آیه اهل ذکر: تفاوت میان نسخهها
←مصداقشناسی اهل ذکر
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== مصداقشناسی [[اهل ذکر]] == | == مصداقشناسی [[اهل ذکر]] == | ||
{{اصلی|مصداقشناسی اهلالذکر}} | |||
بر اساس نظر [[مفسران]] با توجه به سیاق این [[آیه]]، منظور از اهل ذکر، اهل علم و خبرگان هستند؛ کسانی که بیشترین تعلق و سنخیت را با [[ذکر]] ([[قرآن]]، [[کتب آسمانی]] و...) دارند و در [[آیات]] مورد بحث، اهل ذکر، علمای [[یهود]] و [[نصاری]]<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۵۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref> یا [[عالمان]] به [[اخبار]] گذشتگان و آگاهان به احوال امتهای پیشین هستند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۵۷؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref>. مقصود از [[سؤال]] نیز [[پرسش]] از نشانههای [[نبوت]] است که در کتابهایشان وجود دارد<ref>اصغرپور قراملکی، «اهلالذکر»، ص۱۳۲.</ref>. با این حال مفسران مفهوم [[اهلالذکر]] را عام گرفته و مصادیق دیگری برای آن ذکر کردهاند. در میان [[مفسران شیعه]] و [[سنی]] دو دیدگاه درباره مصداق اهل ذکر مطرح است: | بر اساس نظر [[مفسران]] با توجه به سیاق این [[آیه]]، منظور از اهل ذکر، اهل علم و خبرگان هستند؛ کسانی که بیشترین تعلق و سنخیت را با [[ذکر]] ([[قرآن]]، [[کتب آسمانی]] و...) دارند و در [[آیات]] مورد بحث، اهل ذکر، علمای [[یهود]] و [[نصاری]]<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۵۳۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref> یا [[عالمان]] به [[اخبار]] گذشتگان و آگاهان به احوال امتهای پیشین هستند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۵۷؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۲، ص۲۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref>. مقصود از [[سؤال]] نیز [[پرسش]] از نشانههای [[نبوت]] است که در کتابهایشان وجود دارد<ref>اصغرپور قراملکی، «اهلالذکر»، ص۱۳۲.</ref>. با این حال مفسران مفهوم [[اهلالذکر]] را عام گرفته و مصادیق دیگری برای آن ذکر کردهاند. در میان [[مفسران شیعه]] و [[سنی]] دو دیدگاه درباره مصداق اهل ذکر مطرح است: | ||