وظایف جوانان در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[جوانان]] از سویی سرمایه‌های اساسی هر [[اجتماع]] و از طرفی آینده‌سازان آن هستند ودر [[اندیشه]] [[دینی]] از اهمیت والایی برخوردارند. این اهمیت و جایگاه خاص اقتضا می‌کند از آنان در برابر آفات [[روحی]] و دام وساوس [[شیطانی]] با حساسیتی ویژه محافظت شود. طبیعت پرانرژی [[جوان]] که بهترین ابزار صعود او به درجات والای مادی و [[معنوی]] است اگر به [[فرمان]] [[عقل]] درنیاید، خود سرچشمه [[فسادگری]] می‌شود که نیروی [[جوانی]] را به [[بیراهه]] می‌برد و ضایع می‌کند. ارتباط دائمی با [[خدای بزرگ]] و [[مراقبت]] همیشگی، بهترین راه صیانت از [[نعمت]] جوانی است. آنچه در این فقرات [[دعا]] وصف جوانان [[منتظر]] خوانده شده ابزار والای صیانت از این نعمت بزرگ [[الهی]] است:

# '''[[توبه]]:''' طبیعت پرشور جوان، احتمال راهزنی [[شیطان]] و افتادن به دام [[گناه]] را در این دوران افزایش می‌دهد، از این‌رو بایسته است که جوانان منتظر [[نظارت]] دائم و مراقبت مستمر بر [[اعمال]] و [[افکار]] خویش داشته باشند و اگر خدای نخواسته بر اثر [[غفلت]]، گناهی مرتکب شدند، با توبه و [[بازگشت به سوی خدا]] جان خویش را به دریای بی‌کران [[رحمت الهی]] سپرده و به آب توبه شست‌وشو دهند و خویش را از دام تلبیسات [[ابلیس]] برهانند.