زیارت در معارف و سیره امام جواد: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالرحمن بن ابی نجران]] می‌گوید: به [[امام جواد]] {{ع}} گفتم: فدایت شوم! [[پاداش]] کسی که با قصد و [[نیت]] به زیارت [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌رود، چیست؟ فرمود: [[بهشت]] جاودان جایگاه او خواهد بود<ref>{{متن حدیث|عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا لِمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} مُتَعَمِّداً فَقَالَ لَهُ الْجَنَّةُ}}؛ (کافی، ج۴، ص۵۴۸، ح۱؛ تهذیب، ج۶، ص۳، ح۳؛ کامل الزیارات، ص۴۲، ح۷ و ۸، و ص۴۳، ح۱۲، و ص۴۴، ح۱۳، و ص۴۹، ح۱۵؛ وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۵۴۷، ح۱۹۳۳۵).</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۲۹۶.</ref>

[[عبدالعظیم حسنی]] از امام جواد {{ع}} نقل می‌کند: کسی که در شب بیست و سوم [[ماه مبارک رمضان]] جدم [[امام حسین]] {{ع}} را زیارت کند، بیست و چهار هزار [[فرشته]] و [[پیامبر]] را [[ملاقات]] خواهد کرد؛ زیرا همه آنان از [[خداوند متعال]] اجازه می‌گیرند تا او را زیارت کنند و شبی است که احتمال دارد [[شب قدر]] باشد<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي {{ع}} فِي حَدِيثٍ قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ {{ع}} لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ هِيَ اللَّيْلَةُ الَّتِي يُرْجَى أَنْ تَكُونَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ {{متن قرآن|فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ}} صَافَحَهُ رُوحُ أَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِينَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ نَبِيٍّ كُلُّهُمْ يَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِي زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ {{ع}} فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ}}؛ (اقبال الأعمال، ص۵۰۴، س ۱۸).</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۲۹۶.</ref>

[[علی بن مهزیار]] می‌گوید: از [[امام جواد]] {{ع}} پرسیدم: [[زیارت]] پدرت [[حضرت رضا]] {{ع}} با فضیلت‌تر است یا [[زیارت امام حسین]] {{ع}} و کدام مقدم است؟ فرمود: [[فضیلت]] زیارت پدرم بیشتر است؛ زیرا عموم [[مسلمانان]] و [[شیعیان]] به زیارت امام حسین {{ع}} می‌روند ولی خواص شیعه پدرم را زیارت می‌کنند<ref>{{متن حدیث|عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} يَعْنِي مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الرِّضَا {{ع}} جُعِلْتُ فِدَاكَ زِيَارَةُ الرِّضَا {{ع}} أَفْضَلُ أَمْ زِيَارَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ {{ع}}؟ فَقَالَ زِيَارَةُ أَبِي {{ع}} أَفْضَلُ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} يَزُورُهُ كُلُّ النَّاسِ وَ أَبِي {{ع}} لَا يَزُورُهُ إِلَّا الْخَوَاصُّ مِنَ الشِّيعَةِ}}؛ (عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۶۱، ح۲۶). مرحوم [[علامه مجلسی]] در بیان ذیل [[حدیث]] برای [[روشنگری]]، دلیل [[برتری]] و فضیلت [[زیارت امام رضا]] {{ع}} بر زیارت امام حسین {{ع}} این‌گونه می‌گوید: یکی از وجوه برتری عبارت است از برتری [[عقیده]] [[زائر]] [[امام رضا]] {{ع}} بر زائر [[امام حسین]] {{ع}}، بدان جهت که هر کسی به زیارت امام رضا {{ع}} می‌رود، [[امامت]] او را پذیرفته است و هر کس [[ولایت]] وی را پذیرفته، [[ولایت امامان]] پس از وی را نیز پذیرفته است؛ زیرا [[پیروان]] فرقه‌های دیگر [[شیعه]]، که فقط به امامت چند تن [[امامان معصوم]] قایلند، امام حسین {{ع}} را به عنوان [[امام]] قبول دارند، مانند [[فرقه زیدیه]]، [[فطحیه]] و... اما گروه‌هایی که امامت پس از امام رضا {{ع}} نپذیرفته باشند، بسیار اندکند یا وجود ندارند. پس [[زائران]] صاحب عقیده [[شیعه اثنی عشری]]، بر زائران صاحب عقیده [[زیدی]] و یا [[فطحی]] و... ، برتری دارند.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۲۹۷.</ref>