تربت: تفاوت میان نسخهها
←تربت در فرهنگ شیعی
خط ۵: | خط ۵: | ||
== تربت در فرهنگ شیعی == | == تربت در فرهنگ شیعی == | ||
در فرهنگ شیعه کلمه تربت، بار محتوایی [[غنی]] و [[تاریخی]] داشته است، چه به صورتِ مهر [[نماز]]، یا خاکِ تیمّم، یا [[تسبیح]] سجاده، یا خاک [[شفابخش]] و متبرّک | در فرهنگ شیعه کلمه تربت، بار محتوایی [[غنی]] و [[تاریخی]] داشته است، چه به صورتِ مهر [[نماز]]، یا خاکِ تیمّم، یا [[تسبیح]] سجاده، یا خاک [[شفابخش]] و متبرّک. تربت یادآور [[حماسه]] و [[جهاد]] و [[شهادت]] در [[راه خدا]] و الهامبخش [[ایثار]] و [[فداکاری]] است. | ||
[[شیعیان]] معتقدند تربت در شفای [[بیمار]] مؤثر است، از [[ترس]] ایمنی میبخشد، [[آدمی]] را از [[عذاب]] [[قبر]] میرهاند، روزی را [[برکت]] میدهد، مایۀ [[علم]] نافع و [[عزت]] است، [[فقر]] را میزداید، [[آبرو]] را پاس میدارد و [[آرامش]] خاطر میآفریند<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۳ ص ۲۰۵؛ دانشنامه جهان اسلام، ج ۶ ص ۸۲۶؛ صدری، مهدی، خاک بهشت، ۷۶.</ref>. [[شیعیان]]، بنابر [[احادیث]] [[امامان معصوم]] {{ع}} کام نوزادان خویش را با ترتب میگشایند، [[ارزش]] [[نماز]] بر تربت را بسی بیشتر از غیر آن میدانند و چون از [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} باز میگردند، تربت به سوغات میآورند. در [[فقه]] [[شیعه]]، نگاشتن شهادتین و نام [[امامان معصوم]] {{ع}} بر کفن میت با تربت، [[مستحب]] است و مایۀ ایمنی از [[عذاب]] [[قبر]] است<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۳ ص ۲۰۵؛ صدری، مهدی، خاک بهشت، ۷۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۲۱-۲۲۴؛ [[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره نظامی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره نظامی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۱۸۹.</ref> | [[شیعیان]] معتقدند تربت در شفای [[بیمار]] مؤثر است، از [[ترس]] ایمنی میبخشد، [[آدمی]] را از [[عذاب]] [[قبر]] میرهاند، روزی را [[برکت]] میدهد، مایۀ [[علم]] نافع و [[عزت]] است، [[فقر]] را میزداید، [[آبرو]] را پاس میدارد و [[آرامش]] خاطر میآفریند<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۳ ص ۲۰۵؛ دانشنامه جهان اسلام، ج ۶ ص ۸۲۶؛ صدری، مهدی، خاک بهشت، ۷۶.</ref>. [[شیعیان]]، بنابر [[احادیث]] [[امامان معصوم]] {{ع}} کام نوزادان خویش را با ترتب میگشایند، [[ارزش]] [[نماز]] بر تربت را بسی بیشتر از غیر آن میدانند و چون از [[زیارت]] [[امام حسین]] {{ع}} باز میگردند، تربت به سوغات میآورند. در [[فقه]] [[شیعه]]، نگاشتن شهادتین و نام [[امامان معصوم]] {{ع}} بر کفن میت با تربت، [[مستحب]] است و مایۀ ایمنی از [[عذاب]] [[قبر]] است<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۳ ص ۲۰۵؛ صدری، مهدی، خاک بهشت، ۷۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۲۱-۲۲۴؛ [[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره نظامی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره نظامی معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۱۸۹.</ref> |