پرش به محتوا

بنی حجر بن وهب: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۳۳: خط ۳۳:
بنی حجری‌ها در دوره‌های متأخرتر دوران [[حکومت بنی امیه]] نیز، در کسوت [[زمامداری]] بلاد، خدمات شایانی به بنی امیه و نیز [[بنی عباس]] نمودند. عبیدالله بن عباس بن یزید بن اسود بن سلمة بن حجر از مشهورترین این افراد است. وی در زمان استانداری [[خالد بن عبدالله قسری]] [[استاندار فارس]]، زمان استانداری [[یوسف بن عمر]]، [[حاکم کوفه]]، زمان امارت [[عبدالله بن عمر بن عبدالعزیز]] [[رییس]] پلیس ([[شرطه]]) او، در زمان [[سفاح عباسی]] [[حاکم]] قنسرّین و در زمان [[حکومت]] [[منصور دوانیقی]] حاکم [[ارمینیه]] برای او بود و در همین کسوت هم در [[ارمنیه]] در گذشت<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۵؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۲۷.</ref>. وی در ایام امارت خود در [[کوفه]]، با [[هجوم]] [[خوارج]] به [[رهبری]] [[ضحاک بن قیس بن حصین شیبانی خارجی]] به کوفه مواجه گردید و همراه با برادرش جعفر - که [[ولایت]] مناطق حواشی دجله را بر عهده داشت - بین کوفه و جزیره به [[مبارزه]] با آنها پرداخت تا این که برادرش جعفر کشته شد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۸، ص۲۳۳-۲۳۴. در جریان قیام ضحاک بن قیس بن حصین شیبانی خارجی، مسکین بن حسن محلّمی خارجی به فرات رسید و عبیدالله بن عباس بن یزید بن اسود بن سلمة بن حجر بن وهب در حاشیه فرات به او رسید و چون او را دید پل فرات را خراب کرد و به کوفه بازگشت. (بلاذری، انساب الاشراف، ج۹، ص۲۵۵)</ref>.
بنی حجری‌ها در دوره‌های متأخرتر دوران [[حکومت بنی امیه]] نیز، در کسوت [[زمامداری]] بلاد، خدمات شایانی به بنی امیه و نیز [[بنی عباس]] نمودند. عبیدالله بن عباس بن یزید بن اسود بن سلمة بن حجر از مشهورترین این افراد است. وی در زمان استانداری [[خالد بن عبدالله قسری]] [[استاندار فارس]]، زمان استانداری [[یوسف بن عمر]]، [[حاکم کوفه]]، زمان امارت [[عبدالله بن عمر بن عبدالعزیز]] [[رییس]] پلیس ([[شرطه]]) او، در زمان [[سفاح عباسی]] [[حاکم]] قنسرّین و در زمان [[حکومت]] [[منصور دوانیقی]] حاکم [[ارمینیه]] برای او بود و در همین کسوت هم در [[ارمنیه]] در گذشت<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۵؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۲۷.</ref>. وی در ایام امارت خود در [[کوفه]]، با [[هجوم]] [[خوارج]] به [[رهبری]] [[ضحاک بن قیس بن حصین شیبانی خارجی]] به کوفه مواجه گردید و همراه با برادرش جعفر - که [[ولایت]] مناطق حواشی دجله را بر عهده داشت - بین کوفه و جزیره به [[مبارزه]] با آنها پرداخت تا این که برادرش جعفر کشته شد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۸، ص۲۳۳-۲۳۴. در جریان قیام ضحاک بن قیس بن حصین شیبانی خارجی، مسکین بن حسن محلّمی خارجی به فرات رسید و عبیدالله بن عباس بن یزید بن اسود بن سلمة بن حجر بن وهب در حاشیه فرات به او رسید و چون او را دید پل فرات را خراب کرد و به کوفه بازگشت. (بلاذری، انساب الاشراف، ج۹، ص۲۵۵)</ref>.


