرا خواندم. همین که حسین بن علی آمد، پیامبر {{صل}} دستش را دراز کرد و حسین {{ع}} همچنین کرد. آنگاه، پیامبر {{صل}} او را در آغوش گرفت و گفت: «خدایا! من، او را دوست دارم. تو نیز او و دوستدارش را دوست بدار»<ref>{{متن حدیث|كُنْتُ مَعَ رَسُولِ اللّهِ {{صل}} في سوقٍ مِنْ أسْواقِ المَدِينَةِ، فَانْصَرَفَ وَانْصَرَفتُ مَعَهُ، فَقَالَ: اُدعُ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ، فَجاءَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ {{ع}} يَمْشِي، فَقالَ النَّبِيُّ {{صل}} بِيَدِهِ هكَذَا، فَقَالَ الحُسَيْنُ بِيَدِهِ هكَذا، فَالتَزَمَهُ، فَقالَ: اللّهُمَّ إنّي اُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ، وأحِبَّ مَنْ يُحِبُّهُ}}؛ تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۱۵۴، ح۳۴۷۴.</ref> | ||
# '''[[پیامبر]] {{صل}} | # '''[[پیامبر]] {{صل}} پیشانی و دهان [[امام حسین]] {{ع}} را می‌بوسید:''' در کتاب [[کفایة الأثر (کتاب)|کفایة الأثر]] به نقل از [[سلمان فارسی]] نوشته شده است: بر [[پیامبر خدا]] {{صل}} وارد شدم و دیدم [[حسین بن علی]] {{ع}} بر روی ران اوست و پیامبر {{صل}} پیشانی او را می‌بوسد و دهانش را بر دهان او نهاده و می‌بوسد<ref>{{متن حدیث|دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} وَ إِذَا الْحُسَيْنُ عَلَى فَخِذِهِ وَ هُوَ يُقَبِّلُ جَبِينَهُ وَ يَلْثِمُ فَاهُ}}؛ کفایة الأثر، ص۴۶.</ref>. | ||
# '''[[شناخت]] نهانی [[مؤمن]] نسبت به امام حسین {{ع}}:''' در کتاب [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]] به نقل از [[مقداد بن اسود]]، از پیامبر خدا {{صل}} آمده است: به [[راستی]] در دل‌های [[مؤمنان]]، [[شناختی]] نهانی نسبت به [[حسین]]، هست<ref>{{متن حدیث|إِنَّ لِلْحُسَيْنِ فِي بَوَاطِنِ الْمُؤْمِنِينَ مَعْرِفَةٌ مَكْتُومَةٌ}}؛ الخرائج والجرائح، ج۲، ص۸۴۲، ح۶۰.</ref> | # '''[[شناخت]] نهانی [[مؤمن]] نسبت به امام حسین {{ع}}:''' در کتاب [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]] به نقل از [[مقداد بن اسود]]، از پیامبر خدا {{صل}} آمده است: به [[راستی]] در دل‌های [[مؤمنان]]، [[شناختی]] نهانی نسبت به [[حسین]]، هست<ref>{{متن حدیث|إِنَّ لِلْحُسَيْنِ فِي بَوَاطِنِ الْمُؤْمِنِينَ مَعْرِفَةٌ مَكْتُومَةٌ}}؛ الخرائج والجرائح، ج۲، ص۸۴۲، ح۶۰.</ref> | ||
# '''غذا خوردن با بینوایان:''' [[ابن شهرآشوب]] نقل می‌کند: [[امام حسین]] {{ع}} بر بینوایانی گذشت که داشتند از تکّه نانی نهاده بر عبایشان می‌خوردند. [[امام]] {{ع}} به آنان [[سلام]] داد. ایشان هم او را به [[غذا]] [[دعوت]] کردند. امام {{ع}} با آنان نشست و فرمود: «اگر [[صدقه]] [بر ما [[اهل بیت]]، [[حرام]] نبود، با شما می‌خوردم». سپس فرمود: «با من به [[خانه]]ام بیایید». به آنان غذا و [[لباس]] داد و [[فرمان]] داد تا چند دِرهمی به آنها بدهند<ref>{{متن حدیث|مَرَّ [الحُسَيْنُ {{ع}}] بِمَسَاكِينَ وَ هُمْ يَأْكُلُونَ كِسَراً لَهُمْ عَلَى كِسَاءٍ فَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ فَدَعَوْهُ إِلَى طَعَامِهِمْ فَجَلَسَ مَعَهُمْ وَ قَالَ لَوْ لَا أَنَّهُ صَدَقَةٌ لَأَكَلْتُ مَعَكُمْ ثُمَّ قَالَ قُومُوا إِلَى مَنْزِلِي فَأَطْعَمَهُمُ وَ كَسَاهُمْ وَ أَمَرَ لَهُمْ بِدَرَاهِمَ}}؛ المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۶؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۹۱، ح۳.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶۸.</ref> | # '''غذا خوردن با بینوایان:''' [[ابن شهرآشوب]] نقل می‌کند: [[امام حسین]] {{ع}} بر بینوایانی گذشت که داشتند از تکّه نانی نهاده بر عبایشان می‌خوردند. [[امام]] {{ع}} به آنان [[سلام]] داد. ایشان هم او را به [[غذا]] [[دعوت]] کردند. امام {{ع}} با آنان نشست و فرمود: «اگر [[صدقه]] [بر ما [[اهل بیت]]، [[حرام]] نبود، با شما می‌خوردم». سپس فرمود: «با من به [[خانه]]ام بیایید». به آنان غذا و [[لباس]] داد و [[فرمان]] داد تا چند دِرهمی به آنها بدهند<ref>{{متن حدیث|مَرَّ [الحُسَيْنُ {{ع}}] بِمَسَاكِينَ وَ هُمْ يَأْكُلُونَ كِسَراً لَهُمْ عَلَى كِسَاءٍ فَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ فَدَعَوْهُ إِلَى طَعَامِهِمْ فَجَلَسَ مَعَهُمْ وَ قَالَ لَوْ لَا أَنَّهُ صَدَقَةٌ لَأَكَلْتُ مَعَكُمْ ثُمَّ قَالَ قُومُوا إِلَى مَنْزِلِي فَأَطْعَمَهُمُ وَ كَسَاهُمْ وَ أَمَرَ لَهُمْ بِدَرَاهِمَ}}؛ المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۶؛ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۹۱، ح۳.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶۸.</ref> | ||