پیش‌گویی شهادت امام حسین در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[حسین بن ابی غندر]]، از یکی از [[راویان]] شیعه از امام صادق {{ع}} نقل شده است: روزی حسین {{ع}} در دامان [[پیامبر]] {{صل}} بود و پیامبر {{صل}} با او [[بازی]] می‌کرد و او را می‌خنداند. عایشه گفت: ای [[پیامبر خدا]]! چه [[قدر]] از این بچه خوشت می‌آید! پیامبر {{صل}} به او فرمود: «وای بر تو، وای بر تو! چگونه او را [[دوست]] نداشته باشم و از او خوشم نیاید، در حالی که میوه دلم و روشنی چشم من است؟! هان که امتم او را به زودی می‌کشند و هر کس او را پس از وفاتش [[زیارت]] کند، [[خداوند]]، حجی را [برابر یکی] از حج‌های من، برایش می‌نویسد»<ref>{{متن حدیث|كَانَ الْحُسَيْنُ {{ع}} ذَاتَ يَوْمٍ فِي حَجْرِ النَّبِيِّ {{صل}} يُلَاعِبُهُ‏ وَ يُضَاحِكُهُ‏، فَقَالَتْ عَائِشَةُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَا أَشَدَّ إِعْجَابَكَ بِهَذَا الصَّبِيِّ! فَقَالَ لَهَا: وَيْلَكِ وَيْلَكِ، وَ كَيْفَ لَا أُحِبُّهُ وَ لَا أُعْجَبُ بِهِ، وَ هُوَ ثَمَرَةُ فُؤَادِي، وَ قُرَّةُ عَيْنِي! أَمَا إِنَّ أُمَّتِي سَتَقْتُلُهُ، فَمَنْ زَارَهُ بَعْدَ وَفَاتِهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حِجَّةً مِنْ حِجَجِي}} (الأمالی، طوسی، ص۶۶۸، ح۱۴۰۱؛ کامل الزیارات، ص۱۴۴، ح۱۶۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۲۴۰.</ref>