آیه صادقین در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←دلالت بر وجوب اطاعت از صادقین
خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
=== دلالت بر [[وجوب اطاعت]] از صادقین === | === دلالت بر [[وجوب اطاعت]] از صادقین === | ||
[[خدای متعال]] در این [[آیه]] با فعل امر «کونوا» همگان را به [[معیت]] و [[همراهی با صادقان]]، [[ امر]] کرده است. روشن است که [[معیت با صادقان]] به معنای [[تمسک]] به [[سیره]] و [[سنت]] آنان است از این رو گویا آیه فرموده است: «تمسکوا بالصادقین» و تمسک نیز به معنای [[اطاعت]] و [[تبعیت]] است «اطیعوا». روشن است که امر مطلق الهی به معیت، تمسک و اطاعت از شخصی به صورت مطلق، مساوی با عصمت آن شخص است.<ref>مکاتبه اختصاصی دانشنامه امامت و ولایت با محمد هادی فرقانی.</ref>. | |||
=== دلالت بر [[تمسک]] به صادقین === | === دلالت بر [[تمسک]] به صادقین === | ||
=== دلالت بر [[اسوه]] بودن صادقین === | === دلالت بر [[اسوه]] بودن صادقین === |