بحث:علت غیبت امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
←علت غیبت امام مهدی در درسنامه و فرهنگنامه
خط ۱: | خط ۱: | ||
== [[علت غیبت امام مهدی]] در درسنامه و فرهنگنامه == | == [[علت غیبت امام مهدی]] در درسنامه و فرهنگنامه == | ||
پیش از آنکه به برخی حکمتها و علتهای ظاهری [[غیبت]] آن حضرت اشاره شود، لازم به یادآوری است در بررسیهایی که در [[روایات]] انجام شده است، نخستین نکتهای که در اینباره به چشم میخورد، این است که پنهانزیستی | پیش از آنکه به برخی حکمتها و علتهای ظاهری [[غیبت]] آن حضرت اشاره شود، لازم به یادآوری است در بررسیهایی که در [[روایات]] انجام شده است، نخستین نکتهای که در اینباره به چشم میخورد، این است که پنهانزیستی آخرین ذخیره الهی، به طور قطع از [[اسرار]] [[خداوند سبحانه و تعالی]] است. [[حقیقت]] سرّ بودن این امر را [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} چنین بیان فرموده است: "ای جابر! همانا این امر، امری است از امر [[خداوند سبحانه و تعالی]] و سرّی است از سرّ [[خدا]] که بر [[بندگان]] او پوشیده است؛ پس برحذر باش که دچار تردید نشوی. همانا [[شک]] درباره خدا [[کفر]] است"<ref>{{عربی|" يَا جَابِرُ إِنَ هَذَا أَمْرٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ سِرٌّ مِنْ سِرِّ اللَّهِ عِلْمُهُ مَطْوِيٌ عَنْ عِبَادِ اللَّهِ إِيَّاكَ وَ الشَّكَ فِيهِ فَإِنَ الشَّكَ فِي أَمْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ كُفْرٌ "}}، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص۲۸۷</ref>. | ||
بیگمان این [[حکمت]]، اساسیترین دلیل بر این رخداد بزرگ است؛ امّا از آنجا که برخی [[شیعیان]]، همواره این [[پرسش]] را مطرح میکردند، در سخنان [[پیشوایان معصوم]]{{عم}} به برخی حکمتهای ظاهری [[غیبت]] آن حضرت نیز اشاره شده است؛ از این رو بدانها نیز اشارهای گذرا میکنیم. | بیگمان این [[حکمت]]، اساسیترین دلیل بر این رخداد بزرگ است؛ امّا از آنجا که برخی [[شیعیان]]، همواره این [[پرسش]] را مطرح میکردند، در سخنان [[پیشوایان معصوم]]{{عم}} به برخی حکمتهای ظاهری [[غیبت]] آن حضرت نیز اشاره شده است؛ از این رو بدانها نیز اشارهای گذرا میکنیم. | ||
بدین سان [[غیبت]] آخرین [[حجّت]] [[خداوند سبحانه و تعالی]] نماد [[خشم خداوند]] بر زمینیان است که با چراغهای [[هدایت]] به گونهای [[ناشایست]] برخورد کردند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۴۷-۵۵؛ [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت ج۲]].</ref>. | بدین سان [[غیبت]] آخرین [[حجّت]] [[خداوند سبحانه و تعالی]] نماد [[خشم خداوند]] بر زمینیان است که با چراغهای [[هدایت]] به گونهای [[ناشایست]] برخورد کردند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۴۷-۵۵؛ [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت ج۲]].</ref>. | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} |