[[همراهی]] و حضور در [[شورش عبدالرحمن بن محمد بن اشعث]] نیز از دیگر [[اخبار]] مهم [[اسلامی]] این [[قوم]] در [[دوران بنی امیه]] است. پس از انجام این [[شورش]] و [[شکست]] آن در [[دیر جماجم]] در [[سال ۸۳ هجری]]، [[حجاج بن یوسف ثقفی]] دستور [[قتل]] [[عمر بن ابوقره کندی حجری]] - از اشراف این قوم - را به جهت مشارکت در این [[قیام]] صادر کرد<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۴۸۹.</ref>. برخی نقل‌ها هم، حاکی از آن است که حجاج به عمرو بن ابی [[قره]] کندی حجری - که مردی معتبر بود و خاندانی کهن داشت، -[[امان]] داد. پس او را فرا خواند و به [[توبیخ]] و [[شماتت]] او پرداخت<ref>حجاج بدو گفت: «ای عمر؛ تو به من می‌‌گفتی که ابن اشعث را خوش نداری و پیش از او اشعث را خوش نمی‌داشته‌ای، آنگاه پیرو عبدالرحمن شدی به خدا پیروی آنها را ناخوش نداشتی اما از این کار طرفی نبستی». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۳۷۴)</ref>. [[شورش یزید بن مهلب]] هم از دیگر عرصه‌هایی بود که بنی حجر بن وهب در آن به مشارکت پرداخته بودند. اکتل بن عباس یکی از نامداران این [[قوم]] بود که سمت [[فرماندهی]] [[تیراندازان]] [[سپاه]] [[مسلمة بن عبدالملک بن مروان]] را در [[نبرد]] با یزید بن مهلب، ([[سال ۱۰۲ هجری]])عهده دار بود<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۶.</ref>.
[[همراهی]] و حضور در [[شورش عبدالرحمن بن محمد بن اشعث]] نیز از دیگر [[اخبار]] مهم [[اسلامی]] این [[قوم]] در [[دوران بنی امیه]] است. پس از انجام این [[شورش]] و [[شکست]] آن در [[دیر جماجم]] در [[سال ۸۳ هجری]]، [[حجاج بن یوسف ثقفی]] دستور [[قتل]] [[عمر بن ابی‌قره کندی حجری]] - از اشراف این قوم - را به جهت مشارکت در این [[قیام]] صادر کرد<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۴۸۹.</ref>. برخی نقل‌ها هم، حاکی از آن است که حجاج به [[عمرو بن ابی‌قره کندی حجری]] - که مردی معتبر بود و خاندانی کهن داشت، -[[امان]] داد. پس او را فرا خواند و به [[توبیخ]] و [[شماتت]] او پرداخت<ref>حجاج بدو گفت: «ای عمر؛ تو به من می‌‌گفتی که ابن اشعث را خوش نداری و پیش از او اشعث را خوش نمی‌داشته‌ای، آنگاه پیرو عبدالرحمن شدی به خدا پیروی آنها را ناخوش نداشتی اما از این کار طرفی نبستی». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۶، ص۳۷۴)</ref>. [[شورش یزید بن مهلب]] هم از دیگر عرصه‌هایی بود که بنی حجر بن وهب در آن به مشارکت پرداخته بودند. اکتل بن عباس یکی از نامداران این [[قوم]] بود که سمت [[فرماندهی]] [[تیراندازان]] [[سپاه]] [[مسلمة بن عبدالملک بن مروان]] را در [[نبرد]] با یزید بن مهلب، ([[سال ۱۰۲ هجری]])عهده دار بود<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۶.</ref>.


علاوه بر آن، [[نبرد با خوارج]] نیز از دیگر وقایع و حوادثی بود که بنی حجر بن وهب در آن به نقش‌آفرینی پرداختند. از جمله این افراد، [[سأسلة بن حسین بن عباس]] - از تک سواران این قوم - بود که در نبرد با خوارج، موفق به [[قتل]] [[عبیده]] خارجی شد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.
علاوه بر آن، [[نبرد با خوارج]] نیز از دیگر وقایع و حوادثی بود که بنی حجر بن وهب در آن به نقش‌آفرینی پرداختند. از جمله این افراد، [[سأسلة بن حسین بن عباس]] - از تک سواران این قوم - بود که در نبرد با خوارج، موفق به [[قتل]] [[عبیده]] خارجی شد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.
در کنار [[مناصب]] لشکری و [[فرمانداری]]، برخی از بنی حجری‌ها در [[منصب قضاوت]] [[شهرها]] نیز حضور داشتند که از جمله آنان می‌‌توان به ابوقره سلمة بن معاویة بن وهب بن قیس بن حجر بن قیس کندی - نخستین [[قاضی کوفه]] - اشاره کرد<ref>ابن قتیبه، المعارف، ص۵۹۹.</ref>. پسر او - [[عمرو بن ابی قره سلمة بن معاویة بن وهب بن حجر]] - هم، از دیگر شخصیت‌های بنی حجر بود که منصب قضاوت [[کوفه]] را در ایام حجاج بر عهده داشت<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۴۵؛ زبیدی، تاج العروس، ج۶، ص۲۵۲.</ref>. ضمن این که از حسین بن حسن بن جریر بن حارث بن سلمة بن منذر بن عدی بن حجر هم، از دیگر [[قضات]] این قوم یاد شده است<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref>
در کنار [[مناصب]] لشکری و [[فرمانداری]]، برخی از بنی حجری‌ها در [[منصب قضاوت]] [[شهرها]] نیز حضور داشتند که از جمله آنان می‌‌توان به [[ابوقره سلمة بن معاویة بن وهب بن قیس بن حجر بن قیس کندی]] - نخستین [[قاضی کوفه]] - اشاره کرد<ref>ابن قتیبه، المعارف، ص۵۹۹.</ref>. پسر او - [[عمرو بن ابی‌قره سلمة بن معاویة بن وهب بن حجر]] - هم، از دیگر شخصیت‌های بنی حجر بود که منصب قضاوت [[کوفه]] را در ایام حجاج بر عهده داشت<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۱، ص۳۴۵؛ زبیدی، تاج العروس، ج۶، ص۲۵۲.</ref>. ضمن این که از حسین بن حسن بن جریر بن حارث بن سلمة بن منذر بن عدی بن حجر هم، از دیگر [[قضات]] این قوم یاد شده است<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref>


==مشاهیر و معاریف بنی حجر==
==مشاهیر و معاریف بنی حجر==
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش