فضائل امام هادی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فضائل]] و [[مناقب امام هادی]]{{ع}} در منابع شیعه بسیار است. جمع‌بندی این فضائل در این [[کلام]] [[ابن شهر آشوب]] به خوبی چنین بیان شده است: «از نظر بهجت و [[سرور]] از همه [[مردم]] خوش‌روتر و در گفتار از همه راست‌گوتر؛ برای کسی که از نزدیک او را می‌دید، از همه خوش برخوردتر و برای کسی که دور بود [[کامل‌ترین انسان]] بود؛ چون [[سکوت]] می‌کرد هیبت و وقارش نمایان می‌گشت، و هرگاه سخن می‌گفت [[ارزش]] او آشکار می‌شد، او از دودمان رسالت و [[امامت]] و میراث‌دار [[جانشینی]] و [[خلافت]] بود»<ref>ر.ک: ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۴۰۱.</ref>.

ویژگی‌های بارز [[امام هادی]]{{ع}}، [[عبادت]]، [[زهد]] و [[بی‌رغبتی به دنیا]] و مظاهر مادی بود. از حجم و محتوای [[دعاها]] و دستورهای [[عبادی]] که از امام هادی{{ع}} به یادگار مانده است به [[اشتیاق]] فراوان ایشان به عبادت می‌توان پی برد<ref>برای اطلاع از نمونه‌هایی از این دعاها و اذکار، ر.ک: شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۹۸؛ گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم، فرهنگ جامع سخنان امام هادی{{ع}}، ص۴۴۰ – ۴۸۷.</ref>. [[سخاوت]] و [[بخشندگی]] و رسیدگی به [[نیازمندان]] حتی اگر از [[شیعیان]] نبود از خصائص بارز ایشان بود<ref>ابن طلحه، مطالب السؤول، ص۳۰۷ – ۳۰۸؛ ابن صباغ، الفصول المهمه، ج۲، ص۱۰۶۷؛ ابن حجر، الصواعق المحرقة، ص۳۱۲.</ref>. در گزارشی آمده است که [[اسحاق]] جَلّاب برای امام هادی{{ع}} گوسفندان بسیاری خرید. آن حضرت وی را فرا خواند و از اصطبل منزلش به مکان وسیعی برد که وی آنجا را نمی‌شناخت. سپس آن گوسفندان را بین کسانی که آن حضرت دستور داده بود توزیع کرد<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۸.</ref>.

[[صبر]] و [[بردباری]]<ref>منسوب به مسعودی، اثبات الوصیة، ص۱۹۶.</ref> و کوشش و تلاش برای [[بی‌نیازی]] از دیگران<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۱۶۲.</ref> نیز از دیگر فضائل امام هادی{{ع}} است<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش دوم ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش دوم ج۲]]، ص ۱۷۴.</ref>.