پرش به محتوا

تعویذ: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۴
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==[[تعویذ]] از [[شرّ]] [[شیطان]] و بلندگفتن بسم‌الله==
==تعویذ از [[شرّ]] [[شیطان]] و بلندگفتن بسم‌الله==
[[امام صادق]]{{ع}} سیره‌اش این بود که قبل از قرائت، {{متن حدیث|أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ‌}} را می‌خواند؛ سپس {{متن حدیث|بِسْمِ اللَّهِ‌}} را بلند قرائت می‌کرد. [[حنان بن سدیر]] گوید: پشت سر امام صادق{{ع}} [[نماز مغرب]] می‌خواندم، بلند تعویذ را خواند؛ سپس بلند {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> را خواند<ref>ابوالعباس عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الإسناد، ص۱۲۴: {{متن حدیث|عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ قَالَ: صَلَّيْتُ خَلْفَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الْمَغْرِبَ. قَالَ: فَتَعَوَّذَ جِهَاراً: «أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْعَلِيمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ يَحْضُرُونِ». ثُمَّ جَهَرَ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‌}}.</ref>. این [[روایت]] در [[تهذیب الأحکام]] شیخ هم آمده است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۲، ص۲۸۹: {{متن حدیث|صَلَّيْتُ خَلْفَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} فَتَعَوَّذَ بِإِجْهَارٍ ثُمَّ جَهَرَ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‌}}.</ref>.
[[امام صادق]]{{ع}} سیره‌اش این بود که قبل از قرائت، {{متن حدیث|أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ‌}} را می‌خواند؛ سپس {{متن حدیث|بِسْمِ اللَّهِ‌}} را بلند قرائت می‌کرد. [[حنان بن سدیر]] گوید: پشت سر امام صادق{{ع}} [[نماز مغرب]] می‌خواندم، بلند تعویذ را خواند؛ سپس بلند {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}<ref>«به نام خداوند بخشنده بخشاینده» سوره فاتحه، آیه ۱.</ref> را خواند<ref>ابوالعباس عبدالله بن جعفر حمیری، قرب الإسناد، ص۱۲۴: {{متن حدیث|عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ قَالَ: صَلَّيْتُ خَلْفَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} الْمَغْرِبَ. قَالَ: فَتَعَوَّذَ جِهَاراً: «أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْعَلِيمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ يَحْضُرُونِ». ثُمَّ جَهَرَ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‌}}.</ref>. این [[روایت]] در [[تهذیب الأحکام]] شیخ هم آمده است<ref>شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۲، ص۲۸۹: {{متن حدیث|صَلَّيْتُ خَلْفَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} فَتَعَوَّذَ بِإِجْهَارٍ ثُمَّ جَهَرَ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‌}}.</ref>.


یکی از تفاوت‌های [[شیعه]] و [[اهل سنت]] در این است که شیعه در اول هر [[سوره]] {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} را می‌خواند و بنا بر قول مشهور [[فقها]]، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} جزو سوره است<ref>سیدمحمد بن علی موسوی عاملی، مدارک الأحکام، ج‌۳، ص۳۴۰.</ref>؛ بر این اساس بلندخواندن {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} در اول هر [[سوره]] در [[نماز]] [[مستحب]] است؛ گرچه نمازی باشد که لازم است قرائت را در آن آهسته بخوانند؛ مانند [[نماز ظهر]] و عصر. [[صفوان جمال]] گوید: مدتی پشت سر [[امام صادق]]{{ع}} نماز می‌خواندم. وقتی که نماز از نمازهایی بود که بلند خوانده نمی‌شد، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} را در هر دو سوره بلند می‌خواند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۱۵؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۲، ص۶۸.</ref>.
یکی از تفاوت‌های [[شیعه]] و [[اهل سنت]] در این است که شیعه در اول هر [[سوره]] {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} را می‌خواند و بنا بر قول مشهور [[فقها]]، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} جزو سوره است<ref>سیدمحمد بن علی موسوی عاملی، مدارک الأحکام، ج‌۳، ص۳۴۰.</ref>؛ بر این اساس بلندخواندن {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} در اول هر سوره در [[نماز]] [[مستحب]] است؛ گرچه نمازی باشد که لازم است قرائت را در آن آهسته بخوانند؛ مانند [[نماز ظهر]] و عصر. [[صفوان جمال]] گوید: مدتی پشت سر امام صادق{{ع}} نماز می‌خواندم. وقتی که نماز از نمازهایی بود که بلند خوانده نمی‌شد، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} را در هر دو سوره بلند می‌خواند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۱۵؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۲، ص۶۸.</ref>.
خواندن {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} در اول هر سوره لازم است. یحیی بن [[ابی‌عمران]] گوید: برای [[امام جواد]]{{ع}} نوشتم: فدایت شوم، چه می‌گویید درباره مردی که {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} را در [[سوره حمد]] خواند و بعد رها کرد؟ [[مرد]] [[عباسی]] ([[ابراهیم بن هاشم]]) گفت اشکال ندارد. حضرت به خط خود پاسخ داد: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} را دو بار تکرار کند بر خلاف نظر عباسی؛ یعنی در اول سوره هم آن را بخواند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۱۳؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۲، ص۶۹؛ همو، الإستبصار، ج۱، ص۳۱۱.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۶۷</ref>.
خواندن {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} در اول هر سوره لازم است. یحیی بن [[ابی‌عمران]] گوید: برای [[امام جواد]]{{ع}} نوشتم: فدایت شوم، چه می‌گویید درباره مردی که {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} را در [[سوره حمد]] خواند و بعد رها کرد؟ [[مرد]] [[عباسی]] ([[ابراهیم بن هاشم]]) گفت اشکال ندارد. حضرت به خط خود پاسخ داد: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ}} را دو بار تکرار کند بر خلاف نظر [[عباسی]]؛ یعنی در اول [[سوره]] هم آن را بخواند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۱۳؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۲، ص۶۹؛ همو، الإستبصار، ج۱، ص۳۱۱.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص۶۷</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۷٬۲۱۳

ویرایش