قرقیسیا: تفاوت میان نسخه‌ها

چنانکه از [[روایات]] استفاده می‌شود قبل از ظهور و در آخرین ماه [[شوال]] قبل از ظهور نبردی در قرقیسیا به وقوع می‌پیوندد، بر سر گنجی از طلا، نقره یا مانند آنها (مانند نفت) که در ناحیه [[فرات]] و یا نزدیک مجرای رود فرات [[کشف]] شده است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: «فرات، از کوهی از طلا و نقره پرده بر می‌دارد. پس بر سر آن [[جنگ]] می‌شود، به ‌طوری که از هر نه نفر، هفت نفر کشته می‌شود. پس هرگاه آن را [[درک]] کردید، به آن نزدیک نشوید»<ref>السفیانی، ص ۳۱؛ نسخه خطی ابن حماد، ص ۹۲.</ref>. به دنبال این جنگ، [[خونریزی]] و [[کشتار]] شدیدی پیش می‌آید که قبل از به پایان رسیدن آن در مدت کوتاهی صد هزار نفر (و بنا بر روایتی چهار صد هزار نفر)<ref>یوم الخلاص، ص ۶۹۸.</ref> کشته می‌شوند. ممکن است این مطلب اشاره‌ای به استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی (اتمی، هسته‌ای، بمب‌های شیمیایی و میکروبی و الکترونی کشنده) که بر حیوانات و گیاهان خوراکی هم اثر می‌گذارند، باشد. این جریان یکی از میدان‌های جنگ جهانی بی‌ مانند [[آخر الزمان]] است که قبل و بعد از آن مانند نداشته و نخواهد داشت و طی آن هم‌پیمانان [[سفیانی]] پیروز می‌گردند. اقوام مختلفی در جنگ قرقیسیا، شرکت دارند، مانند: [[ترک‌ها]]؛ [[رومیان]]؛ [[لشکر سفیانی]] و ... .

[[جنگ]] قرقیسیا، حادثه‌ای خارج از روال طبیعی و میان دو واقعۀ مهم صورت می‌گیرد، [[خروج سفیانی]] و [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}}<ref>نشریه موعود، ش ۳۱، ص ۵۱ ـ ۵۲.</ref>. سفیانی بعد از این جنگ، وارد [[عراق]] می‌شود در حالی که بخشی از نیروهای خود را از دست داده است، نیروهای اصلی و [[دشمنان]] سفیانی و هواداران و [[یاوران]] [[حضرت مهدی]]، یمنی‌ها و [[ایرانیان]] هستند که در [[نبرد]] قرقیسیا دخالت نمی‌کنند چرا که آن جنگ میان دشمنان آنها برقرار است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۳۸؛ [[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور (کتاب)|عصر ظهور]]، ص ۱۲۶؛ [[سید مجتبی السادة|السادة، سید مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷ـ ۱۲۹؛ [[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل (کتاب)|مصلح کل]]، ص ۱۹۸.</ref>.