پرش به محتوا

سعد بن سعد اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سعد بن سعد اشعری قمی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سعد بن سعد اشعری قمی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی]] از [[اصحاب]] [[امام کاظم]]،<ref>رجال البرقی، ص ۵۱.</ref> [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی،ص ۳۷۸.</ref> و [[امام جواد]]{{عم}} است که از امام رضا و امام جواد{{ع}}، [[زکریا بن آدم]] و [[صفوان]] [[روایت]] نقل کرده است. [[عباد بن سلیمان]]، [[محمد بن خالد برقی]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت<ref> معجم رجال الحدیث، ج۸، ص ۶۰ و ۶۲.</ref> کرده‌اند. امام جواد{{ع}}درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش [[دعا]] می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد [[وفادار]] نسبت به من بودند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۰۳.</ref>
[[سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی]] از [[اصحاب امام کاظم]]،<ref>رجال البرقی، ص ۵۱.</ref> [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی،ص ۳۷۸.</ref> و [[امام جواد]]{{عم}} است که از امام رضا و امام جواد{{ع}}، [[زکریا بن آدم]] و [[صفوان]] [[روایت]] نقل کرده است. [[عباد بن سلیمان]]، [[محمد بن خالد برقی]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت<ref> معجم رجال الحدیث، ج۸، ص ۶۰ و ۶۲.</ref> کرده‌اند. امام جواد{{ع}}درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش [[دعا]] می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد [[وفادار]] نسبت به من بودند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۰۳.</ref>


[[نجاشی]] وی را فردی [[موثق]] خوانده و کتاب‌های مسائل [[الرضا]]{{ع}} و دو کتاب مبوّب و غیر مبوّب را از او دانسته، اما عنوانی برای آنها نیاورده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص ۴۰۵ و ۴۰۶.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] از آن دو کتاب به عنوان کتاب الحدیث یاد کرده است<ref> الذریعه، ج۶، ص ۳۳۵.</ref> یک کتاب به صورت فصل بندی شده و اثر دیگری نیز به همین نام، اما بدون فصل و باب.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۳۵۹.</ref>
[[نجاشی]] وی را فردی [[موثق]] خوانده و کتاب‌های مسائل [[الرضا]]{{ع}} و دو کتاب مبوّب و غیر مبوّب را از او دانسته، اما عنوانی برای آنها نیاورده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص ۴۰۵ و ۴۰۶.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] از آن دو کتاب به عنوان کتاب الحدیث یاد کرده است<ref> الذریعه، ج۶، ص ۳۳۵.</ref> یک کتاب به صورت فصل بندی شده و اثر دیگری نیز به همین نام، اما بدون فصل و باب.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۳۵۹.</ref>
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش