فرهنگ غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

== [[غدیر]] و [[فرهنگ]] آن ==

آنچه در [[غدیر خم]] اتفاق افتاد، تنها یک "حادثه" نبود که مشمول مرور [[زمان]] شود. اصراری را هم که [[شیعه]] برای [[پاسداشت]] غدیر دارد، تنها یادکرد یک واقعۀ [[تاریخی]] نیست. آنچه در ورای آن واقعه نهفته بود و [[پیامبر خدا]]{{صل}} با [[نصب]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} به [[امامت]]، درصدد آن بود، ارائۀ یک الگوی متعالی در [[رهبری جامعه]] و امامت [[امّت]] و ساختن جامعۀ [[قرآنی]] بود.

مطرح ساختن علی{{ع}} به عنوان [[امام]]، [[خلیفه]]، [[ولیّ]] و مولا، نشان دادن دروازۀ مدینۀ فاضله‌ای بود که با [[ولایت]] و [[حکومت علی]]{{ع}} و [[تبعیّت]] و [[اطاعت]] [[مردم]] از [[حکومت علوی]] قابل تحقّق بود. [[افسوس]] که جریان زلال [[رهبری معصوم]] را به [[انحراف]] کشیدند و امّت را از [[هدایت]] امام [[محروم]] ساختند، امّا برای شیعه، [[حادثۀ غدیر]] خم و محتوای آن [[روز]] بزرگ به صورت یک فرهنگ باقی ماند. این فرهنگ، همیشه قابل طرح، قابل [[دفاع]] و مناسب برای پیگیری برای رسیدن به جامعۀ آرمانی است. با این [[حساب]]، "[[فرهنگ غدیر]]" را می‌توان عبارت دانست از: [[شایسته‌سالاری]]، [[رهبری]] [[معصومین]]، [[بیعت]] با [[پیشوایان]] [[عدل]]، پیوند [[قرآن]] با [[اهل بیت]]، [[تمسّک به ثقلین]]، [[پای‌بندی]] به [[سنت نبوی]]، احیای [[فضایل]] [[عترت]]، [[وفا]] به [[میثاق الهی]]، تداوم خط [[رسالت]] بر اساس [[وصایت]]، عمل به [[وصیت]] [[پیغمبر]]، [[پاسداری]] از امامت، مدینۀ فاضلۀ قرآن، جوهرۀ [[تفکّر]] [[شیعی]]، [[تولّی و تبری]] با [[دوستان]] و [[دشمنان خدا]]، پرده برداشتن از چهرۀ [[نفاق]]، [[ارج]] نهادن به نقل [[راویان غدیر]]، بازخوانی [[خطبۀ غدیریّۀ]] [[پیامبر]]، رجوع به عترت در [[تفسیر]] [[کتاب خدا]]، [[نفی]] تفکّر حسبنا [[کتاب اللّه]]، نفی [[اجتهاد در مقابل نصّ]]، [[اطاعت]] مطلق از [[رسول]]، مرجعیّت [[علمی]] و [[سیاسی]] [[خاندان پیامبر]]، [[عقیده]] به [[افضلیّت]] علی{{ع}}، ولایت و رهبری، معرّفی الگوهای [[برتر]] برای هدایت [[جامعه]]، رویکرد به [[نخبگان]] برگزیدۀ [[خدا]]، عمل به [[آیه مودّت]] [[ذی القربی]]"، [[اجر]] [[زحمات پیامبر]] در ادای رسالت، [[آموختن]] [[دین]] از سرچشمۀ اصلی و زلال، مقابله با [[سنن]] [[جاهلی]] و [[فرهنگ]] [[قوم‌گرایی]]، [[گردن نهادن]] به [[امامت]] [[معصوم]]، ورود در [[دژ]] [[استوار]] [[ولایت]]، [[ایمان]] به فضیلت‌های مجسّم، مقدّم داشتن [[خاندان وحی]] بر دیگران، [[میزان]] جدایی [[حق]] از [[باطل]]، [[نفی]] [[بدعت‌ها]] و [[تحریف‌ها]] از [[دین]]، [[مبارزه]] با [[خانه‌نشین]] ساختن [[ائمه]] [[نور]]، [[افشای]] توطئه‌های [[سقیفه]]، تبیین [[مظلومیّت]] علی{{ع}}، برافراشتن نشانه‌های درست برای گم نکردن راه، پیمودن راه منتهی به [[خدا]]. ورود به [[شهر علم]] از در خاصّ آن، [[هدایت‌جویی]] از [[هادیان]] به حق.  

اینهاست جوهرۀ اصلی [[غدیر خم]] که اصلی‌ترین [[باور]] [[شیعه]] پس از [[عقیده]] به [[توحید]] و [[نبوت]] و [[معاد]] است. این فرهنگ را باید عمومی ساخت، گسترش داد، تبیین کرد، غبار از چهره‌اش زدود و پیرایه‌های آن را کنار گذاشت تا [[اسلام ناب]]، از رهگذر [[ولایت ائمه]]{{ع}} و [[حاکمیت]] [[عترت]] و [[همراهی]] [[ثقلین]] جهانگیر شود و زمینۀ [[حکومت مهدوی]] فراهم آید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۶۱.</ref>.