پرش به محتوا

اسب تاختن بر بدن امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسب تاختن بر بدن امام حسین در حدیث]] - [[اسب تاختن بر بدن امام حسین در تاریخ اسلامی]] - [[اسب تاختن بر بدن امام حسین در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسب تاختن بر بدن امام حسین در تاریخ اسلامی]] - [[اسب تاختن بر بدن امام حسین در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
از جنایت‌های فجیع [[سپاه کوفه]]، اسب تاختن بر [[جسد مطهر سید الشهدا]] {{ع}} پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] بود. [[ابن زیاد]] در پی تحریک [[شمر]]، در پاسخ [[نامه]] [[عمر سعد]] از [[جبهه]] [[کربلا]] که نامه‌ای [[مسالمت]] آمیز بود، نامه‌ای تند به [[عمر سعد]] نوشت که تو را برای مماشات و [[سازش]] و... نفرستاده‌ایم اگر [[حسین]] و یارانش [[تسلیم]] شدند، پیش من بفرست وگرنه برآنان بتاز تا آنها را کشته و مثله کنی که [[شایسته]] آنند. اگر [[امام حسین|حسین]] کشته شد، بر پیکرش (بر سینه و پشتش) اسب بتاز... اگر اجرای [[فرمان]] کردی [[پاداش]] مطیعان را خواهی یافت و گرنه، کناره‌بگیر و [[سپاه]] را به [[شمر]] واگذار. [[شمر]] [[نامه]] را به [[کربلا]] آورد و [[تسلیم]] [[عمر سعد]] کرد<ref>کامل ابن اثیر، ج ۲، ص ۵۵۸</ref> صر [[عاشورا]]، پس از [[شهادت]] [[امام حسین|سید الشهدا]] و [[غارت]] خیمه‌ها، [[عمر سعد]] گفت: داوطلب اسب تاختن بر پیکر [[امام حسین|حسین بن علی]] کیست؟ ده نفر داوطلب شدند و با سم اسب‌ها بر سینه و پشت [[امام]] تاختند. پیکر [[امام]] زیر سم اسب‌ها له شد. این ده نفر خبیث عبارت بودند از: [[اسحاق بن حویه]]، [[اخنس بن مرثد]]، [[حکیم بن طفیل]]، [[عمرو بن صبیح]]، [[رجاء بن منقذ]]، [[سالم بن خیثمه]]، [[واحظ بن ناعم]]، [[صالح بن وهب]]، [[هانی بن ثبیت]] و [[اسید بن مالک]]. سپس در [[کوفه]]، اینان نزد [[ابن زیاد]] آمدند و یکی از آنان (اسید)در بیان این جنایت چنین سرود: {{عربی|نحن رضضنا الصدر بعد الظهر بکل یعسوب شدید الاسر}} و جایزه گرفتند. ابو عمرو [[زاهد]] می‌گوید: به این ده نفر نگاه کردیم، همه [[زنا]] زاده بودند. مختار وقتی [[قیام]] کرد همه آنان را گرفت و دست و پایشان را به زنجیر بست و بر پشت آنان اسب تازاند تا مردند<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۵۹</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۵۰.</ref>.
از جنایت‌های فجیع [[سپاه کوفه]]، [[اسب تاختن بر جسد مطهر سید الشهدا]]{{ع}} پس از [[شهادت]] آن حضرت بود. [[ابن زیاد]] در پی تحریک [[شمر]]، در پاسخ [[نامه]] [[عمر سعد]] از [[جبهه]] [[کربلا]] که نامه‌ای [[مسالمت‌آمیز]] بود، نامه‌ای تند به عمر سعد نوشت که تو را برای مماشات و [[سازش]] و... نفرستاده‌ایم اگر حسین و یارانش [[تسلیم]] شدند، پیش من بفرست وگرنه برآنان بتاز تا آنها را کشته و [[مثله]] کنی که شایسته آنند. اگر حسین کشته شد، بر پیکرش (بر سینه و پشتش) اسب بتاز... اگر [[اجرای فرمان]] کردی [[پاداش]] مطیعان را خواهی یافت و گرنه، کناره‌بگیر و [[سپاه]] را به شمر واگذار. [[شمر]] نامه را به کربلا آورد و تسلیم عمر سعد کرد<ref>کامل ابن اثیر، ج ۲، ص۵۵۸</ref> صر [[عاشورا]]، پس از شهادت [[سید الشهدا]] و [[غارت خیمه‌ها]]، عمر سعد گفت: داوطلب اسب تاختن بر پیکر [[حسین بن علی]] کیست؟ ده نفر داوطلب شدند و با سم اسب‌ها بر سینه و پشت [[امام]] تاختند. [[پیکر امام]] زیر سم اسب‌ها له شد. این ده نفر [[خبیث]] عبارت بودند از: [[اسحاق بن حویه]]، [[اخنس]] بن مرثد، [[حکیم بن طفیل]]، [[عمرو بن صبیح]]، [[رجاء]] بن [[منقذ]]، سالم بن [[خیثمه]]، واحظ بن [[ناعم]]، [[صالح بن وهب]]، هانی بن ثبیت و [[اسید بن مالک]]. سپس در [[کوفه]]، اینان نزد ابن زیاد آمدند و یکی از آنان ([[اسید]])در بیان این [[جنایت]] چنین سرود: {{عربی|نحن رضضنا الصدر بعد الظهر بکل یعسوب شدید الاسر}} و جایزه گرفتند. [[ابو عمرو]] [[زاهد]] می‌گوید: به این ده نفر نگاه کردیم، همه [[زنا]] زاده بودند. مختار وقتی [[قیام]] کرد همه آنان را گرفت و دست و پایشان را به زنجیر بست و بر پشت آنان اسب تازاند تا مردند<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۵۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۳٬۱۷۶

ویرایش