آزمون یاران امام مهدی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

== [[ضرورت]] آزمودن [[یاران]] ==

همه [[انبیا]] و [[مصلحان الهی]]، هسته‌های اصلی [[نهضت]] خویش را با [[آزمایش]] [[انتخاب]] کرده‌اند؛ چراکه نهضت همراه با سختی‌هایی است که بدون داشتن یاران [[فداکار]] و [[وفادار]] نمی‌توان حرکتی کرد. [[طالوت]] که در [[روایات]]، [[یاران مهدی]] به یاران او تشبیه شده‌اند<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۳۱۶.</ref>، در [[نبرد]] با [[جالوت]]، لشکریانش را با [[تشنگی]] آزمود، [[ناشکیبایان]] به آب افتادند، ولی صبورمردان [[مقاومت]] کردند. یاران مهدی{{ع}} نیز برای رسیدن به درجۀ شایستگی [[همراهی]]، آزمون‌های مختلفی می‌‌شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار، انتخاب می‌‌شوند. طولانی شدن [[غیبت]]، [[فتنه‌ها]]، [[افکار]] [[باطل]]، [[جاه و مقام]] و...، بسیاری از [[منتظران]] را از راه بازمی‌دارد. پس از جمع شدن نیروها، آزمون‌ها سخت‌تر می‌شود، [[امام]] با آزمون‌های جسمی و روانی، [[باورها]] را به آزمایش می‌گذارد و باورهای [[خرافی]] و عوامانه را زیر سؤال می‌‌برد و معارف به دور از دسترس و پوشانده شده در غبار فراموشی را آشکار می‌سازد. در این تکان‌های [[فکری]]، [[صاحبان بصیرت]] و [[معرفت]]، تزلزلی به خود راه نداده و [[استوار]] برجای می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند و [[اندیشه]] را از سرچشمه نگرفته‌اند و در [[حقانیت امام]] [[تردید]] کرده‌اند، از پیرامون حضرت پراکنده می‌شوند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲.</ref>.