عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
←آشنایی اجمالی
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی]] از [[اصحاب]] و [[یاران پیامبر]]{{صل}} بوده و از آن حضرت و از پدرش [[ابوسفیان]] [[روایت]] نموده است. [[سماک بن حرب]] از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.<ref>الاستیعاب ۳/۹۲۱.</ref> برخی [[ملاقات]] او را با [[پیامبر]]{{صل}} [[نفی]] کرده‌اند.<ref>اسد الغابه ۳/۱۷۵.</ref> او در زمره [[شعرا]] و [[مداحان]] [[اهل بیت]]{{ع}} بود و هنگامی که از [[عیب جویی]] و [[بدگویی]] [[عمرو بن عاص]] به [[بنی هاشم]] [[آگاه]] شد، نزد [[معاویه]] رفت و به [[رفتار]] عمرو [[اعتراض]] کرد. در سفری همراه [[حضرت علی]]{{ع}} وارد [[مدائن]] شد. ابوهیّاج [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}} با [[امامه دختر ابوالعاص بن ربیع]] که [[همسر]] حضرت بود،[[ازدواج]] کرد.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref> او دارای اشعاری در [[مدح]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌باشد.<ref> معالم العلماء ۱۵۰.</ref> دیوان شعر اثر اوست.<ref>الذریعه ۹/۶۹۳.</ref> ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در [[واقعه کربلا]] همراه [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۹۲.</ref> | [[ابوهیاج عبدالله بن ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم هاشمی قرشی]] از [[اصحاب]] و [[یاران پیامبر]]{{صل}} بوده و از آن حضرت و از پدرش [[ابوسفیان]] [[روایت]] نموده است. [[سماک بن حرب]] از جمله کسانی است که از او روایت کرده است.<ref>الاستیعاب ۳/۹۲۱.</ref> برخی [[ملاقات]] او را با [[پیامبر]]{{صل}} [[نفی]] کرده‌اند.<ref>اسد الغابه ۳/۱۷۵.</ref> او در زمره [[شعرا]] و [[مداحان]] [[اهل بیت]]{{ع}} بود و هنگامی که از [[عیب جویی]] و [[بدگویی]] [[عمرو بن عاص]] به [[بنی هاشم]] [[آگاه]] شد، نزد [[معاویه]] رفت و به [[رفتار]] عمرو [[اعتراض]] کرد. در سفری همراه [[حضرت علی]]{{ع}} وارد [[مدائن]] شد. ابوهیّاج [[پس از شهادت حضرت علی]]{{ع}} با [[امامه دختر ابوالعاص بن ربیع]] که [[همسر]] حضرت بود،[[ازدواج]] کرد.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref> او دارای اشعاری در [[مدح]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌باشد.<ref> معالم العلماء ۱۵۰.</ref> دیوان شعر اثر اوست.<ref>الذریعه ۹/۶۹۳.</ref> ابوهیّاج در سال ۶۱ هـ در [[واقعه کربلا]] همراه [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید.<ref>الاصابه ۴/۸۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۹۲.</ref> | ||
==عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث== | |||
[[ابوالهیاج عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی]]، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر [[همام بن ارقم اسدی]]، [[صحابی]] و پدرش پسر عمو و [[برادر]] رضاعی [[پیامبر]] {{ع}} بود<ref>الاصابة، ج۷، ص۱۵۱.</ref>؛ و از آن [[حضرت]] {{صل}} [[نقل حدیث]] کرده است. | |||
وی شاعر بوده و اشعاری نیز در [[مدح]] [[امام علی]] {{ع}} سروده است. عبدالله پس از شنیدن [[عیب‌جویی]] و [[طعن]] [[عمروعاص]] بر [[بنی‌هاشم]] وی را مورد [[عتاب]] و [[سرزنش]] قرار داد<ref>الاصابه، ج۴، ص۱۰۱-۱۰۲؛ مجالس المؤمنین، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱؛ رمز المصیبه، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۲؛ یاران پایدار، ص۱۰۰.</ref>. | |||
آورده‌اند که وی پس از [[وفات]] [[رسول الله]] {{صل}} به [[امام علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} گروید و همراه آن حضرت در [[جنگ‌ها]] شرکت جُست و سپس به [[امام حسین]] {{ع}} پیوست و با آن حضرت {{ع}} در [[روز عاشورا]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید<ref>یاران پایدار، ص۲۰۰.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۲۸-۲۲۹.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||