مهدویت: تفاوت میان نسخهها
←پیشینه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پیشینه) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
[[ادیان]] برآناند که سرانجام موعودی ظهور میکند که با رسالتی [[الهی]]، [[انسان]] را از [[تاریکی]] [[ظلم]] و [[گمراهی]] و [[گناهکاری]] میرهاند و برای زمین و زمینیان [[خوشبختی]] و خیر و [[برکت]] میآورد<ref>کتاب مقدس، انجیل، یوحنا، ب۵، ۲۷–۳۰؛ متی، ب۵، ۳–۱۱؛ کتاب مقدس، تورات، مزامیر، ب۳۷، ۹–۱۸؛ اشعیا، ب۱۱.</ref>. [[یهودیان]] این [[منجی]] را | [[ادیان]] برآناند که سرانجام موعودی ظهور میکند که با رسالتی [[الهی]]، [[انسان]] را از [[تاریکی]] [[ظلم]] و [[گمراهی]] و [[گناهکاری]] میرهاند و برای زمین و زمینیان [[خوشبختی]] و خیر و [[برکت]] میآورد<ref>کتاب مقدس، انجیل، یوحنا، ب۵، ۲۷–۳۰؛ متی، ب۵، ۳–۱۱؛ کتاب مقدس، تورات، مزامیر، ب۳۷، ۹–۱۸؛ اشعیا، ب۱۱.</ref>. [[یهودیان]] این [[منجی]] را ماشیح میدانند، [[مسیحیان]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} را منجی و او را «مسیحا» و [[زرتشتیان]] او را «[[سوشیانس]]» و هندوها آن را «کالکی» و بوداییان آن را «میتریه» یا بودای پنجم مینامند<ref>آصفآگاه، سوشیانت منجی ایرانویج، ۱۳؛ شاکری، منجی در ادیان، ۲۳۲.</ref>. در برخی ادیان به نشانههایی برای ظهور او اشاره شده است؛ چنانکه در [[کتاب مقدس]] آمده است که او بر ابرهای آسمانی، با [[قدرت]] و جلال میآید و [[فرشتگان]] و [[برگزیدگان]] او را [[همراهی]] میکنند<ref>متی، ب۲۴، ۲۹–۳۱.</ref>. | ||
[[قرآن کریم]] ظهور چنین [[مصلح]] نجاتبخشی را «[[خلافت]] و [[وراثت]] [[صالحان]]» مینامد و [[تأیید]] میکند: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۲/۷۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۳/۲۸۸ و ۱۴/۱۷۰.</ref> همچنین [[روایات]] فراوانی در کتابهای [[اهل سنت]]<ref>احمد بنحنبل، مسند، ۱/۹۹ و ۲/۴۱۱؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۲/۵۵ و ۷۹؛ سیوطی، الدر المنثور، ۶/۴۷ و ۵۷–۵۸؛ أبیداوود، سنن ابیداوود، ۲/۳۰۹–۳۱۱.</ref> و [[شیعه]]<ref>نهج البلاغه، خ۱۰۲، ۱۳۹؛ کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref> درباره این [[مصلح]] نجاتبخش نقل شده است. بر اساس برخی از این روایات، در [[میثاق]] [[ازلی]]، مهدویت در کنار [[توحید]]، [[رسالت]] و [[ولایت]] مطرحشده و بر آن میثاق گرفته شده است<ref>کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref>. | [[قرآن کریم]] ظهور چنین [[مصلح]] نجاتبخشی را «[[خلافت]] و [[وراثت]] [[صالحان]]» مینامد و [[تأیید]] میکند: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شدهاند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۲/۷۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۳/۲۸۸ و ۱۴/۱۷۰.</ref> همچنین [[روایات]] فراوانی در کتابهای [[اهل سنت]]<ref>احمد بنحنبل، مسند، ۱/۹۹ و ۲/۴۱۱؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۲/۵۵ و ۷۹؛ سیوطی، الدر المنثور، ۶/۴۷ و ۵۷–۵۸؛ أبیداوود، سنن ابیداوود، ۲/۳۰۹–۳۱۱.</ref> و [[شیعه]]<ref>نهج البلاغه، خ۱۰۲، ۱۳۹؛ کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref> درباره این [[مصلح]] نجاتبخش نقل شده است. بر اساس برخی از این روایات، در [[میثاق]] [[ازلی]]، مهدویت در کنار [[توحید]]، [[رسالت]] و [[ولایت]] مطرحشده و بر آن میثاق گرفته شده است<ref>کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref>. |