سرهای شهیدان کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
←بُرده شدن سرها به وسیله قبیله قاتل
(←پانویس) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = شهادت امام حسین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = شهادت امام حسین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | |||
بریدن سر (چه از مرده و چه از کشته) نوعی [[مثله]] به [[حساب]] می‌آید و شرعا [[حرام]] است و در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} و خلفای بعدی هرگز با کشته‌های [[دشمن]] [[کافر]] چنین [[رفتاری]] نشد؛ تا چه رسد به پیکر [[شهدای اهل بیت]]، که سرها را از بدن‌ها جدا کرده، [[شهر]] به [[شهر]] گرداندند<ref>در زمینه بریدن سرهای شهدا و انگیزه‌های سیاسی دشمن از این جنایت، رجوع کنید به بحث مفصل و تحلیلی محمد مهدی شمس الدین در کتاب «انصار الحسین»، ص۲۰۶ به بعد.</ref>. اولین سری که بریده و به جای دیگر فرستاده شد، در عصر [[معاویه]] و سر [[شهید]] [[بزرگوار]]، [[عمرو بن حمق خزاعی]] بود که از [[یاران]] با وفای علی{{ع}} به حساب می‌آمد. | |||
این [[جنایت]] در عصر [[امویان]] در [[عاشورا]] تکرار شد. پیش از عاشورا نیز سر [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] را از بدن جدا کردند و به [[شام]]، نزد یزید فرستادند. سرهای [[قیس بن مسهر]]، [[عبد الله بن بقطر]]، عبد [[الأعلی]] کعبی، [[عماره بن صلخب]] نیز توسط [[ابن زیاد]] قطع شد. | |||
سرهای تعداد زیادی از [[شهدای کربلا]] هم از بدن جدا شد و به [[کوفه]] نزد ابن زیاد بردند. طبق برخی نقل‌ها تعداد آنها ۷۸ سر بود که میان [[قبایل]] تقسیم کردند تا از این طریق نزد ابن زیاد و یزید، [[مقرّب]] شوند. سران هر یک از قبایل[[کنده]]، [[هوازن]]، [[تمیم]]، [[مذحج]] و... تعدادی از سرها را به کوفه بردند<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۶۲.</ref>. ابن زیاد هم سرها را به شام نزد یزید فرستاد. کیفیت فرستادن سرها نمایشی بود تا [[جماعت]] بسیاری آنها را ببینند و وسیله ای برای [[ترساندن]] [[مردم]] و زهر چشم گرفتن از آنان باشد، به‌ویژه که جدا کردن سر نسبت به شخصیت‌های معروف‌تر انجام شد. به احتمال [[قوی]]، تصمیم به بریدن سرها توسّط [[سپاه]] عمر، با [[فرمان]] عبید [[الله]] زیاد بوده است؛ چون در نامه‌اش فرمان به کشتن و [[مثله کردن]] داده بود. به تحلیل کتاب “انصار الحسین”، بریدن سرها تنها یک [[جنایت]] [[جنگی]] نبود، بلکه نوعی [[حرکت]] [[سیاسی]] و نشان‌دهندۀ عمق [[خصومت]] و [[دشمنی]] و [[ترساندن]] [[مردم]] دیگر بود تا از قطع سرها [[عبرت]] بگیرند و هیچ کسی، اندیشۀ [[مبارزه]] با [[امویان]] را در سر نپروراند و بداند که چنین سرهایی بریده و بر نیزه‌ها افراشته خواهد شد. نیز به عنوان کاری سمبلیک برای درهم کوبیدن [[قداست]] [[سید الشهدا]]{{ع}} بود. | |||
[[مدفن]] برخی از این سرها (حدود ۱۶ سر) را در “باب الصّغیر” [[شام]] می‌دانند، از جمله [[سر مطهّر]] [[علی اکبر]]، [[حبیب بن مظاهر]] و [[حر بن یزید ریاحی]] را<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۴۲.</ref>. | |||
== بُرده شدن سرها به وسیله قبیله [[قاتل]] == | == بُرده شدن سرها به وسیله قبیله [[قاتل]] == | ||