←انتظار در روایات
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== [[انتظار]] در [[روایات]] == | == [[انتظار]] در [[روایات]] == | ||
{{اصلی|انتظار | {{اصلی|انتظار فرج در حدیث}} | ||
[[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} در [[روایات معصومین]] {{ع}} بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده که در اینجا به عنوان نمونه به چند مورد اشاره شده است: | [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} در [[روایات معصومین]] {{ع}} بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده که در اینجا به عنوان نمونه به چند مورد اشاره شده است: | ||
# درباره اینکه چرا [[حضرت مهدی]] {{ع}} را "مُنتَظَر" (مورد انتظار واقع شده) نامیده‌اند، صقر بن ابی دلف می‌گوید: از [[امام جواد]] {{ع}} پرسیدم پس از [[حسن]] ([[امام حسن عسکری]] {{ع}}) چه کسی [[امام]] است؟ فرمودند: «همانا پس از حسن، فرزندش [[قائم]]، به [[حق]]، امام [[منتظر]] است»، گفتم: ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! چرا او را قائم می‌گویند؟ فرمودند: «زیرا او پس از آنکه یادش از بین [[مردم]] برود و اکثر معتقدین به امامتش [[مرتد]] شوند [[قیام]] کند»، گفتم: چرا او را منتظر گویند؟ فرمودند: «زیرا ایام غیبتش زیاد شود و مدتش طولانی گردد، [[مخلصان]]، در انتظار قیامش باشند و شکاکان، انکارش کنند و منکران، یادش را [[استهزاء]] نمایند و [[عجله]] کنندگان در آن هلاک شوند و [[تسلیم]] شوندگان در آن [[نجات]] یابند»<ref>{{متن حدیث|قَالَ إِنَّ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرُ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ}}؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۲۸۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۳۷۸.</ref>. | # درباره اینکه چرا [[حضرت مهدی]] {{ع}} را "مُنتَظَر" (مورد انتظار واقع شده) نامیده‌اند، صقر بن ابی دلف می‌گوید: از [[امام جواد]] {{ع}} پرسیدم پس از [[حسن]] ([[امام حسن عسکری]] {{ع}}) چه کسی [[امام]] است؟ فرمودند: «همانا پس از حسن، فرزندش [[قائم]]، به [[حق]]، امام [[منتظر]] است»، گفتم: ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! چرا او را قائم می‌گویند؟ فرمودند: «زیرا او پس از آنکه یادش از بین [[مردم]] برود و اکثر معتقدین به امامتش [[مرتد]] شوند [[قیام]] کند»، گفتم: چرا او را منتظر گویند؟ فرمودند: «زیرا ایام غیبتش زیاد شود و مدتش طولانی گردد، [[مخلصان]]، در انتظار قیامش باشند و شکاکان، انکارش کنند و منکران، یادش را [[استهزاء]] نمایند و [[عجله]] کنندگان در آن هلاک شوند و [[تسلیم]] شوندگان در آن [[نجات]] یابند»<ref>{{متن حدیث|قَالَ إِنَّ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرُ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ}}؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۲۸۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۳۷۸.</ref>. | ||