پرش به محتوا

ظلم به ارزش‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳: خط ۱۳:


== ظلم به [[نماز]] ==
== ظلم به [[نماز]] ==
[[اقامه نماز]] [[واجب]] در وقت خودش، یکی از مهم‌ترین [[معروف‌ها]] و [[اعمال نیک]] و واجب [[عبادی]] است. اگر این [[عبادت]] در وقت خودش اقامه شود {{متن حدیث|إِذَا صَلَّى الصَّلَاةَ فِي وَقْتِهَا}}، [[حرمت]] و [[جایگاه]] نماز، [[حفظ]] می‌شود {{متن حدیث|حَافَظَ عَلَيْهَا}} و به صورت روشن و منزه به [[آسمان]] صعود می‌کند {{متن حدیث|ارْتَفَعَتْ بَيْضَاءَ نَقِيَّةً}}؛ ولی در صورتی که در وقت خودش اقامه نشود {{متن حدیث|إِذَا لَمْ يُصَلِّهَا لِوَقْتِهَا}}، در [[حقیقت]]، ضایع کردن نماز است {{متن حدیث|تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ اللَّهُ}} و آن نماز به صورت تیره و تار به آسمان صعود می‌کند {{متن حدیث|ارْتَفَعَتْ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً}}. {{متن حدیث|قَالَ الصَّادِقُ {{ع}}: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى الصَّلَاةَ فِي وَقْتِهَا وَ حَافَظَ عَلَيْهَا ارْتَفَعَتْ بَيْضَاءَ نَقِيَّةً- تَقُولُ حَفِظْتَنِي حَفِظَكَ اللَّهُ وَ إِذَا لَمْ يُصَلِّهَا لِوَقْتِهَا وَ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهَا ارْتَفَعَتْ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ اللَّهُ}}<ref>ابن‌بابویه، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۰۹.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: همانا [[بنده]]، هنگامی که نماز را در وقت مقرّر آن به جای آورد و [[مراقبت]] اوقات آن نماید، نماز سپیدگون و روشن و پالوده به آسمان بالا می‌رود و [[خدا]] به بنده خطاب می‌کند که تو [[حقّ]] مرا محفوظ داشتی و مرا رعایت کردی، [[خداوند]] تو را حفظ کند، و هر گاه آن را در وقت مقرّر خود به جای نیاورد و مراقب اوقات آن نباشد، بلکه قضای آن را پس از گذشتن وقت به جای آورد، آن نماز، سیاه و تیره و تار به آسمان می‌رود و به بنده خطاب می‌کند که مرا ضایع ساختی، خداوند تو را ضایع سازد. انجام ندادن اعمال نیک در وقت و موضع خودش {{متن حدیث|وَضْعُهُ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ}} ضایع کردن آنها است {{متن حدیث|إِضَاعَةُ الْمَعْرُوفِ}} که در واقع ظلم به آن معروف محسوب می‌شود {{متن حدیث|ظَلَمَ الْمَعْرُوفَ مَنْ وَضَعَهُ فِي غَيْرِ أَهْلِهِ}}<ref>امام علی {{ع}} فرمودند: کسی که نیکی و فضایل را در غیر اهلش به کار برد، در حق نیکی، ظلم نموده است؛ لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ص۳۲۴.</ref>. {{متن حدیث|عَنْ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}: إِضَاعَةُ الْمَعْرُوفِ وَضْعُهُ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ}}<ref>ورام بن أبی‌فراس، مجموعة ورّام، ج۲، ص۱۱۹.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمودند: به کار بردن [[نیکی]] در غیر جایگاهش از بین بردن آن است<ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]].</ref>.
اقامه نماز [[واجب]] در وقت خودش، یکی از مهم‌ترین [[معروف‌ها]] و [[اعمال نیک]] و واجب [[عبادی]] است. اگر این [[عبادت]] در وقت خودش اقامه شود {{متن حدیث|إِذَا صَلَّى الصَّلَاةَ فِي وَقْتِهَا}}، [[حرمت]] و جایگاه نماز، [[حفظ]] می‌شود {{متن حدیث|حَافَظَ عَلَيْهَا}} و به صورت روشن و منزه به [[آسمان]] صعود می‌کند {{متن حدیث|ارْتَفَعَتْ بَيْضَاءَ نَقِيَّةً}}؛ ولی در صورتی که در وقت خودش اقامه نشود {{متن حدیث|إِذَا لَمْ يُصَلِّهَا لِوَقْتِهَا}}، در [[حقیقت]]، ضایع کردن نماز است {{متن حدیث|تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ اللَّهُ}} و آن نماز به صورت تیره و تار به آسمان صعود می‌کند {{متن حدیث|ارْتَفَعَتْ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً}}. {{متن حدیث|قَالَ الصَّادِقُ {{ع}}: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى الصَّلَاةَ فِي وَقْتِهَا وَ حَافَظَ عَلَيْهَا ارْتَفَعَتْ بَيْضَاءَ نَقِيَّةً- تَقُولُ حَفِظْتَنِي حَفِظَكَ اللَّهُ وَ إِذَا لَمْ يُصَلِّهَا لِوَقْتِهَا وَ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهَا ارْتَفَعَتْ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ اللَّهُ}}<ref>ابن‌بابویه، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۰۹.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: همانا [[بنده]]، هنگامی که نماز را در وقت مقرّر آن به جای آورد و [[مراقبت]] اوقات آن نماید، نماز سپیدگون و روشن و پالوده به آسمان بالا می‌رود و [[خدا]] به بنده خطاب می‌کند که تو [[حقّ]] مرا محفوظ داشتی و مرا رعایت کردی، [[خداوند]] تو را حفظ کند، و هر گاه آن را در وقت مقرّر خود به جای نیاورد و مراقب اوقات آن نباشد، بلکه قضای آن را پس از گذشتن وقت به جای آورد، آن نماز، سیاه و تیره و تار به آسمان می‌رود و به بنده خطاب می‌کند که مرا ضایع ساختی، خداوند تو را ضایع سازد. انجام ندادن اعمال نیک در وقت و موضع خودش {{متن حدیث|وَضْعُهُ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ}} ضایع کردن آنها است {{متن حدیث|إِضَاعَةُ الْمَعْرُوفِ}} که در واقع ظلم به آن معروف محسوب می‌شود {{متن حدیث|ظَلَمَ الْمَعْرُوفَ مَنْ وَضَعَهُ فِي غَيْرِ أَهْلِهِ}}<ref>امام علی {{ع}} فرمودند: کسی که نیکی و فضایل را در غیر اهلش به کار برد، در حق نیکی، ظلم نموده است؛ لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ص۳۲۴.</ref>. {{متن حدیث|عَنْ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}: إِضَاعَةُ الْمَعْرُوفِ وَضْعُهُ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ}}<ref>ورام بن أبی‌فراس، مجموعة ورّام، ج۲، ص۱۱۹.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمودند: به کار بردن [[نیکی]] در غیر جایگاهش از بین بردن آن است<ref>[[علی رضا آزادی|آزادی، علی رضا]]، [[ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات (کتاب)|ظلم‌شناسی با تکیه بر آیات و روایات]].</ref>.


== ظلم به [[اخلاق نیک]] ==
== ظلم به [[اخلاق نیک]] ==
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش