رجعت‌کنندگان: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۹: خط ۹:
کسانی که [[رجعت]] می‌کنند [[امامان]] [[معصوم]]{{عم}} و برخی از [[مردگان]] هستند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[رجعت]] برای همه [[مردم]] نیست، بلکه برای گروه‌هایی خاص است: مؤمنان خالص و [[کافران]] محض<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص۳۹؛ نور الثقلین، ج ۴، ص۱۰۰.</ref>. مفضّل آورده است که در حضور امام صادق{{ع}} از [[قائم]] [[آل محمد]]{{صل}} و [[اصحاب]] او که در انتظارش از [[دنیا]] می‌روند، [[سخن]] به میان آمد؛ آن حضرت فرمود: "هنگامی که قائم [[قیام]] کند، فرستاده‌ای کنار [[قبر]] [[مؤمن]] می‌آید و به او می‌گوید: هان ای [[بنده خدا]]! [[امام]] تو قیام کرده است. اگر می‌خواهی به او بپیوندی بپا خیز و اگر نمی‌خواهی و بر آن هستی که هم‌چنان در جوار [[رحمت]] پروردگارت اقامت گزینی، همین‌جا اقامت کن"<ref>همان، ص۹۱.</ref>.
کسانی که [[رجعت]] می‌کنند [[امامان]] [[معصوم]]{{عم}} و برخی از [[مردگان]] هستند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[رجعت]] برای همه [[مردم]] نیست، بلکه برای گروه‌هایی خاص است: مؤمنان خالص و [[کافران]] محض<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص۳۹؛ نور الثقلین، ج ۴، ص۱۰۰.</ref>. مفضّل آورده است که در حضور امام صادق{{ع}} از [[قائم]] [[آل محمد]]{{صل}} و [[اصحاب]] او که در انتظارش از [[دنیا]] می‌روند، [[سخن]] به میان آمد؛ آن حضرت فرمود: "هنگامی که قائم [[قیام]] کند، فرستاده‌ای کنار [[قبر]] [[مؤمن]] می‌آید و به او می‌گوید: هان ای [[بنده خدا]]! [[امام]] تو قیام کرده است. اگر می‌خواهی به او بپیوندی بپا خیز و اگر نمی‌خواهی و بر آن هستی که هم‌چنان در جوار [[رحمت]] پروردگارت اقامت گزینی، همین‌جا اقامت کن"<ref>همان، ص۹۱.</ref>.


در رجعت، مؤمن [[خالص]] که در تمام [[عمر]] از طرف [[کفّار]] و [[منافقین]] مورد [[آزار]] قرار گرفته است برمی‌گردد تا در پرتو [[حکومت]] حقّه، روی [[آرامش]] و [[آسایش]] را ببیند و قسمتی از [[پاداش اعمال]] [[نیک]] خود را پیش از [[آخرت]] در این [[جهان]] ببیند. [[مشرک]] محض نیز برمی‌گردد تا سزای [[حق‌کشی‌ها]] و تجاوزگری‌های خود را پیش از آخرت، در این سرای بچشد. [[سلمان]]، [[ابوذر]]، [[مقداد]]، [[مالک اشتر]] و امثال آنها باز می‌گردند. امام صادق{{ع}} می‌فرماید: "نخستین کسی که درباره او [[محکمه]] [[عدل]] در حکومت حقّه تشکیل می‌شود، [[محسن]] فاطمه‌ست، بین او و قاتلش محکمه برگزار می‌شود. [[قنفذ]] و آقایش آورده می‌شوند و با تازیانه‌هایی از [[آتش]]، شلاق می‌خورند. اگر یکی از آن شلاق‌ها به دریا زده شود، همه اقیانوس‌های جهان از [[مشرق]] تا [[مغرب]] به [[جوش]] می‌آید، و اگر یکی از آنها به یکی از کوه‌های دنیا بخورد، ذوب می‌شود و تبدیل به خاکستر می‌گردد. ان دو [[دشمن خدا]] با این تازیانه شلاق می‌خورند"<ref>دلائل الإمامه، ص۲۹۷ (به نقل از رجعت، محمد خادمی شیرازی، ص۱۶۲).</ref>. در [[حدیث]] دیگری از زنی نام برده می‌شود که [[حضرت زهرا]]{{س}} را بسیار [[رنج]] می‌داد و به [[مادر]] جناب [[ابراهیم]] ([[فرزند رسول اکرم]]) [[تهمت]] می‌زد. او نیز [[رجعت]] می‌کند و شلاق تهمت زدن (حدّ [[قذف]]) می‌خورد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۱۴ و ج ۵۳، ص۹۰.</ref>.
در رجعت، مؤمن [[خالص]] که در تمام [[عمر]] از طرف [[کفّار]] و [[منافقین]] مورد [[آزار]] قرار گرفته است برمی‌گردد تا در پرتو [[حکومت]] حقّه، روی [[آرامش]] و [[آسایش]] را ببیند و قسمتی از [[پاداش اعمال]] [[نیک]] خود را پیش از [[آخرت]] در این [[جهان]] ببیند. [[مشرک]] محض نیز برمی‌گردد تا سزای [[حق‌کشی‌ها]] و تجاوزگری‌های خود را پیش از آخرت، در این سرای بچشد. [[سلمان]]، [[ابوذر]]، [[مقداد]]، [[مالک اشتر]] و امثال آنها باز می‌گردند. امام صادق{{ع}} می‌فرماید: "نخستین کسی که درباره او محکمه [[عدل]] در حکومت حقّه تشکیل می‌شود، [[محسن]] فاطمه‌ست، بین او و قاتلش محکمه برگزار می‌شود. قنفذ و آقایش آورده می‌شوند و با تازیانه‌هایی از [[آتش]]، شلاق می‌خورند. اگر یکی از آن شلاق‌ها به دریا زده شود، همه اقیانوس‌های جهان از [[مشرق]] تا [[مغرب]] به جوش می‌آید، و اگر یکی از آنها به یکی از کوه‌های دنیا بخورد، ذوب می‌شود و تبدیل به خاکستر می‌گردد. ان دو دشمن خدا با این تازیانه شلاق می‌خورند"<ref>دلائل الإمامه، ص۲۹۷ (به نقل از رجعت، محمد خادمی شیرازی، ص۱۶۲).</ref>. در [[حدیث]] دیگری از زنی نام برده می‌شود که [[حضرت زهرا]]{{س}} را بسیار [[رنج]] می‌داد و به مادر جناب [[ابراهیم]] (فرزند رسول اکرم) [[تهمت]] می‌زد. او نیز [[رجعت]] می‌کند و شلاق تهمت زدن (حدّ [[قذف]]) می‌خورد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۱۴ و ج ۵۳، ص۹۰.</ref>.


در [[اخبار]] [[رجعت]] [[امام حسین]]{{ع}} تصریح شده که به هنگام رجعت حضرت، [[یزید]] و سپاهیانش نیز رجعت می‌کنند و امام حسین{{ع}} آنها را می‌کشد و برای هرضربتی یک ضربت می‌زند <ref>تفسیر صافی، ج ۳، ص۱۷۹؛ تفسیر عیاشی، ج ۲، ص۲۸۲؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص۴۰۸.</ref>. در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«و برای ستمکاران عذابی جز آن  خواهد بود اما بیشتر آنان نمی‌دانند» سوره طور، آیه ۴۷.</ref> آمده است: همه آنان که به [[آل محمد]]{{عم}} [[ستم]] کرده‌اند، در رجعت بازمی‌گردند و [[انتقام]] از آنها گرفته می‌شود<ref>تفسیر صافی، ج ۵، ص۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص۱۰۳؛ الزام الناصب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref>.
در [[اخبار]] [[رجعت]] [[امام حسین]]{{ع}} تصریح شده که به هنگام رجعت حضرت، [[یزید]] و سپاهیانش نیز رجعت می‌کنند و امام حسین{{ع}} آنها را می‌کشد و برای هرضربتی یک ضربت می‌زند <ref>تفسیر صافی، ج ۳، ص۱۷۹؛ تفسیر عیاشی، ج ۲، ص۲۸۲؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص۴۰۸.</ref>. در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«و برای ستمکاران عذابی جز آن  خواهد بود اما بیشتر آنان نمی‌دانند» سوره طور، آیه ۴۷.</ref> آمده است: همه آنان که به [[آل محمد]]{{عم}} [[ستم]] کرده‌اند، در رجعت بازمی‌گردند و [[انتقام]] از آنها گرفته می‌شود<ref>تفسیر صافی، ج ۵، ص۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص۱۰۳؛ الزام الناصب، ج ۲، ص۳۵۱.</ref>.
۱۱۸٬۳۵۶

ویرایش