ناکثین در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

منظور از ناکثین کسانی هستند که در [[جنگ جمل]] شرکت داشتند، به‌ویژه [[طلحه]] و [[زبیر]] و جمعی از همراهان آنان که با علی{{ع}} [[بیعت]] کردند و بعد بیعت خود را شکستند و به همین علت [[بیعت‌شکنان]] نامیده شدند. ناکثین [[اصحاب جمل]] هم نامیده می‌شوند؛ زیرا [[عایشه]] بر روی شتری [[مردم]] را به [[جنگ]] [[تشویق]] می‌کرد و جمع زیادی در [[دفاع]] از شتر و برای نابودی آن کشته شدند<ref>ر.ک: شیخ مفید، الجمل و النصرة لسید العترة فی حرب البصره، ص‌۳۴۹؛ احمد بن یحیی بلاذری، أنساب الأشراف، ج۲، ص۲۴۴؛ همو، جمل من أنساب الأشراف، ج۳، ص۴۰.</ref>. بنی‌‌‌‌ضبه که بیشترین دفاع را از شتر عایشه کردند، در [[رجز]] خود می‌گفتند: ما بنی‌‌‌‌ضبه از اصحاب جمل (شتر) هستیم. [[مرگ]] نزد ما از عسل بهتر است<ref>ابن‌اثیر جزری (مبارک)، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج۴، ص۱۸؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۵۵۲؛ سیدمحمدمرتضی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۴، ص۱۲۳: {{عربی|نحن بني ضبّة أصحاب الجمل/ الموت أحلى عندنا من العسل}}.</ref>؛ به همین جهت از این حادثه با نام [[واقعه جمل]] یاد می‌شود. در [[کتب اربعه]] نکاتی راجع به اینان وجود دارد.

در کتاب [[اصول کافی]] در باب {{عربی|مَا يُفْصَلُ بِهِ بَيْنَ دَعْوَى الْمُحِقِ وَ الْمُبْطِلِ فِي أَمْرِ الْإِمَامَةِ}} «چیزی که با آن بین مدعی سزاوار و مدعی [[باطل]] در امر [[امامت]] جدایی می‌اندازد»؛ اولین [[روایت]] درباره طلحه و زبیر است. آنان قبل از درگیری جنگ جمل، مردی از [[عبدالقیس]] را به نام خِداش نزد حضرت می‌فرستند و حضرت را به ساحر و کاهن‌بودن متهم می‌کنند و توصیه‌هایی به این مرد در تنقیص [[امام]] می‌کنند. بخشی از آن مطالب همراه با پاسخ امام بیان می‌شود. آنان [[پیام]] دادند: آیا نمی‌دانی دو [[برادر دینی]] تو و دو [[فرزندان]] عمه‌ات در [[خویشاوندی]] با تو در [[قطع رحم]] [[محاجه]] می‌کنند و به تو می‌گویند: ما مردم را رها کردیم و با خویشاوندانِ خود درباره تو (به خاطرت) از زمانی که [[رسول خدا]]{{صل}} از [[دنیا]] [[رحلت]] کرد، [[مخالفت]] کردیم. وقتی به کمترین امکانات رسیدی، [[حرمت]] ما را ضایع کردی و [[امید]] ما را قطع نمودی. درحالی‌که عمل ما را دربارۀ خودت، دیدی و توان ما را بر دوری از تو و بزرگی [[شهرها]] را که در آن نیستی (و بر آن [[تسلط]] نداری)....