حضرت فاطمه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیوستگی میان رضایت و غضب فاطمه{{س}} با رضا و غضب خداوند
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از رسول خدا{{صل}} نقل نموده است که آن حضرت فرمود: {{متن حدیث|يَا فَاطِمَةُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيَغْضَبُ لِغَضَبِكِ وَ يَرْضَى لِرِضَاكِ}}<ref>أمالی صدوق، ص٣٨۴؛ دلائل الإمامة، ص١۴۶؛ أمالی طوسی، ص۴٢٧.</ref>؛ ای فاطمه! خداوند از غضب تو [[غضبناک]] و از [[خشنودی]] تو [[خشنود]] می‌گردد. | [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از رسول خدا{{صل}} نقل نموده است که آن حضرت فرمود: {{متن حدیث|يَا فَاطِمَةُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيَغْضَبُ لِغَضَبِكِ وَ يَرْضَى لِرِضَاكِ}}<ref>أمالی صدوق، ص٣٨۴؛ دلائل الإمامة، ص١۴۶؛ أمالی طوسی، ص۴٢٧.</ref>؛ ای فاطمه! خداوند از غضب تو [[غضبناک]] و از [[خشنودی]] تو [[خشنود]] می‌گردد. | ||
[[حاکم نیشابوری]] نیز پس از نقل این [[حدیث]] به صحیح‌بودنش تصریح نموده است<ref>{{عربی|هذا حديث صحيح الإسناد و لم يخرجاه}}؛ المستدرک، ج۳، ص١۵۴؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۰۳.</ref>. همچنین رسول خدا{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِي وَ مَنْ سَاءَهَا فَقَدْ سَاءَنِي فَاطِمَةُ أَعَزُّ النَّاسِ عَلَيَّ}}<ref>أمالی مفید ص٢۶٠؛ بحار الأنوار، ج۴٣، ص٢٣؛ أمالی طوسی، ص٢۴.</ref>؛ فاطمه{{س}} پاره تن من است؛ هر که او را شادمان کند، مرا خوشحال نموده و هر که به او | [[حاکم نیشابوری]] نیز پس از نقل این [[حدیث]] به صحیح‌بودنش تصریح نموده است<ref>{{عربی|هذا حديث صحيح الإسناد و لم يخرجاه}}؛ المستدرک، ج۳، ص١۵۴؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۰۳.</ref>. همچنین رسول خدا{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِي وَ مَنْ سَاءَهَا فَقَدْ سَاءَنِي فَاطِمَةُ أَعَزُّ النَّاسِ عَلَيَّ}}<ref>أمالی مفید ص٢۶٠؛ بحار الأنوار، ج۴٣، ص٢٣؛ أمالی طوسی، ص٢۴.</ref>؛ فاطمه{{س}} پاره تن من است؛ هر که او را شادمان کند، مرا خوشحال نموده و هر که به او بدی کند، به من بدی نموده است. فاطمه{{س}} عزیزترین [[مردم]] در نزد من است. | ||
[[علامه مجلسی]] ضمن پذیرش اعتبار این دسته از روایات که در | [[علامه مجلسی]] ضمن پذیرش اعتبار این دسته از روایات که در منابع شیعه و [[سنّی]] نقل شده است، از جهت دلالت [[معتقد]] است که این [[روایات]] بر [[عصمت حضرت فاطمه]]{{س}} دلالت دارد. چنانچه در این‌باره می‌گوید: {{عربی|و مما يدل على عصمتها صلوات الله عليها الأخبار الدالة على أن إيذاءها إيذاء الرسول، و أن الله تعالى يغضب لغضبها و يرضى لرضاها}}<ref>مرآة العقول، ج۵، ص٣١۶.</ref>. | ||
و نیز یکی دیگر از اندیشمندان معاصر می‌نگارد: این دسته از [[احادیث]] دلالت دارد بر اینکه [[رضایت]] و غضب فاطمه{{س}} نشانگر رضایت و [[غضب الهی]] است و این دلالت بر [[عصمت]] آن حضرت دارد؛ زیرا رضایت و [[غضب]] [[انسان]]، [[الهی]] نمی‌گردد؛ مگر اینکه آن شخص [[معصوم]] باشد. پس [[فاطمه]]{{س}} [[حجت الهی]] است و [[اطاعت]] او بر همه [[واجب]] است تا رضایت او فراهم گردد<ref>مقامات حضرت فاطمه{{س}} در کتاب و سنت، ص۱۰۲.</ref>. | و نیز یکی دیگر از اندیشمندان معاصر می‌نگارد: این دسته از [[احادیث]] دلالت دارد بر اینکه [[رضایت]] و غضب فاطمه{{س}} نشانگر رضایت و [[غضب الهی]] است و این دلالت بر [[عصمت]] آن حضرت دارد؛ زیرا رضایت و [[غضب]] [[انسان]]، [[الهی]] نمی‌گردد؛ مگر اینکه آن شخص [[معصوم]] باشد. پس [[فاطمه]]{{س}} [[حجت الهی]] است و [[اطاعت]] او بر همه [[واجب]] است تا رضایت او فراهم گردد<ref>مقامات حضرت فاطمه{{س}} در کتاب و سنت، ص۱۰۲.</ref>. | ||