مادر امام باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

مادر گرامی امام باقر {{ع}}، زنی نمونه و ممتاز و بسیار باتقوا و [[زاهد]] بود. [[فاطمه]]، [[مستجاب]] الدعوة بود و [[قدرت]] تصرف در امور [[تکوینی]] را داشت. [[امام محمد باقر]] {{ع}} فرمود: {{متن حدیث|كَانَتْ أُمِّي قَاعِدَةً عِنْدَ جِدَارٍ، فَتَصَدَّعَ الْجِدَارُ، و سَمِعْنَا هَدَّةً شَدِيدَةً، فَقَالَتْ بِيَدِهَا: لَا، و حَقِّ الْمُصْطَفى‌، مَا أَذِنَ اللَّهُ لَكَ فِي السُّقُوطِ، فَبَقِيَ مُعَلَّقاً فِي الْجَوِّ حَتّى جَازَتْهُ، فَتَصَدَّقَ أَبِي عَنْهَا بِمِائَةِ دِينَارٍ}}<ref>اصول کافی، ج۲، ص۴۹۵؛ الدرّ النظیم، ص۴۶۰.</ref>؛ مادرم کنار دیواری نشسته بود که آن دیوار [[شکست]] و ما صدای مهیبی را شنیدیم. مادرم با دستش اشاره کرد و گفت: نه، به [[حق]] [[مصطفی]]! [[خداوند]] به تو اجازه افتادن نداده. پس دیوار در هوا معلق ماند تا مادرم کنار رفت و دیوار فرو ریخت. پدرم، [[امام سجاد]] {{ع}} صد دینار از طرف او [[صدقه]] داد.

از این حدیث شریف استفاده می‌شود که مادر امام باقر {{ع}} دارای [[کرامت الهی]] بود؛ همان کرامتی که خداوند فقط به افراد ویژه‌ای از اولیای خود عنایت می‌نماید. چنین کرامتی برای هر کسی فراهم نمی‌گردد؛ مگر با [[طهارت]] نفس و ارتباط [[قوی]] با خداوند<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]]، ص۱۳۹.</ref>.