نظریه نصب الهی امام در قرن سیزدهم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

از میان بزرگان یاد شده در این [[قرن]]، محقق سبزواری به‌اجمال به بحث از [[امامت الهی]] پرداخته، در استدلال‌های عقلی و [[نقلی]] خویش، فقط به بیان مهم‌ترین ادله که [[براهین]] ویژگی‌های درونی امام و [[لطف]] می‌باشد، اکتفا کرده است و در تبیین نقلی این بحث نیز، تنها برخی [[آیات]] و [[روایات]] را که در گذشته بارها مطرح و تبیین شده بودند، ذکر کرده، و توضیح چندانی نداده است. هرچند ملامهدی نراقی و محمدجعفر [[استرآبادی]]، درباره [[نصب الهی امام]] به تفصیل بحث کرده‌اند، [[ادله]] ابتکاری چندانی نداشته‌اند. در میان ادله قرآنی می‌توان استناد مرحوم نراقی به آیات اول تا پنجم [[سوره نبأ]] را در [[اثبات امامت امیر مؤمنان]]{{ع}} و [[استدلال]] به [[آیه ابتلا]] و فرمایش [[امام زمان]]{{ع}} را در [[اثبات]] [[الهی بودن مقام امامت]]، مواردی جدید دانست. نکته قابل توجه، عنایت [[متکلمان]] به روایات در این بحث است. ایشان بارها به احادیثی که بیانگر [[امامت الهی]] هستند، استناد کرده‌اند. گفتنی است: مرحوم سبزواری، اخباری که از جایگاه و [[خلقت]] ویژه [[امیر مؤمنان]]{{ع}} [[سخن]] گفته‌اند را نیز در این بحث مطرح نموده است. محقق سبزواری برخلاف متکلمان معاصر خویش، در بیان [[راه‌های شناخت امام]]، تنها [[نص]] را ذکر کرده، و از [[معجزه]] سخنی نگفته است<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص۵۳۵.</ref>.