سیره عبادی امام سجاد: تفاوت میان نسخه‌ها

بار پروردگارا [[شکست]] مرا جز [[لطف]] و مهر تو جبران نتواند کرد و تهیدستی مرا جز توجه و [[احسان]] تو تبدیل به [[توانگری]] نکند و ترسم را جز [[امنیت‌بخشی]] تو به [[آرامش]] بدل نسازد، [[خواری]] مرا جز [[چیرگی]] تو به [[عزت]] نکشاند و جز فضل تو چیزی مرا به آرزویم نرساند، [[اندوه]] مرا جز رحمتت نگشاید و [[زیان]] مرا جز رحمتت برطرف نسازد، سوز درونم را جز وصالت فروننشاند و شوقم را جز نظاره جمالت [[سیراب]] نگرداند و آرامشم جز به نزدیکی تو قرار نگیرد<ref>مناجات المفتقرین.</ref>.

در این [[مناجات امام]]{{ع}} [[فقر]] و فاقه‌اش را به [[خداوند سبحان]] بیان داشته و دلباختگی خود را به [[سید]] و مولای خویش که [[خالق هستی]] و زندگی‌آفرین [[کاینات]] است نشان داده است، آن حضرت همه آرزوی خود را در او خلاصه کرده و در همه امیدش را منحصر در [[امیدواری]] به ذات اقدسش کرده است.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۶ (کتاب)|پیشوایان هدایت]]، ج۶، ص ۱۸۶.</ref>.

== منابع ==