آثار روانشناختی انتظار: تفاوت میان نسخهها
←در زمینه ارتباط انسان با خود
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==== در بعد [[شناختی]] ==== | ==== در بعد [[شناختی]] ==== | ||
:۱. '''[[رشد]] روحیه [[هدفمندی]]''' (شامل: [[رشد]] روحیه [[دانشافزایی]] (از بین رفتن [[نادانی]]، بیخردی، فقدان بصیرت)؛ رشد روحیه | :۱. '''[[رشد]] روحیه [[هدفمندی]]''' (شامل: [[رشد]] روحیه [[دانشافزایی]] (از بین رفتن [[نادانی]]، بیخردی، فقدان بصیرت)؛ رشد روحیه اخلاقمداری؛ تعدیل غرائز): | ||
در [[اندیشه مهدویت]]، مؤلفه"پویایی" و "معطوف به [[هدف]] بودن" وجود دارد؛ زیرا [[منتظر]] به جامعهای میاندیشد که تمامی وعدههای [[انبیا]] و [[اولیا]] در آن به وقوع خواهد پیوست و از اینرو، تلاش میکند تا به [[میزان]] [[توانایی]] و [[مسئولیت]] خویش، در ساختن چنین جامعهای سهیم باشد. از سوی دیگر، او میداند برای چه تلاش میکند و انگیزهای آشکار، منطقی، معقول و قابل [[دفاع]] دارد؛ بنابراین تمامی تلاشهایش، معطوف به هدفی والا به نام "[[انتظار ظهور]]" میشود و این هدفی معنادار و ارزشمند است. در اینجا به بخشی از اهداف بزرگ [[اندیشه]] مهدوی اشاره میکنیم: | در [[اندیشه مهدویت]]، مؤلفه"پویایی" و "معطوف به [[هدف]] بودن" وجود دارد؛ زیرا [[منتظر]] به جامعهای میاندیشد که تمامی وعدههای [[انبیا]] و [[اولیا]] در آن به وقوع خواهد پیوست و از اینرو، تلاش میکند تا به [[میزان]] [[توانایی]] و [[مسئولیت]] خویش، در ساختن چنین جامعهای سهیم باشد. از سوی دیگر، او میداند برای چه تلاش میکند و انگیزهای آشکار، منطقی، معقول و قابل [[دفاع]] دارد؛ بنابراین تمامی تلاشهایش، معطوف به هدفی والا به نام "[[انتظار ظهور]]" میشود و این هدفی معنادار و ارزشمند است. در اینجا به بخشی از اهداف بزرگ [[اندیشه]] مهدوی اشاره میکنیم: | ||
:'''الف) دانشافزایی:''' یکی از اهداف بزرگ [[مکتب]] مهدوی، این است که [[کسب علم]] و [[معرفت]] و همچنین [[فرهنگ]] [[تفکر]] و اندیشه در میان [[مردم]] [[جوامع]] نهادینه شود، [[انسانها]] از بُعد شناختی و [[معرفتی]] به قلههای [[تکامل]] و پیشرفت برسند و [[حقایق]] [[جهان هستی]] را به خوبی دریابند؛ چنان که [[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: "وقتی [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] دست رحمتاش را بر سر مردم میگذارد و با آن، [[عقل]] و اندیشه آنان را منسجم و متکامل میکند و بر [[حلم]] و اخلاقشان میافزایند" <ref>{{متن حدیث| إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۵، ح۲۱. </ref>. | :'''الف) دانشافزایی:''' یکی از اهداف بزرگ [[مکتب]] مهدوی، این است که [[کسب علم]] و [[معرفت]] و همچنین [[فرهنگ]] [[تفکر]] و اندیشه در میان [[مردم]] [[جوامع]] نهادینه شود، [[انسانها]] از بُعد شناختی و [[معرفتی]] به قلههای [[تکامل]] و پیشرفت برسند و [[حقایق]] [[جهان هستی]] را به خوبی دریابند؛ چنان که [[امام باقر]]{{ع}} میفرمایند: "وقتی [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] دست رحمتاش را بر سر مردم میگذارد و با آن، [[عقل]] و اندیشه آنان را منسجم و متکامل میکند و بر [[حلم]] و اخلاقشان میافزایند" <ref>{{متن حدیث| إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۵، ح۲۱. </ref>. | ||
:'''ب) اخلاقمداری:''' در فرمایش [[امام صادق]]{{ع}} میبینیم: "هرکس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} باشد، باید در [[انتظار]] او باشد و به نیکویی و [[پرهیزکاری]] [[رفتار]] کند؛ پس اگر به این حال، پیش از قیام او از [[دنیا]] برود، [[پاداش]] [[یاران مهدی]]{{ع}} را خواهد گرفت؛ بکوشید، جدیث کنید و چشم به راه باشید که بر شما گوارا باد" <ref>نعمانی، غیبت، ص۲۰۰. </ref><ref>[[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref> | :'''ب) اخلاقمداری:''' در فرمایش [[امام صادق]]{{ع}} میبینیم: "هرکس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} باشد، باید در [[انتظار]] او باشد و به نیکویی و [[پرهیزکاری]] [[رفتار]] کند؛ پس اگر به این حال، پیش از قیام او از [[دنیا]] برود، [[پاداش]] [[یاران مهدی]]{{ع}} را خواهد گرفت؛ بکوشید، جدیث کنید و چشم به راه باشید که بر شما گوارا باد" <ref>نعمانی، غیبت، ص۲۰۰. </ref>.<ref>[[محمد سبحانینیا|سبحانینیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۹۴-۱۰۲.</ref> | ||
:۲. '''[[رشد]] روحیه خلاقیت''': | :۲. '''[[رشد]] روحیه خلاقیت''': | ||