←حرم امام رضا {{ع}} و حوادث طبیعی
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== حرم امام رضا {{ع}} و حوادث طبیعی == | == حرم امام رضا {{ع}} و حوادث طبیعی == | ||
به غیر از اینکه حرم امام رضا {{ع}} در معرض حملات ویرانگر [[غارتگران]] قرار میگرفت، وقوع حوادث طبیعی نیز، موجبات ویرانی و خسارت به این مکان [[مقدس]] شد. زلزلههای زیادی در [[مشهد]] رخ داده که حدود ۱۴ واقعه در کتب تاریخ به ثبت رسیده که کمابیش آسیبهایی به [[مسجد]] گوهرشاد و به دیوارهای صحنهای حرم مقدس و تزئینات آن رسیده است. ولی در پانزدهم ربیع الثانی سال ۱۰۸۴ هجری قمری، به هنگام [[سلطنت]] شاه [[سلیمان]] صفوی، [[زمین]] لرزه ویرانگری در مشهد رخ داد که حدود دو سوم شهر مقدس مشهد ویران گردید. در این [[زلزله]]، گنبد مرقد مطهر [[حضرت رضا]] {{ع}}، سقف گنبد مسجد گوهرشاد و مدارس پریزاد، مدرسه دو در، مدرسه بالاسر، مدرسه [[پایین پا]]، آسیب فراوان دیدند و حدود چهار هزار نفر از [[مردم]] مشهد زیر آوار [[جان]] سپردند. بعدها این خرابیها توسط شاه [[عباس]] دوم و شاه سلیمان صفوی مرمت شدند<ref>وقایع السنین، ص۵۳۲؛ تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۲۳۸.</ref> | به غیر از اینکه حرم امام رضا {{ع}} در معرض حملات ویرانگر [[غارتگران]] قرار میگرفت، وقوع حوادث طبیعی نیز، موجبات ویرانی و خسارت به این مکان [[مقدس]] شد. زلزلههای زیادی در [[مشهد]] رخ داده که حدود ۱۴ واقعه در کتب تاریخ به ثبت رسیده که کمابیش آسیبهایی به [[مسجد]] گوهرشاد و به دیوارهای صحنهای حرم مقدس و تزئینات آن رسیده است. ولی در پانزدهم ربیع الثانی سال ۱۰۸۴ هجری قمری، به هنگام [[سلطنت]] شاه [[سلیمان]] صفوی، [[زمین]] لرزه ویرانگری در مشهد رخ داد که حدود دو سوم شهر مقدس مشهد ویران گردید. در این [[زلزله]]، گنبد مرقد مطهر [[حضرت رضا]] {{ع}}، سقف گنبد مسجد گوهرشاد و مدارس پریزاد، مدرسه دو در، مدرسه بالاسر، مدرسه [[پایین پا]]، آسیب فراوان دیدند و حدود چهار هزار نفر از [[مردم]] مشهد زیر آوار [[جان]] سپردند. بعدها این خرابیها توسط شاه [[عباس]] دوم و شاه سلیمان صفوی مرمت شدند<ref>وقایع السنین، ص۵۳۲؛ تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۲۳۸.</ref> | ||
== بقعه هارونی == | |||
چون [[هارون الرشید]] این بار خود برای سرکوبی [[مخالفان]] به خراسان آمد، [[بیماری]] او را [[امان]] نداد و او در ماه [[جمادی]] الاخر [[سال ۱۹۳ هجری]] قمری، در باغ منسوب به [[حمید بن قحطبه]] مرد و [[مأمون]] [[دستور]] داد تا پدرش را در همان باغ قدیمی در سردابی به [[خاک]] بسپارند و بر گورش [[قبه]] و بنای یادبودی را بنا نمایند. آن بنای گنبدی شکل که از [[مصالح]] آن [[زمان]] ساخته شده بود، تا قبل از [[شهادت امام رضا]] {{ع}} به «بقعه هارونی» مشهور و معروف بود<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۵۸؛ تاریخ مشهد الرضا {{ع}}، ص۵۸.</ref>. با [[شهادت امام]] {{ع}} و به [[خاکسپاری]] حضرت در آن بقعه که خود آن بزرگوار بارها به این نکته اشاره کرده بودند<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۴۵.</ref>، [[روز]] به روز بر تعداد [[زائران]] و [[دوستداران]] زیارت [[قبر]] ایشان افزوده میشد و همین امر سبب گردید که دیگر نام قبه هارونی به [[فراموشی]] سپرده شود و نام «[[مشهد الرضا]] {{ع}}» بر زبانها جاری گردد. دیگر کسی نام هارون را به زبان نیاورد و همه از شهادت امام رضا {{ع}} صحبت میکردند و [[قاتلان]] ایشان را [[نفرین]] مینمودند<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۵۹.</ref>. | |||
قبه هارونی که به شکل اتاقی گنبدی ساخته شده بود در محلی بیرون از ساختمان [[دار الاماره]] قرار داشت و اولین بار [[دیلمیان]] و [[آل بویه]] - که بعد از [[عباسیان]] [[مذهب شیعه]] داشتند - به تعمیر و [[تزئین]] اساسی این بقعه پرداختند<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۵۸ و ۵۹.</ref>. | |||
با روند رو به [[رشد]] [[ساخت و ساز]] مرقد [[امام رضا]] {{ع}} و شکلگیری بارگاه رضوی، عملا نشانی از گور [[هارون]] بر جای نماند و آن بر زیر دیوارهای [[روضه]] منوره مدفون گردید و هر چه هست فقط نام [[علی بن موسی الرضا]] {{ع}} و بارگاه منور و با شکوه ایشان میباشد<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۹.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == |